Beri-beri – choroba układu nerwowego, której przyczyną jest niedobór witaminy B1[1].
Witamina B1 (tiamina) odgrywa istotną rolę w przemianie węglowodanów – umożliwia prawidłowe spalanie glukozy[2]. Przy jej niedoborze w ustroju gromadzą się mleczany i kwas pirogronowy, co powoduje kwasicę mleczanową[1]. Współcześnie najczęstszą przyczyną niedoboru witaminy B1 jest długotrwałe spożywanie alkoholu, co prowadzi do zmniejszenia jej wchłaniania[3]. Inne przyczyny obejmują stosowanie furosemidu i operacje oraz choroby układu pokarmowego[3].
Beri-beri występuje w trzech postaciach[1][3][4]:
- suchej (przewlekłej) – dominują objawy ze strony układu nerwowego
- mokrej (ostrej) – dochodzi do uszkodzenia układu sercowo-naczyniowego
- piorunującej (ang. Shoshin beriberi) – występują zaburzenia jak w postaci mokrej, lecz są one o wiele cięższe. W przypadku podania witaminy B1 do poprawy dochodzi nawet w ciągu kilku minut.
W przebiegu suchej postaci choroby dochodzi do polineuropatii obwodowej i porażeń[1]. W postaci mokrej i piorunującej występują obrzęki, prawostronna niewydolność serca z normalnym lub podwyższonym rzutem serca, zaburzenia metaboliczne, hipotensja, tachykardia i niewydolność serca, a czasami nawet niewydolność wielonarządowa[1][3]. Leczenie polega na suplementacji tiaminy[3][4].
Podczas badań nad chorobą beri-beri Kazimierz Funk odkrył i wyodrębnił witaminę B1 w roku 1912[5]. Odkrytą substancję nazwał witaminą, tworząc podstawy nauki o witaminach[5].
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.