Loading AI tools
wieś w województwie małopolskim Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Barcice (dawn. Barcice Polskie; do 2011 Barcice Górne) – górska wieś letniskowa w południowej Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie nowosądeckim, w gminie Stary Sącz[5][6]. Barcice leżą na terenie Popradzkiego Parku Krajobrazowego, w dolinie Popradu.
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
ok. 325 m n.p.m. |
Liczba ludności (2011) | |
Strefa numeracyjna |
18 |
Kod pocztowy |
33-342[3] |
Tablice rejestracyjne |
KNS |
SIMC |
0465288 |
Położenie na mapie gminy Stary Sącz | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu nowosądeckiego | |
49°31′31″N 20°39′06″E[4] |
Od kilku lat, pod koniec wakacji, odbywa się tutaj Pannonica Folk Festival – jeden z największych w Polsce festiwali etno-folk i muzyki bałkańskiej[7].
Wieś jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej.
Wieś leży u stóp płn.-zach. zakończenia pasma Jaworzyny Krynickiej, na pograniczu Kotliny Sądeckiej i Beskidu Sądeckiego, głównie na lewym brzegu Popradu, na trasie Stary Sącz – Barcice – Rytro – Piwniczna.
części wsi | Dominików, Facimiech, Głucha Dolina, Grabowce, Kliny, Maliniki, Paryje, Pierzwia, Podsapieniec, Połom, Potoki, Sapieniec, Skrajnia, Strzębiałki, Wdżary, Zabronie |
Oprócz integralnych części wsi ujętych w TERYT funkcjonują zwyczajowe nazwy: Wierchy, Wyręb – położone na lewym brzegu Popradu, oraz Szafarka, Mała Rówień i Brzezowica na prawym brzegu Popradu. Najstarsza, historyczna część Barcic położona jest na wysokiej terasie Popradu, na jego lewym brzegu. I tutaj również funkcjonują zwyczajowe nazwy, określające poszczególne części wsi, np. Za Torem, Kamieniec, Na Zakręcie.
Na koniec 2006 roku Barcice liczyły ok. 575 numerów, rozrzuconych po całym obszarze wioski. Stąd częste głosy o konieczności przeprowadzenia nazewnictwa ulic i nowej numeracji domów. Według informacji umieszczonych na stronie internetowej gminy Stary Sącz, Barcice posiada ok. 90 dróg na łączną długość ok. 38 km[potrzebny przypis]. W 2011 roku w Barcicach wybudowana została przystań dla cyklistów. Barcicka przystań jest częścią Karpackiego Szlaku Rowerowego, który biegnie z Węgier, aż do Wieliczki i przebiega przez teren gminy Stary Sącz.
Barcice to miejscowość letniskowa o korzystnym klimacie i dużym nasłonecznieniu. Okoliczne lasy obfitują w jagody i grzyby, są tu również atrakcyjne tereny nadbrzeżne z możliwością uprawiania wędkarstwa. Barcice posiadają również złoża wody mineralnej. Znajdują się w Korzeczkowie, na Klinach i pod Wzgórzem Kroguleckim. Znany i charakterystyczny dla Barcic jest typ halnego zwany wiatrem ryterskim. On to zdecydowanie wpływa na tutejszy klimat powodując okresowe zimowe ocieplenia.[potrzebny przypis]
Na obszarze Barcic utworzono dwa sołectwa: Barcice i Barcice Dolne[8].
Historia Barcic sięga co najmniej XIII wieku. Pierwsza wzmianka o parafii w Barcicach (Barczyca) pochodzi z 1325 r. Nazwa związana jest prawdopodobnie z kultem św. Bartłomieja, choć niektórzy próbują łączyć ze staropolskim słowem „barć”, które oznaczało ul, rodzinę pszczelą. Może o tym świadczyć historia wsi mówiąca, że wydzielono tę wieś jako dobra królewskie z nadań księżnej Kindze, a później starosądeckiemu klasztorowi, z zabezpieczeń wiana, które księżna Kinga przywiozła do Polski, a zużyto je na odbudowę kraju po licznych najazdach Tatarów. Prawdopodobnie bartnicy z Barcic i Przysietnicy dostarczali miód na stoły książęce, dlatego zatrzymano te wsie w dobrach królewskich.
Eugeniusz Pawłowski, w swojej pracy habilitacyjnej Nazwy miejscowe Sądecczyzny wiąże nazwę miejscowości z imieniem Bart, Bartłomiej. Wskazuje na to nazwa wsi z końcówką patronimiczną „ice”, urabiana najczęściej od imienia zasadźcy nowej wsi.
Wieś królewska, położona w drugiej połowie XVI wieku w powiecie sądeckim województwa krakowskiego, należała do tenuty barcickiej[9].
W 2012 r. zmieniono urzędowo nazwę miejscowości z Barcice Górne na Barcice[10].
