Barasinga

Barasinga
	Rucervus
	Hodgson, 1838
	; Przedstawiciel rodzaju – barasinga tykoczelna (R. eldii)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	parzystokopytne
Podrząd	przeżuwacze
Infrarząd	Pecora
Rodzina	jeleniowate
Podrodzina	jelenie
Plemię	Cervini
Rodzaj	barasinga
	Typ nomenklatoryczny
	Cervus elaphoides Hodgson, 1835 (= Cervus duvaucelii G. Cuvier, 1823)
Synonimy
	Panolia J.E. Gray, 1843; Procervus Hodgson, 1847; Recervus: J.E. Gray, 1847; Recurvus: Jäger & Bessels, 1870; Bucervus: Zittel, 1893; Rucercus: Trouessart, 1898; Thaocervus Pocock, 1943;
	Panolia J.E. Gray, 1843; Procervus Hodgson, 1847; Recervus: J.E. Gray, 1847; Recurvus: Jäger & Bessels, 1870; Bucervus: Zittel, 1893; Rucercus: Trouessart, 1898; Thaocervus Pocock, 1943;
Gatunki
	8 gatunków (w tym 6 wymarłych) – zobacz opis w tekście
	8 gatunków (w tym 6 wymarłych) – zobacz opis w tekście
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Barasinga^[9] (Rucervus) – rodzaj ssaków z podrodziny jeleni (Cervinae) w obrębie rodziny jeleniowatych (Cervidae).

Szybkie fakty Domena, Królestwo ...

Zamknij

Współcześnie przedstawiciele rodzaju występują w Azji^[10]^[11]^[12].

Długość ciała 140–190 cm, długość ogona 14–25 cm, wysokość w kłębie 90–135 cm; długość poroża 60–112 cm; masa ciała 60–270 kg^[11]^[13].

Rodzaj zdefiniował w 1838 roku angielski etnolog i przyrodnik Brian Houghton Hodgson w artykule poświęconym nepalskim ssakom opublikowanym na łamach Annals of natural history^[1]. Na gatunek typowy Hodgson wyznaczył (oznaczenie monotypowe) barasingę bagienną (R. duvaucelii).

Etymologia

Rucervus (Recervus, Recurvus, Bucervus, Rucercus): zbitka wyrazowa nazw rodzajów: Rusa C.H. Smith, 1827 (sambar) oraz Cervus Linnaeus, 1758 (jeleń)^[14].
Panolia: etymologia niejasna, Gray nie wyjaśnił znaczenia nazwy rodzajowej^[15]; być może od gr. πανωλης panōlēs ‘zniszczony’, od ολλυσθοαι ollusthai ‘niszczyć’^[16]. Gatunek typowy: Gray wymienił dwa gatunki – Panolia acuticornis J.E. Gray, 1843 (= Cervus eldii McClelland, 1842) i Panolia platyceros J.E. Gray, 1843 (= Cervus eldii McClelland, 1842) – z których gatunkiem typowym jest (późniejsze oznaczenie) Panolia acuticornis J.E. Gray, 1843 (= Cervus eldii McClelland, 1842).
Procervus: gr. προ pro ‘blisko, w pobliżu’; rodzaj Cervus Linnaeus, 1758 (jeleń)^[17]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Cervus dimorphe Hodgson, 1843 (= Cervus duvaucelii G. Cuvier, 1823).
Thaocervus: Tajlandia (ang. Thailand); rodzaj Cervus Linnaeus, 1758 (jeleń)^[8]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Cervus schomburgki Blyth, 1863.

Podział systematyczny

Niektóre wcześniejsze ujęcia systematyczne zaliczją Rucervus eldii do monotypowego rodzaju Panolia^[11]^[10]; tutaj klasyfikacja współczesnych^{[uwaga 3]} gatunków za All the Mammals of the World (2023) i Mammals Diversity Database (2023)^[19]^[13]^[20]:

Więcej informacji Grafika, Gatunek ...

