Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Bronowianka Kraków
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Klub Sportowy Bronowianka[1] – krakowski klub sportowy, założony w 1935 w ówczesnej podkrakowskiej wsi Bronowice (w 1941 roku włączonej do Krakowa).
Remove ads
Klub prowadzi sekcje piłki nożnej (mężczyzn i kobiet), siatkówki kobiet i tenisa stołowego[2]. Drużyna piłki nożnej seniorów obecnie występuje w grupie II krakowskiej klasy okręgowej[3].
Remove ads
Historia klubu
Podsumowanie
Perspektywa
W 1934 w Bronowicach otwarto szkołę powszechną z nowoczesną salą gimnastyczną, która poprawiła warunki uprawiania sportu w podkrakowskiej wsi[4]. Rok później jej mieszkańcy (Antoni Dzieża, Jan Borówka, Jan Zwoliński, Rudolf Groch, Andrzej Czepiec, Franciszek i Józef Kosoniowie oraz Stanisław, Jan i Józef Grinowie) założyli klub piłkarski, przeznaczając należące do nich pola na boisko piłkarskie[5] (według innych źródeł, pierwsze boisko Bronowianki powstało na gminnym pastwisku[4][6]).
Wiosną 1939 Bronowianka wywalczyła awans do krakowskiej ligi okręgowej (ówczesny drugi poziom rozgrywkowy), jednak ze względu na wybuch II wojny światowej nie zdołała zadebiutować na tym poziomie[5]. W 1941 niemiecki okupant zrównał z ziemią boisko Bronowianki, jednak już w 1942 klub wznowił działalność i brał udział w konspiracyjnych rozgrywkach piłkarskich[7]. Na pobliskiej łące w Bronowicach Małych odbywały się inne nieoficjalne mecze, takie jak derbowe spotkanie Wisły Kraków z Garbarnią (2:0) w czerwcu 1942[8], które miało oglądać 1,5 tysiąca kibiców[5][7][9]. Latem 1942 prowizoryczne boisko na łące zostało zdekonspirowane przez Niemców[6].
Po zakończeniu wojny w klubie rozpoczęły działalność sekcje koszykówki, siatkówki i gimnastyki[5]. Po reformie sportu na wzór radziecki Bronowianka nosiła nazwy Ogniwo i Start[5], zaś w 1960 (na 25-lecie powstania klubu) powrócono do tradycyjnej nazwy[10]. W 1945 Bronowianka pokonała Wisłę 2:1[11] w eliminacjach do klasy A (ówczesne eliminacje do mistrzostw Polski w 1946, później drugi poziom rozgrywkowy), a w 1955 jako Start OZC Bronowice przez jeden sezon występowała w grupie krakowskiej III ligi (spadła z ostatniego, 15. miejsca). W 1960 Bronowianka występowała w krakowskiej klasie A (ówczesny czwarty poziom rozgrywkowy)[12].
W lipcu 1969 (najprawdopodobniej 20 lipca, w przeddzień lądowania na Księżycu) na boisku Bronowianki stanął wysoki na 6 metrów[13] prowizoryczny pomnik Neila Armstronga[14]. Oficjalnie rzeźba smukłej postaci wznoszącej złączone ręce ku niebu (autorami byli Danuta Nabel-Bochenek i Kazimierz Łaskawski) miała upamiętnić 25-lecie Polski Ludowej, jednak po rzekomych telefonicznych gratulacjach z gabinetu ówczesnego prezydenta Stanów Zjednoczonych Richarda Nixona dla ówczesnego I sekretarza KC PZPR Władysława Gomułki, w październiku 1969 pomnik został rozebrany[15].
W 1988 Bronowianka zapewniła sobie awans do ligi okręgowej[16] (ówczesny czwarty poziom rozgrywkowy), a w sezonach 1989/1990 i 1990/1991 bezskutecznie walczyła o awans do ówczesnej III ligi. Od 2005 piłkarze Bronowianki grają w klasie okręgowej (obecnie szósty, w przeszłości piąty poziom rozgrywkowy).
Piłka nożna kobiet
Sekcja piłki nożnej kobiet w Bronowiance działa od roku 2003[17]. W sezonie 2004/2005 zawodniczki Bronowianki przystąpiły do grupy śląskiej kobiecej II ligi (trzeci poziom rozgrywkowy)[18], a wiosną 2009 roku wywalczyły w barażach awans do I ligi[19]. Od 2010 drużyna nosiła nazwę Bronowianka AZS UJ Kraków, z kolei od sezonu 2011/12 (pierwszego w Ekstralidze) drużyną w całości zarządza AZS UJ Kraków[20]. Bronowianka nadal prowadzi drużyny młodzieżowe trampkarek i juniorek[21].