Znane są dwie barcickie pieczęcie z godłem. Na jednej z nich pochodzącej z XIX w., przedstawione są dwa ule (barcie), a w tle wschodzące promieniste słońce. Pieczęċ używana była przez Szkołę Powszechną w okresie I wojny światowej. Jeszcze kilkanaście lat temu herb ten używany był przez Szkołę Podstawową w Barcicach, a uczniowie nosili go na mundurkach szkolnych w postaci tarczy szkolnej. Dziś używany jest przez Ochotniczą Straż Pożarną w Barcicach i LKS „Barciczanka” jako logo.
Druga pieczęċ przedstawia kobietę modlącą się na klęczkach (orantka) pod dwoma wzgórzami, na których stoi krzyż. Pieczęċ znana z muzeum w Starym Sączu. Herb ten z każdym rokiem zyskuje na popularności, dziś używany jest m.in. przez biuletyn parafialny „Orantka”.
Barcice formalnie nie posiadają herbu.
Własność królewska (dzierżawa, tenuta) starostwo barcickie leżało w powiecie sądeckim. Ziemie dzierżawy (ok. 80 km²) zgrupowane były szerokim pasem nad Popradem, głównie po jego lewej stronie, pomiędzy Starym Sączem na północy a Piwniczną na południu. Początkowo na terenie dóbr barcicko-ryterskich znajdowały się wsie: Barcice (z folwarkiem), Przysietnica, Rytro (z folwarkiem) i Młodów.
Z czasem powstały na tym terenie nowe wsie królewskie:
Tereny te będące własnością książęcą, od 1257 należały do klasztoru klarysek starosądeckich.
Starostwo najprawdopodobniej powstało aby zahamować ekspansję węgierskich możnowładców w kierunku północnym. Dolina Popradu stanowiła jedną z ważnych dróg na Węgry, wykorzystywaną zwłaszcza w XIII i XIV wieku. Po odpadnięciu od Sądecczyzny ziem nad górnym Popradem (Lubowla, Gniazda, Podoliniec) w latach 1315–1320, aby nie powierzać kobietom terenu tak ważnego militarnie, ziemie nadpopradzkie stały się na powrót własnością królewską. Siedziba władz starostwa przemiennie znajdowała się w Rytrze (zamek) i Barcicach.
Po 1654 r. zdecydowanie już władza i punkt administracyjny znalazły się w Barcicach, w północnej części starostwa. Tam też znajdowała się parafia (powstała ok. 1250), obejmująca swym zasięgiem cały obszar starostwa. W 1728 r. Młodów należący dotychczas do parafii barcickiej został przyłączony do parafii w Piwnicznej. Z okresu staropolskiego brak dokładnych danych co do liczby mieszkańców starostwa. Austriacki spis z 1777 r. wykazał 1,6 tysięcy mieszkańców w 7 wsiach należących do starostwa.
Dzierżawa leżąca w terenie podgórskim falistym nie miała najlepszych warunków do rozwoju gospodarki rolnej, gleby też nie były najlepsze. Sytuację pogarszał czasem Poprad mający znaczenie gospodarcze, ale kapryśny i czyniący wiele szkody (powodzie). Na terenie starostwa istniały dwa folwarki w Barcicach i Rytrze. Przeważała tu gospodarka pastersko-hodowlana. W Barcicach hodowla koni i wołów, w Przysietnicy – gospodarka pasterska, w Rytrze – gospodarka leśna (tartak).
Ze zbóż wysiewano przeważnie owies i żyto. Starostowie zajmowali się też handlem z Węgrami. Przez Barcice i Rytro prowadziła bowiem główna droga handlowa polsko-węgierska (z Krakowa na Spisz i dalej). W 1453 r. droga ta została uznana za jedynie obowiązujący szlak handlowy na Węgry. Istniały też 3 karczmy zajezdne w Barcicach, Rytrze i Młodowie.
W czerwcu 1770 r. tereny starostwa zostały zagarnięte („rewindykowane”) przez cesarzową Marię Teresę i włączone do Królestwa Węgierskiego, a w 1773 włączono je do austriackiej Galicji. Starostwo barcickie zostało zlikwidowane w 1785 r., przeszło pod zarząd dóbr kameralnych austriackich w Nowym Sączu.
Obecnie tereny byłego starostwa znajdują się w granicach: Starego Sącza (Barcice Dolne, Barcice Górne, Przysietnica, Wola Krogulecka), Gminy Rytro, Piwnicznej (Młodów). W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Barcice, po jej zniesieniu w gromadzie Stary Sącz. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego.
Obiekt wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[11].
Barcice posiadają założoną w 1927 roku, ochotniczą straż pożarną. Od 2002 roku jednostka znajduje się w krajowym systemem ratowniczo-gaśniczym, posiada dwa samochody Iveco Eurocargo 130E23 GCBARt 3,5/30 i Dodge RAM 150 SLRr[12].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.