Borowiec olbrzymi
gatunek nietoperza Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Borowiec olbrzymi[7] (Nyctalus lasiopterus) – gatunek ssaka z podrodziny mroczków (Vespertilioninae) w obrębie rodziny mroczkowatych (Vespertilionidae).
Nyctalus lasiopterus[1] | |||
(Schreber, 1780) | |||
![]() | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
borowiec olbrzymi | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[6] | |||
![]() | |||
Zasięg występowania | |||
![]() |
Taksonomia
Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1780 roku niemiecki przyrodnik Johann Christian Daniel von Schreber nadając mu nazwę Vespertilio lasiopterus[2]. Holotyp pochodził z Pizy[a], w północnych Włoszech[8].
Nyctalus lasiopterus czasami obejmuje N. aviator jako podgatunek, ale traktuje się go jako odrębny, głównie ze względu na ich niespójne rozmieszczenie i różnice morfologiczne[9]. Te dwa gatunki tworzą grupę siostrzaną z N. noctula, z których wszystkie trzy mają tę samą liczbę diploidalną[9]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten gatunek za monotypowy[9].
Etymologia
Zasięg występowania
Borowiec olbrzymi występuje w południowej i wschodniej Europie od Półwyspu Iberyjskiego po zachodnią Rosję i skrajnie zachodni Kazachstan oraz Sycylię, Cypr, zachodnią i północno-wschodnią Turcję, Kaukaz, północno-zachodni Iran i w północnej Afryce w północnym Maroku i północno-wschodniej Libii[9].
Morfologia
Długość ciała (bez ogona) 84–104 mm, długość ogona 48–74 mm, długość ucha 18–26 mm, długość tylnej stopy 13–16 mm, długość przedramienia 59–70 mm; masa ciała 33–74 g[13]. Kariotyp wynosi 2n = 42 i FNa = 50[13].
Pokarm
Borowiec olbrzymi jest jedynym europejskim nietoperzem, mogącym polować nie tylko na owady, ale również na drobne ptaki wróblowe (np. sikory i świstunki), szczególnie podczas sezonowych wędrówek ptasich na Półwyspie Iberyjskim. Wszystkie swoje ofiary łowi prawdopodobnie w locie, w przeciwieństwie do mięsożernych nietoperzy strefy tropikalnej (lironosów, niektórych liścionosów i bruzdonosów), chwytających ptaki śpiące na gałęziach drzew.
Ochrona
W Polsce jest objęty ścisłą ochroną gatunkową, dodatkowo obowiązuje zakaz fotografowania, filmowania lub obserwacji, mogących powodować płoszenie lub niepokojenie[14].
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.