Loading AI tools
Bartolomici, bartoszkowie, księża komuniści właściwie Zgromadzenie Kleryckie Księży Życia Wspólnego (łac. Institutum Clericorum Saecularium in Communi Viventium) – katolickie męskie zgromadzenie zakonne założone pod nazwą Zgromadzenia Księży Świeckich w 1640 roku we wsi Logman w elektoracie bawarskim przez salzburskiego kanonika Bartłomieja Holzhausera. Zgromadzenie zatwierdzone zostało przez papieża Innocentego XI w 1680 roku[1].
Bartolomici zorganizowani byli we wspólnoty. Obowiązkiem członków zgromadzenia było prowadzenie wspólnego życia z dala od kobiet, wspólne ćwiczenia duchowe i modlitwy pod rządami jednego przełożonego. Wszystkie gromadzone przez braci komunistów dochody składane były do wspólnej kasy. Oddawali się działalności duszpasterskiej w miastach i wioskach, szczególną rolę w ich misji pełniła posługa kaznodziejska i spowiednicza. Prowadzili szkoły, kolegia i seminaria duchowne[1].
Oprócz krajów Świętego Cesarstwa Rzymskiego działali w Królestwie Obojga Sycylii, w Portugalii, w Irlandii. Dotarli też do Rzeczypospolitej, gdzie przybyli w 1683 lub 1685 roku, sprowadzeni przez królową Marysieńkę. Swój pierwszy dom założyli w Górze Kalwarii. Tam też pod opieką biskupa poznańskiego Stefana Wierzbowskiego zorganizowali seminarium duchowne. Za udział księży bartolomitów w powstaniu listopadowym, władze carskie zamknęły ich kolegia w 1833 roku[2]. Ich działalność na ziemiach polskich zakończyła się oficjalnie w 1850 roku.
Strojem zakonnym bartolomitów była sutanna, nieróżniąca się od ubioru duchowieństwa[1].
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
