Loading AI tools
major w armii usa Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Joseph Robinette „Beau” Biden III (ur. 3 lutego 1969 w Wilmington, zm. 30 maja 2015 w Bethesda) – amerykański polityk, prawnik i major w armii USA. Pełnił również funkcję 44. prokuratora generalnego stanu Delaware. Biden był najstarszym dzieckiem prezydenta USA Joe Bidena i jego pierwszej żony Neilii Hunter Biden.
.jpg) Beau Biden, 2013 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przyczyna śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
Prokurator Generalny stanu Delaware, prawnik, polityk |
| Alma Mater | |
| Rodzice |
Neilia Hunter Biden, Joe Biden |
| Małżeństwo |
Hallie Olivere (2002) |
| Dzieci |
2 |
| Odznaczenia | |
   | |
Joseph Robinette Biden III urodził się 3 lutego 1969 roku w Wilmington w stanie Delaware. Był pierwszym synem Joe Bidena (który został senatorem, wiceprezydentem i prezydentem USA) oraz jego pierwszej żony Neilii. 18 grudnia 1972 roku matka Beau i mała siostra Naomi zginęły w wypadku samochodowym podczas świątecznych zakupów. Beau miał niespełna cztery lata, a jego brat, Robert Hunter, miał niespełna trzy lata. Beau i Hunter byli w samochodzie, kiedy doszło do wypadku i odnieśli poważne obrażenia, ale przeżyli. Beau miał wiele złamań, natomiast Hunter doznał obrażeń czaszki. Obaj spędzili kilka miesięcy w szpitalu, w tym czasie ich ojciec (dwa tygodnie po samym wypadku) został zaprzysiężony na senatora[1][2][3].
Według niektórych relacji Beau i Hunter zachęcali swojego ojca do ponownego małżeństwa, posuwając się nawet do tego, że zapytali go „kiedy zamierzamy się pobrać”[4]. W czerwcu 1977 roku spełniło się życzenie ośmioletniego wówczas Beau i jego „drugą matką” stała się Jill Jacobs. Jego przyrodnia siostra Ashley urodziła się w 1981[5].
Beau Biden poślubił Hallie Olivere w 2002 roku. Mieli dwoje dzieci – w 2004 córkę Natalie Naomi Biden, a 2006 roku syna Roberta Huntera Bidena II[6][7].
Biden ukończył Archmere Academy, szkołę średnią do której uczęszczał również jego ojciec. Natomiast w 1991 ukończył University of Pennsylvania[8][9]. Był także absolwentem Syracuse University College of Law, podobnie jak jego ojciec. Po ukończeniu szkoły prawniczej był asystentem sędziego Stevena McAuliffe z Sądu Okręgowego Stanów Zjednoczonych w New Hampshire[10]. W latach 1995–2004 pracował w Departamencie Sprawiedliwości Stanów Zjednoczonych w Filadelfii, najpierw jako radca prawny w Biurze Rozwoju Polityki, a później jako prokurator federalny w Biurze Prokuratora Generalnego Stanów Zjednoczonych[11][12].
W 1999, po wojnie w Kosowie, Biden przebywał w Kosowie, gdzie z ramienia OBWE szkolił sędziów i prokuratorów lokalnego wymiaru sprawiedliwości[13][14]. W 2004 roku został partnerem w kancelarii Bifferato, Gentilotti, Biden & Balick, gdzie pracował przez dwa lata, zanim został wybrany na prokuratora generalnego stanu Delaware[15].
Biden wstąpił do wojska w 2003 roku i jako członek Gwardii Narodowej Armii Delaware uczęszczał do Szkoły JAG na Uniwersytecie Wirginii[16]. Osiągnął stopień majora w Korpusie Adwokata Generalnego Sędziego w ramach 261. Brygady Łączności w Smyrnie w stanie Delaware[17][18].
Jednostka Bidena została przeznaczona do wysłana do Iraku 3 października 2008, ale najpierw została wysłana do Fort Bliss w Teksasie na szkolenie[19]. Udali się do Iraku jeszcze w 2008 roku, gdzie Biden służył jako wojskowy prawnik[20]. Jego ojciec brał wówczas udział w kampanii prezydenckiej jako kandydat na wiceprezydenta[21].
Biden przyleciał z Iraku do Waszyngtonu w styczniu 2009 na inaugurację prezydenta i zaprzysiężenie ojca na wiceprezydenta, po czym wrócił do Iraku[22]. Ojciec odwiedził później Bidena w Camp Victory 4 lipca 2009[23].
Za służbę w Iraku Biden został odznaczony Brązową Gwiazdą[24]. Po śmierci Bidena szef sztabu armii stanów zjednoczonych Raymond Odierno wygłosił mowę pochwalną na jego pogrzebie i ogłosił pośmiertne przyznanie orderu Legia Zasługi za służbę w Gwardii Narodowej Delaware. W swojej mowie Odierno stwierdził, że „Beau Biden posiadał cechy, których byłem świadkiem tylko u największych przywódców”[25]. Biden został również pośmiertnie odznaczony medalem Delaware Conspicuous Service Cross, który przyznawany jest „za bohaterstwo, godne pochwały wywiązywanie się z obowiązków lub wybitne osiągnięcia, które mają wpływ na dobrobyt Państwa i jego mieszkańców”[26].
W 2006 Biden ubiegał się o swoje pierwsze stanowisko na urząd polityczny, o stanowisko prokuratora generalnego stanu Delaware. Przeciwnikiem Bidena był doświadczony prokurator stanowy i asystent prokuratora generalnego, Ferris Wharton. Główne kwestie poruszane w kampanii obejmowały doświadczenie kandydatów i proponowane działania mające na celu zajęcie się przestępcami seksualnymi, internetowymi drapieżnikami, przemocą wobec seniorów i przemocą domową. Biden wygrał wybory o około pięć punktów procentowych[27].
Po wyborze mianował byłego prokuratora generalnego stanu Delaware i sędziego międzynarodowego Richarda S. Gebeleina na stanowisko głównego zastępcy prokuratora generalnego, a były asystent prokuratora generalnego Richarda G. Andrewsa został mianowany prokuratorem stanowym. Jako prokurator generalny Biden wspierał i egzekwował zaostrzone wymagania rejestracyjne dla przestępców seksualnych[28][29].
_(cropped).jpg)
Po spekulacjach w mediach w październiku 2009 Biden oświadczył, że rozważa kandydowanie do Senatu i że ostateczną decyzję podejmie w styczniu. 25 stycznia Biden stwierdził jednak, że rezygnuje z kandydowania do Senatu, aby móc się skupić na dochodzeniu w sprawie Earla Bradleya, skazanego za seryjne gwałcenie dzieci[30].
2 listopada 2010 roku został ponownie wybrany na drugą kadencję jako prokurator generalny stanu Delaware, pokonując z dużą przewagą Douga Campbella, kandydata Independent Party of Delaware[31].
Biden był krytykowany za postępowanie jego biura w sprawie Roberta H. Richardsa IV. Richards pochodził z wpływowej rodziny Du Pont z Delaware i został oskarżony o napaść seksualną na własną córkę gdy była mała[32]. Początkowo, w 2008 roku, biuro Bidena postawiło Richardsowi dwa zarzuty gwałtu drugiego stopnia, zarzuty podlegające karze co najmniej 20 lat więzienia. Jednak ostatecznie biuro prokuratora podpisało ugodę z Richardsem, w której przyznał się do jednego zarzutu gwałtu czwartego stopnia i został skazany przez sędzię Janę Jurden na 8 lat w zawieszeniu[33][32][34]. Broniąc ugody w liście do The News Journal, Biden napisał: „To nie była sprawa z mocnymi dowodami i przegrana w procesie była bardzo możliwa”. Bronił również sędzi twierdząc, że wydała wyrok zgodnie z przedstawionymi faktami, a nie patrząc na status majątkowy i wpływy rodziny Du Point. Biden w dłuższym liście tłumaczył, że jego prokurator Renee Hrivnak podpisała ugodę głównie dlatego, że jedynym świadkiem przestępstwa była córka Richardsa, która w trakcie pierwszych napaści miała ok. 3 lata, a gwałty zakończyły się jak miała 5 lat. Biden bronił również Hrivnak, która rekomendowała sądowi wyrok w zawieszeniu, mówiąc, że nie mieli żadnych dowodów kryminalistycznych ani medycznych, które mogłyby potwierdzić gwałty i tylko taka ugoda dawała pewność wyroku skazującego[35].
Biden nie ubiegał się o wybór na kolejną, trzecią kadencję na prokuratora generalnego w 2014[36][37]. Zamiast tego wiosną 2014 roku ogłosił zamiar kandydowania na gubernatora stanu Delaware, wybory miały się odbyć w 2016[38][37]. W momencie ogłoszenia tej decyzji Biden wiedział już, że ma raka, ale był wówczas w okresie remisji[39].
Według ojca Beau cierpiał na zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, które zdiagnozowano w 2001 roku po powrocie ze służby w Kosowie[40].
Przez ostatnie kilka lat swojego życia Biden cierpiał na guza mózgu[41][42]. W maju 2010 został przyjęty do szpitala Christiana w Newark w stanie Delaware. Oficjalnie podano informację, że Biden doznał lekkiego udaru[42][43]. Jeszcze w maju Biden został przeniesiony do Szpitala Uniwersyteckiego Thomasa Jeffersona w Filadelfii i był trzymany na obserwacji przez kilka dni[43].
W sierpniu 2013 Biden został przyjęty do University of Texas MD Anderson Cancer Center w Houston. Zdiagnozowano wówczas u niego glejaka wielopostaciowego[44], nowotwór złośliwy mózgu[45]. Guz został usunięty, a pacjent przeszedł radioterapię i chemioterapię. 20 maja 2015 roku Biden został przyjęty do Narodowego Wojskowego Centrum Medycznego im. Waltera Reeda w Bethesda, z powodu nawrotu choroby. Zmarł w szpitalu dziesięć dni później, tj. 30 maja 2015 roku, w wieku 46 lat[46]. Jego pogrzeb odbył się 6 czerwca 2015 w kościele rzymskokatolickim św. Antoniego z Padwy w Wilmington, Delaware[47].
W pogrzebie Bidena uczestniczyli m.in.: ówczesny prezydent Barack Obama, pierwsza dama Michelle Obama, ich córki Malia i Sasha, były prezydent Bill Clinton, była sekretarz stanu i była pierwsza dama Hillary Clinton, były szef sztabu armii amerykańskiej Ray Odierno, a także ówczesny przewodniczący większości senackiej Mitch McConnell. Prezydent Obama powiedział wówczas o Bidenie „To był dobry człowiek. Zrobił w 46 lat to, czego większość z nas nie mogłaby zrobić w 146”. Na pogrzebie wystąpił Chris Martin, wokalista Coldplay, który wykonał „Til Kingdom Come”. Beau był fanem zespołu[48][49].
Beau Biden został pochowany przy parafii St. Joseph na Brandywine w Greenville, Delaware. Jego grób znajduje się w pobliżu grobów jego dziadków, Joe seniora i Catherine, oraz jego matki Neilii i siostry Naomi[50].
![Thumb](#/media/Plik:Major_Joseph_R._"Beau”_Biden_III_National_Guard-_Reserve_Center_Building_Dedication_Ceremony_160530-Z-QH128-367.jpg)
4 listopada 2015 roku Biden został pośmiertnie odznaczony nagrodą Albert Schweitzer Leadership Award, to najwyższe wyróżnieniem przyznawane przez Hugh O'Brian Youth Leadership Foundation (HOBY), za zasługi dla ludzkości[51]. W 2016 jedna z inicjatyw 21st Century Cures Act została nazwana inicjatywą „Beau Biden Cancer Moonshot”[52][53]. W tym samym roku imienne stypendium jego imienia zostało ustanowione w Syracuse University College of Law[54].
W 2015 roku rodzina Bidenów utworzyła Beau Biden Foundation for the Protection of Children[55].
W sierpniu 2016 roku Joe Biden, jego siostra Valerie Biden Owens i syn Hunter wzięli udział w ceremonii, podczas której zmieniono nazwę południowo-wschodniej autostrady w Kosowie na „Joseph R. »Beau« Biden III”. Nazwa została nadana w uznaniu zasług Beau we wkład w szkolenie sędziów i prokuratorów Kosowie[56]. W tym samym roku imieniem majora Bidena nazwano centrum rezerwy gwardii narodowej w New Castle, Delaware[57].
14 listopada 2017 roku Joe Biden opublikował pamiętnik zatytułowany Promise Me, Dad: A Year of Hope, Hardship and Purpose, w którym wspomina chorobę i śmierć Beau Bidena[58].
20 stycznia 2021, w dniu zaprzysiężenia Joe Bidena na prezydenta, zespół New Radicals zebrał się ponownie, aby wykonać ich przebój „You Get What You Give”. Piosenka była ulubioną piosenką Beau, a na jego pogrzebie w 2015 roku jego siostra Ashley wyrecytowała tekst piosenki w swojej mowie pochwalnej. Zespół odrzucał oferty występów w ciągu poprzednich 22 lat, ale chciał uhonorować ten dzień i uhonorować Beau. Gregg Alexander (wokalista zespołu) przed występem powiedział, że zobowiązali się, że zagrają raz jeszcze na cześć Beau, jeśli Joe Biden wygra wybory[59].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
