Loading AI tools
polski klub siatkarski Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
MKS Avia Świdnik – polski klub siatkarski z siedzibą w Świdniku, utworzony w 1952 roku jako sekcja siatkarska wielosekcyjnego Fabrycznego Klubu Sportowego Avia Świdnik. Jest najbardziej zasłużonym klubem siatkarskim na Lubelszczyźnie. Największymi sukcesami Avii było zajęcie 3. miejsca na Mistrzostwach Polski 1975/1976 oraz 3. miejsca w Pucharze Polski 1974/1975. Obecnie, klub uczestniczy w rozgrywkach TAURON 1. Ligi.
70-lecie istnienia klubu | |
Pełna nazwa |
PZL LEONRADO Avia Świdnik |
---|---|
Przydomek |
Żółto-niebiescy, Duma Lotniczego Miasta |
Barwy |
żółto-niebieskie |
Data założenia |
1952 |
Debiut w najwyższej lidze |
1976 |
Liga | |
Państwo | |
Siedziba | |
Adres |
ul. Sportowa 2 |
Hala sportowa |
al. Armii Krajowej 3 |
Sponsor techniczny |
Miasto Świdnik / PZL LEONARDO |
Właściciel |
Miasto Świdnik |
Prezes |
Adam Żurek |
Menedżer |
Mateusz Ostrowski |
Trener |
Jakub Guz[1] |
Strona internetowa |
Barwy Avii Świdnik reprezentowali w przeszłości wspaniali zawodnicy, m.in. Tomasz Wójtowicz i Lech Łasko.
Zespół piłki siatkowej powstał przy RKS Stal Świdnik w 1952 roku z inicjatywy Mieczysława Słońca i Ryszarda Czajkowskiego - wielkich entuzjastów tej dyscypliny. Początkowo siatkarskie zawody organizowano na lotnisku i w parku, ale wkrótce siatkarze doczekali się swojego obiektu na klubowych kortach. Długoletnim opiekunem sekcji był późniejszy kierownik i trener drużyny inż. Włodzimierz Cieplak[3].
Siatkarze Avii zaczęli sportowe zmagania w A klasie, po czym w 1958 roku awansowali do II ligi. Niestety już dwa lata później zespół spadł do niższej klasy rozgrywkowej, ale ponownie awansował do II ligi w roku 1962. Następnie był okres gry w lidze rzeszowsko-lubelsko-kieleckiej (1966–1970) i ponowny atak na II ligę zakończony sukcesem (1970–1973)[3].
Rok 1974 zapisał się złotymi zgłoskami w historii świdnickiego klubu. Siatkarze Avii zdobyli 3. miejsce w Pucharze Polski oraz awansowali do ekstraklasy – ówczesnej najwyższej klasy rozgrywkowej. Zespół zwyciężył w decydującym spotkaniu w turnieju czterech drużyn z renomowaną Gwardią Wrocław. W batalii o awans do I ligi barw klubowych bronili: Tomasz Wójtowicz, Wojciech Wójtowicz, Mieczysław Rzędzicki, Ryszard Rzędzicki, Andrzej Łuszczuk, Mirosław Rusakiewicz, Kazimierz Patrzała, Jerzy Miszczuk, Ryszard Zieliński, Tadeusz Skaliński, Mieczysław Szklarz, Henryk Siennicki i Zdzisław Pyc. Natomiast kadrze przewodził duet trenerski: Jerzy Welcz i Kazimierz Wójtowicz[3].
Inauguracyjny występ beniaminka ze Świdnika w sezonie 1974/1975 wypadł bardzo okazale. Zespół uplasował się na czwartym miejscu w tabeli[3].
Przez kilka lat Avia była czołową drużyną polskiej siatkówki, a jej zawodnicy: Tomasz Wójtowicz i Lech Łasko walczyli w reprezentacji Polski, zdobywając tytuły mistrzów świata i złote medale olimpijskie[4].