W sezonie 2017/2018 kobieca drużyna Bronowianki wystąpiła w rozgrywkach I ligi futsalu[22].
Tenis stołowy
Po 1986 z inicjatywy prezesa Kazimierza Skrzypka w klubie powstała sekcja tenisa stołowego[23], a w 1997 Bronowianka wygrała konkurs na lokalizację Głównego Ośrodka Szkolenia Tenisa Stołowego Kobiet PZTS[5].
W sezonach 2006/2007, 2009/2010 i 2013/2014 tenisistki stołowe Bronowianki wywalczyły brązowe medale ekstraklasy. W sezonie 2022/23 żeńska drużyna Bronowianki występowała w I lidze (drugi poziom rozgrywkowy)[24]. W drużynach Bronowianki grała m.in. złota medalistka paraolimpiad w 2016 i 2020, Karolina Pęk[25].
Siatkówka
W 2009 Bronowianka uruchomiła sekcję kobiecej siatkówki[5]. W sezonie 2011/2012 drużyna siatkarska kobiet wygrała małopolską III ligę[26] i po wygranych barażach z UKS Krzanowice (3:1, 2:3) awansowała do II ligi[27], do której nie przystąpiła z powodów organizacyjnych i finansowych. W sezonie 2013/14 Bronowianka zadebiutowała w II lidze[28], gdzie występowała jeszcze w sezonie 2014/15[29]. Obecnie (sezon 2022/23) siatkarki występują pod nazwą Bronowianka-Galicja w małopolskiej III lidze[30].
Dotychczasowe nazwy
- 1935–1949: KS Bronowianka
- 1949–1955 (?): ZKS Ogniwo Bronowice
- 1955–1960: Start OZC Bronowice
- 1960–: KS Bronowianka
Remove ads
Sukcesy
Piłka nożna
- awans do III ligi: 1954
Tenis stołowy
- Ekstraklasa kobiet
Siatkówka
- awans do II ligi kobiet: 2012/2013
Sezon po sezonie
Wychowankowie i byli piłkarze
- Adam Buksa – reprezentant Polski (11 meczów, 6 goli), 98 meczów i 27 goli w ekstraklasie (Lechia Gdańsk, Zagłębie Lubin, Pogoń Szczecin), obecnie piłkarz FC Midtjylland, wychowanek Bronowianki[31][32][33][34][35]
- Aleksander Buksa – 38 meczów i 4 gole w ekstraklasie (Wisła Kraków), młodzieżowy reprezentant Polski, obecnie piłkarz Górnika Zabrze, wychowanek Bronowianki[34][36], brat Adama
- Józef Dzieża – dwa mecze w ekstraklasie w barwach Cracovii (1933), później w Bronowiance[37]
- Arkadiusz Kubik – reprezentant Polski (2 mecze), 110 meczów i 11 goli w ekstraklasie (Górnik Zabrze, Zagłębie Lubin), w Bronowiance w latach 2009–2010[38], brat Łukasza
- Łukasz Kubik – były zawodnik Cracovii, Jagiellonii Białystok, Lechii Gdańsk i klubów belgijskich (KRC Harelbeke, KV Mechelen, Royal Excelsior Mouscron), w Bronowiance w latach 2009–2019 jako piłkarz[39], od 2019 do 2020 trener[40]
- Dariusz Marzec – 172 mecze i 21 goli w ekstraklasie (Wisła Kraków, GKS Katowice, Górnik Zabrze, Stomil Olsztyn), później trener (Stal Mielec, Arka Gdynia), młodzieżowy reprezentant Polski, wychowanek Bronowianki (1976–1978)[5]
Boiska ze sztuczną nawierzchnią, hala i stadion KS Bronowianka (w tle) - Wiktor Sydorenko – 74 mecze i 3 gole w ekstraklasie (Hutnik Kraków, Wisła Kraków), młodzieżowy reprezentant ZSRR i Ukrainy, w Bronowiance w latach 2003–2007 jako piłkarz[41], od 2023 trener[42]
Remove ads
Obiekty klubowe
W 2003 klub otworzył wielofunkcyjną halę przy ulicy Zarzecze 124a (osiedle Widok Zarzecze) o stałej pojemności 200 miejsc siedzących z możliwością powiększenia do 300 miejsc przy użyciu rozsuwanych trybun[43]. Obok hali znajduje się naturalne boisko piłkarskie z podwyższoną trybuną o pojemności 400 miejsc siedzących[44].
W skład kompleksu sportowego KS Bronowianka wchodzą też: boisko piłkarskie ze sztuczną nawierzchnią i oświetleniem, trzy otwarte korty tenisowe (zimą pod balonem), mniejsza hala z sauną i basenem oraz pokoje hotelowe, sale konferencyjne i restauracja[45].
Remove ads
Uwagi
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads