Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bernardino Campi (ur. 1522, zm. 1591 w Reggio nell’Emilia) – włoski malarz późnego renesansu[1], związany z kremońską i lombardzką szkołą malarską. Uczeń, naśladowca i prawdopodobnie krewny Giulio Campiego, innego artysty tworzącego wówczas w tamtym regionie. Tworzył pod wpływem Rafaela, rywalizując z Campim, mimo iż sam prawdopodobnie nigdy nie odwiedził Rzymu. Znany był zwłaszcza jako portrecista. Do jego znanych dzieł należą Pieta (Luwr) oraz freski w kopule kościoła San Gismondo w Cremonie, zrealizowane razem z Giulio Campim.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