Na cudowną przemianę w latach 70. złożyły się trzy elementy. Po pierwsze, siatkarskie talenty tamtego pokolenia, które ściągnęły do Avii z całego regionu. Po drugie, wsparcie finansowe ze strony WSK Świdnik. Po trzecie wreszcie, dobra baza treningowa. W połączeniu ze zdolnościami świetnych trenerów, do których zespół miał wybitne szczęście, stanowiło to doskonały materiał do stworzenia silnego teamu, zdolnego wywalczyć nawet tytuł mistrza Polski[4].
Siatkarski sezon 1975/1976 był niezwykle udany dla klubu ze Świdnika. Avia zdobyła wtedy brązowy medal mistrzostw Polski. Byli rewelacją rozgrywek, a na ich mecze przychodziły tłumy kibiców. Hala w Świdniku pękała w szwach już na kilka godzin przed spotkaniami. Był to jeden z najlepszych sezonów Avii w lidze siatkówki[4].
Jednakże w tym sezonie, w drodze powrotnej z meczu z Płomieniem Milowice, zdarzył się tragiczny wypadek samochodowy, w którym zginęli zawodnicy Henryk Siennicki i Zdzisław Pyc[5]. Była to dla drużyny ogromna strata. Zespół stawiany w roli pretendenta do mistrzostwa, zakończył zmagania z brązowymi medalami. Najcenniejszego tytułu mistrzowskiego, nie udało się nigdy wywalczyć[4].
W tamtym czasie rzadko której drużynie udawało się wygrać z Avią w Świdniku. Najlepszym przykładem są legendarne pojedynki ze wspomnianym Płomieniem Milowice, jedną z najmocniejszych drużyn ówczesnej ekstraklasy, kiedy Avia, przegrywając 0:2, potrafiła jeszcze odmienić losy meczu i zwyciężyć[4].
Takie spotkania z Milowicami, Resovią, Olsztynem, Częstochową, Wrocławiem i Krakowem budowały wokół siatkówki fantastyczną atmosferę. Każdy poniedziałek w WSK rozpoczynał się w tych latach od dyskusji na temat wyników weekendowych spotkań[4].
W przeciągu pierwszych 25 lat gry, siatkarze Avii zdobyli między innymi: I miejsce o Puchar Wyzwolenia Szczecina, Stalowy Puchar Nowej Huty, oraz puchar w międzynarodowym turnieju z udziałem drużyn Wissenschaft Berlin i Łokomotiw Płowdiw. Natomiast zespół trenowany był przez Zbigniewa Drobka, inż. Mieczysława Krzeszowca, Lucjana Czajkowskiego, Waldemara Pielaka, Jerzego Welcza, Stanisława Mazura oraz Kazimierza Wójtowicza[6].
Osłabiona wspomnianym wypadkiem drużyna spadła na wiele lat do drugiej ligi (dzisiejsza I liga). Ponowny awans do ekstraklasy Avia uzyskała dopiero w sezonie 1989/1990[7].
W 2000 roku z klubu Avia Świdnik wydzielono sekcje, które przekształcono w samodzielne stowarzyszenia, co dało początek Autonomicznej Sekcji Piłki Siatkowej[2].
W 2004 roku, podczas powrotu z meczu z Orłem Międzyrzecz, doszło do kolejnego wypadku samochodowego, w którym zginęli zawodnicy: Wojciech Trawczyński, Jakub Zagaja i Łukasz Jałoza[8].
Drużynę prowadzili następnie Krzysztof Lemieszek (wieloletni zawodnik Avii) i Sławomir Czarnecki. W sezonie 2010/2011 drużyna spadła do II ligi. Trenerem został wówczas Mariusz Kowalski, a rok później Marcin Jarosz. W sezonie 2012/2013 Avia zakończyła rozgrywki na 1. miejscu w grupie oraz w turniejach finałowych, nie odnosząc przy tym żadnej porażki.
