Bylica draganek, bylica estragon, estragon zwyczajny[4] (Artemisia dracunculus L.) – gatunek rośliny należący do rodziny astrowatych. Dziko występuje w Azji, południowo-wschodniej Europie i Ameryce Północnej[3]. Powszechnie stosowana w szczególności w Hiszpanii, Niemczech i Francji. W tym ostatnim kraju zyskała miano króla przypraw[5]. W wielu krajach jest uprawiana. Status gatunku we florze Polski: gatunek uprawiany, kenofit i efemerofit.
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
bylica draganek | ||
Nazwa systematyczna | |||
Artemisia dracunculus L. Sp. Pl. 849. 1753 | |||
Synonimy | |||
|
Morfologia
- Pokrój
- Kształtem i wysokością zbliżona do bylicy piołun, lecz słabiej rozkrzewiona.
- Łodyga
- Prosta, na wpół zdrewniała, wysokość do 150 cm.
- Liście
- Lancetowate lub równowąskie, zaostrzone, całobrzegie, lekko zwisające.
- Kwiaty
- Koszyczki osadzone wzdłuż gałązek szczytowych, nieco mniejsze niż u bylicy piołun, zebrane w luźne wiechy.
Biologia i ekologia
Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od lipca do października. Siedlisko: spotykana czasem w stanie dzikim przy drogach, budynkach, na rumowiskach. Lubi stanowiska nasłonecznione, gleby próchniczne i wilgotne. Liczba chromosomów 2n= 18[6].
Zastosowanie
- Sztuka kulinarna
- Estragon używany jest do zaprawiania octów ziołowych i musztardy.
- Używa się go do kiszenia ogórków i kapusty.
- Świeże ziele można dodawać do sałatek oraz zup.
- Poprawia smak niesłonych potraw, z tego względu jest stosowany w diecie bezsolnej.
- Doskonały do drobiu, ryb i potraw z jajek.
- Estragonu nie należy gotować.
- Roślina lecznicza – najczęściej stanowi składnik mieszanek ziołowych.
- Surowiec zielarski: ziele estragonu (Herba Dracunculi), w jego skład wchodzą olejki eteryczne do 0,8% (m.in. estragol), gorycze, garbniki, karoteny i dużo soli mineralnych, w tym jod[7].
- Działanie: lekko moczopędne; wzmaga wydzielanie soków trawiennych i uzupełnia braki witaminy A[8]. Stosuje się go przy kuracjach wzmacniających, przy braku apetytu lub też przy zaburzeniach żołądkowych. Jednak jego działanie jest słabe, stąd też używa się go najczęściej w mieszankach ziołowych[8].
- Zbiór i suszenie: ziele zbiera się następnego roku. Należy ściąć pędy długości 20–30 cm przed kwitnieniem (kolejne zbiory w miarę odrastania pędów) i suszyć związane w niewielkie pęczki.
- Roślina uprawna, uprawiana jako roślina przyprawowa.
Uprawa
W czasie surowych zim w Polsce może przemarzać (strefy mrozoodporności 6-9)[9]. Dlatego też przed zimą ścina się ją przy ziemi i okrywa. Najłatwiej rozmnażać roślinę przez podział starszych roślin wykopanych w tym celu w kwietniu lub maju. Każda oddzielona sadzonka powinna mieć pęd z korzeniami. Nie wymaga specjalnej pielęgnacji, wystarczy odchwaszczać i podlewać.
Przypisy
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.