Blokhauz
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Blokhauz lub blokhaus (niem. Blockhaus; Block „blokada”; Haus „dom”) – niewielka wojskowa, ufortyfikowana budowla pełniąca funkcję schronu bojowego ze strzelnicami, służąca jako ostateczny punkt oporu[1].

Budowano go m.in. wewnątrz redut i lunet[1]. Stosowany był do ochrony mostów, tuneli, przejść i innych ważnych punktów strategicznych. Samodzielne blokhauzy były również wykorzystywane w terenach słabo zaludnionych, szczególnie w czasie wojen kolonialnych.
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.