W 2017 roku Autonomiczna Sekcja Piłki Siatkowej została przejęta przez miasto i włączona w struktury Miejskiego Klubu Sportowego[9].
W 2019 roku stanowisko trenera zespołu objął Witold Chwastyniak. Pod jego wodzą Avia awansowała w 2020 roku do TAURON 1. Ligi. Sezon 2019/20 został przerwany z powodu COVID-19, a awanse zostały rozdane przy zielonym stoliku[10]. Zespół, grając jako beniaminek, zakończył sezon 2020/2021 na wysokiej 6. pozycji.
Nr | Imię i nazwisko | Data ur. | Wzrost | Pozycja |
---|---|---|---|---|
1 | Kamil Durski | 28.04.1993 | 182 | rozgrywający |
2 | Jakub Guz | 05.06.1984 | 190 | libero |
4 | Konnrad Machowicz | 07.02.1996 | 196 | środkowy |
5 | Łukasz Walawender | 19.07.1996 | 189 | rozgrywający |
6 | Kamil Kosiba | 22.02.1999 | 200 | przyjmujący |
7 | Mateusz Siwicki | 23.07.1996 | 200 | środkowy |
8 | Rafał Obermeler | 27.06.1992 | 198 | środkowy |
9 | Jakub Urbanowicz | 14.08.1993 | 203 | przyjmujący |
10 | Mateusz Rećko | 30.05.1998 | 196 | atakujący |
11 | Bartomiej Żywno | 27.02.1997 | 189 | atakujący |
13 | Przemysław Toma | 17.09.1993 | 193 | środkowy |
20 | Łukasz Kalinowski | 27.09.1995 | 196 | przyjmujący |
21 | Szymon Seliga | 14.12.1998 | 194 | przyjmujący |
22 | Tomasz Kuś | 29.09.1995 | 184 | libero |
Pierwsze w Świdniku prawdziwe boisko do siatkówki zostało oddane do użytku 1 kwietnia 1964 roku, natomiast hala sportowa stanęła pięć lat później przy ulicy Fabrycznej. Otwarcie przypadło na dzień 15 października 1969 roku[12]. Hala wyposażona była w boisko do siatkówki, koszykówki, ale także krytą pływalnię, siłownię i salę bokserską. Drużyna siatkarska Avii swoje mecze rozgrywała na tym obiekcie aż do roku 2013.
W 2013 zespół przeniósł się do hali sportowej Szkoły Podstawowej nr 7 w Świdniku i rozgrywa tam swoje mecze do dzisiaj. Hala liczy 500 miejsc siedzących. Obiekt ten ma stanowić tymczasowe rozwiązanie na czas budowy nowej hali.
Rada Miasta Świdnik w projekcie uchwały budżetowej na rok 2022 zabezpieczyła sfinansowanie projektu Multifunkcyjnego Centrum Rozwoju z halą sportową dla siatkarzy Avii. Według założeń obiekt powstanie przy ulicy Stefana Grota-Roweckiego i ma być gotowy w 2024 roku[13].
Od 2005 roku klub organizuje coroczny memoriał ku pamięci jego tragicznie zmarłych siatkarzy. Do tej pory odbyło się siedemnaście edycji tego wydarzenia.
W sportowym pojedynku stają naprzeciw siebie różne zespoły, w tym oczywiście reprezentacja gospodarzy.
W ostatniej, XVII edycji Memoriału, pierwsze miejsce zajęła Avia, zwyciężając w finale z zespołem Lechii Tomaszów Mazowiecki.
W 2022 roku w memoriale, oprócz gospodarzy, brały udział drużyny: Projektu Warszawa, Trefla Gdańsk oraz Czarnych Radom. Cały turniej wygrał zespół z Warszawy, a statuetkę MVP zdobył Artur Szalpuk
Sponsor główny
Sponsor tytularny
Pozostali
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.