Gatunek	Autor i rok opisu	Nazwa zwyczajowa^[9]	Podgatunki^[11]^[10]^[13]	Rozmieszczenie geograficzne^[11]^[10]^[13]	Podstawowe wymiary^[11]^[13]^{[uwaga 4]}	Status IUCN^[21]
Rucervus duvaucelii	(G. Cuvier, 1823)	barasinga bagienna	3 podgatunki	pólnocne, środkowe i północno-wschodnie Indie oraz południowy Nepal	DC: 180–190 cm DO: 14–19 cm MC: 140–270 kg	VU
Rucervus eldii	(McClelland, 1842)	barasinga tykoczelna	3 podgatunki	północno-wschodnie Indie (Manipur), Mjanma, Laos, Wietnam (może wyginąć), Kambodża i Chińska Republika Ludowa (Hajnan)	DC: 140–170 cm DO: 22–25 cm MC: 60–125 kg	EN
Rucervus schomburgki	(Blyth, 1863)	barasinga tajska	gatunek monotypowy	centralne równiny Tajlandii (ostatni osobnik zginął w pobliżu Sai Yok i Khwae Yai); niepotwierdzone doniesienia z południowyej Chińskiej Republiki Ludowej, Laosu i Mjanmy	DC: brak danych DO: około 10 cm MC: brak danych^[22]	EX

Zamknij

Kategorie IUCN: VU – gatunek narażony, EN – gatunek zagrożony, EX – gatunek wymarły.

Opisano również gatunki wymarłe w czasach prehistorycznych:

Rucervus colberti (Azzaroli, 1954)^[23] (Azja)
Rucervus gigans Croitor, 2018^[24] (Europa; plejstocen).
Rucervus insolitus (Vekua, Bendukidze & Kiladze, 2010)^[25] (Azja; plejstocen).
Rucervus simplicidens (Lydekker, 1876)^[26] (Azja; miocen–plejstocen).
Rucervus sivalensis (Lydekker, 1880)^[27] (Azja; plejstocen).

[U 1]
Młodszy homonim Procervus de Blainville, 1840 (Cervidae).
[U 2]
Niepoprawna późniejsza pisownia Rucervus Hodgson, 1838.
[U 3]
W teriologii za taksony współczesne uważa się również gatunki wymarłe po 1500 roku^[18].
[U 4]
DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała

[1]
B.H. Hodgson. Classified catalogue of Nepalese Mammalia. „Annals of natural history”. 1, s. 154, 1838. (ang.).
[2]
J.E. Gray: List of the specimens of Mammalia in the collection of the British museum. London: The Trustees, 1843, s. xxvii, 180. (ang.).
[3]
B.H. Hodgson. On various genera of the ruminants. „The Journal of the Asiatic Society of Bengal”. 16 (2), s. 689, 1847. (ang.).
[4]
J.E. Gray: List of the osteological specimens in the collection of the British Museum. London: The Trustees, 1847, s. 65. (ang.).
[5]
G. Jäger & E. Bessels: Die geographische Verbreitung der Hirsche mit Bezug auf die Geschichte der Polar-Länder. W: A. Petermann: Mittheilungen aus Justus Perthes’ Geographischer Anstalt über wichtige neue Erforschungen auf dem Gesammtgebiete der Geographie. Cz. 16. Gotha: Perthes, 1870, s. 87. (niem.).
[6]
K.A. von Zittel: Handbuch der palaeontologie. Cz. 4. München: R. Oldenbourg, 1893, s. 401. (niem.).
[7]
É.L. Trouessart: Catalogus mammalium tam viventium quam fossilium. Wyd. Nova ed. (prima completa). Cz. 2. Berolini: R. Friedländer & sohn, 1898, s. 875. (łac.).
[8]
R.I. Pocock. The larger deer of British India. „The journal of the Bombay Natural History Society”. 43, s. 559, 1943. (ang.).
[9]
Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 175-176. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
[10]
C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 310. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
[11]
S. Mattioli: Family Cervidae (Deer). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 2: Hoofed Mammals. Barcelona: Lynx Edicions, 2011, s. 425–426. ISBN 978-84-96553-77-4. (ang.).
[12]
D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Rucervus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-04-05]. (ang.).
[13]
Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 590. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
[14]
Palmer 1904 ↓, s. 613.
[15]
Palmer 1904 ↓, s. 509.
[16]
Panolia deer [online], Merriam-Webster Dictionary [dostęp 2023-11-28] (ang.).
[17]
Palmer 1904 ↓, s. 567.
[18]
N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, J. Zijlstra & D. Huckaby: Taxonomic overview. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.13) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2024-07-30]. (ang.).
[19]
N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, J. Zijlstra & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.13) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2024-07-30]. (ang.).
[20]
Appendix I: Extinct species. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 709. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
[21]
Home. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-07-29]. (ang.).
[22]
B. Huffman: Schomburgk’s deer Rucervus schomburgki. Ungulates of the World. [dostęp 2024-08-05]. (ang.).
[23]
A. Azzaroli. Critical observations upon Siwalik deer. „Proceedings of the Linnean Society of London”. 165 (1), s. 75–83, 1954. DOI: 10.1111/j.1095-8312.1954.tb00714.x. (ang.).
[24]
R. Croitor. A description of two new species of the genus Rucervus (Cervidae, Mammalia) from the Early Pleistocene of Southeast Europe, with comments on hominin and South Asian ruminants dispersals. „Quaternary”. 1 (2), s. 16, 2018. DOI: 10.3390/quat1020017. (ang.).
[25]
A. Vekua, O. Bendukidze & S. Kiladze. გიგანტური ირმები საქართველოს პლიო-პლეისტოცენიდან. „საქართველოს ეროვნული მუზეუმის ბუნებრივი და პრეისტორიული განყოფილების შრომები”. 2, s. 43, 2010. (gruz.).
[26]
R. Lydekker: Molar teeth and other remains of Mammalia. W: Geological Survey of India: Indian Tertiary and post Tertiary Vertebrata. T. 3. Cz. 1. Calcutta: Geological Survey Office, 1874–1880, s. 51, seria: Memoirs of the Geological Survey of India, Palaeontologia Indica. (ang.).
[27]
R. Lydekker: Preface. W: Geological Survey of India: Indian Tertiary and post Tertiary Vertebrata. T. 3. Cz. 1. Calcutta: Geological Survey Office, 1874–1880, s. xvii, seria: Memoirs of the Geological Survey of India, Palaeontologia Indica. (ang.).

T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904. (ang.).

[3] [U 1]
Młodszy homonim Procervus de Blainville, 1840 (Cervidae).

[uwaga1-5] [U 2]
Niepoprawna późniejsza pisownia Rucervus Hodgson, 1838.

[21] [U 3]
W teriologii za taksony współczesne uważa się również gatunki wymarłe po 1500 roku^[18].

[24] [U 4]
DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała

[Hodgson-1] [1]
B.H. Hodgson. Classified catalogue of Nepalese Mammalia. „Annals of natural history”. 1, s. 154, 1838. (ang.).

[gray43-2] [2]
J.E. Gray: List of the specimens of Mammalia in the collection of the British museum. London: The Trustees, 1843, s. xxvii, 180. (ang.).

[hod-4] [3]
B.H. Hodgson. On various genera of the ruminants. „The Journal of the Asiatic Society of Bengal”. 16 (2), s. 689, 1847. (ang.).

[gray47-6] [4]
J.E. Gray: List of the osteological specimens in the collection of the British Museum. London: The Trustees, 1847, s. 65. (ang.).

[jag&bes-7] [5]
G. Jäger & E. Bessels: Die geographische Verbreitung der Hirsche mit Bezug auf die Geschichte der Polar-Länder. W: A. Petermann: Mittheilungen aus Justus Perthes’ Geographischer Anstalt über wichtige neue Erforschungen auf dem Gesammtgebiete der Geographie. Cz. 16. Gotha: Perthes, 1870, s. 87. (niem.).

[zit-8] [6]
K.A. von Zittel: Handbuch der palaeontologie. Cz. 4. München: R. Oldenbourg, 1893, s. 401. (niem.).

[tro-9] [7]
É.L. Trouessart: Catalogus mammalium tam viventium quam fossilium. Wyd. Nova ed. (prima completa). Cz. 2. Berolini: R. Friedländer & sohn, 1898, s. 875. (łac.).

[Pocock-10] [8]
R.I. Pocock. The larger deer of British India. „The journal of the Bombay Natural History Society”. 43, s. 559, 1943. (ang.).

[Cichocki&inni-11] [9]
Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 175-176. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[Burgin&inni-12] [10]
C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 310. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).

[Mattioli-13] [11]
S. Mattioli: Family Cervidae (Deer). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 2: Hoofed Mammals. Barcelona: Lynx Edicions, 2011, s. 425–426. ISBN 978-84-96553-77-4. (ang.).

[Wilson&Reeder-14] [12]
D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Rucervus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-04-05]. (ang.).

[amw-15] [13]
Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 590. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).

[CITEREFPalmer1904[http://books.google.com/books?id=ApMeAQAAIAAJ&pg=PA613_613]-16] [14]
Palmer 1904 ↓, s. 613.

[CITEREFPalmer1904[http://books.google.com/books?id=ApMeAQAAIAAJ&pg=PA509_509]-17] [15]
Palmer 1904 ↓, s. 509.

[mer-web-18] [16]
Panolia deer [online], Merriam-Webster Dictionary [dostęp 2023-11-28] (ang.).

[CITEREFPalmer1904[http://books.google.com/books?id=ApMeAQAAIAAJ&pg=PA567_567]-19] [17]
Palmer 1904 ↓, s. 567.

[mdd2-20] [18]
N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, J. Zijlstra & D. Huckaby: Taxonomic overview. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.13) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2024-07-30]. (ang.).

[mdd-22] [19]
N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, J. Zijlstra & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.13) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2024-07-30]. (ang.).

[amw2-23] [20]
Appendix I: Extinct species. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 709. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).

[25] [21]
Home. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-07-29]. (ang.).

[uw-26] [22]
B. Huffman: Schomburgk’s deer Rucervus schomburgki. Ungulates of the World. [dostęp 2024-08-05]. (ang.).

[azz-27] [23]
A. Azzaroli. Critical observations upon Siwalik deer. „Proceedings of the Linnean Society of London”. 165 (1), s. 75–83, 1954. DOI: 10.1111/j.1095-8312.1954.tb00714.x. (ang.).

[cro-28] [24]
R. Croitor. A description of two new species of the genus Rucervus (Cervidae, Mammalia) from the Early Pleistocene of Southeast Europe, with comments on hominin and South Asian ruminants dispersals. „Quaternary”. 1 (2), s. 16, 2018. DOI: 10.3390/quat1020017. (ang.).

[vek&inni-29] [25]
A. Vekua, O. Bendukidze & S. Kiladze. გიგანტური ირმები საქართველოს პლიო-პლეისტოცენიდან. „საქართველოს ეროვნული მუზეუმის ბუნებრივი და პრეისტორიული განყოფილების შრომები”. 2, s. 43, 2010. (gruz.).

[lyd-30] [26]
R. Lydekker: Molar teeth and other remains of Mammalia. W: Geological Survey of India: Indian Tertiary and post Tertiary Vertebrata. T. 3. Cz. 1. Calcutta: Geological Survey Office, 1874–1880, s. 51, seria: Memoirs of the Geological Survey of India, Palaeontologia Indica. (ang.).

[lyd1880-31] [27]
R. Lydekker: Preface. W: Geological Survey of India: Indian Tertiary and post Tertiary Vertebrata. T. 3. Cz. 1. Calcutta: Geological Survey Office, 1874–1880, s. xvii, seria: Memoirs of the Geological Survey of India, Palaeontologia Indica. (ang.).

[9]

[1]

[2]

[uwaga 1]

[3]

[uwaga 2]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[uwaga 3]

[19]

[20]

[uwaga 4]

[21]

[22]

[23]

[24]

[25]

[26]

[27]

[18]

Barasinga

Etymologia

Podział systematyczny

Wikiwand in your browser!

Etymologia

Podział systematyczny

Wikiwand in your browser!

Zasięg występowania

Morfologia

Systematyka

Uwagi

Przypisy

Bibliografia