Autostrada M20

Autostrada M20 (ang. M20 motorway) – brytyjska autostrada znajdująca się w hrabstwie Kent. Stanowi połączenie autostrady M25 i Londynu z Folkestone, Eurotunelem i portem w Dover.

Szybkie fakty Początek drogi, Koniec drogi ...

Autostrada M20, tak jak większość brytyjskich autostrad, była oddawana do ruchu etapami^[3]^[4]:

węzeł 5 – węzeł 7, otwarty w roku 1960,
węzeł 7 – węzeł 8, otwarty w roku 1961.

Te odcinki autostrady były znane jako obwodnica Maidstone (ang. Maidstone Bypass). Wówczas droga była oznakowana jako A20(M)^[5], omijając miejski odcinek drogi A20, który otrzymał nowe oznaczenie A2020. Był to pierwszy fragment autostrady otwarty na południe od Londynu.

Pierwsze plany zakładające budowę obwodnicy Maidstone pojawiły się już w latach 30., które w latach 50. określały wybudowanie drogi o parametrach autostrady^[6]. Kiedy autostrada została wydłużona w latach 70. w stronę Londynu, jej numer uległ zmianie na M20, natomiast drodze A2020 został przywrócony poprzedni numer – A20.

węzeł 3 – węzeł 5, otwarty w 1971
węzeł 1 – węzeł 2, otwarty w 1977

Ten odcinek kończył się tymczasowym węzłem w pobliżu West Kingsdown^[7].

tymczasowe zakończenie przy węźle 3, otwarte w 1980

Budowa tej części autostrady była trudnym przedsięwzięciem ze względu na ukształtowanie terenu przy North Downs^{[potrzebny przypis]}.

około 300-metrowy odcinek na zachód od węzła 11 – węzeł 13, otwarty w 1981 po wybudowaniu przez firmę McAlpines
węzeł 9 – ok. 300 m na zachód od węzła 11, otwarty w 1981 po budowie przez firmę Dowsett

Odcinek koło Ashford (węzły 9 – 10) pierwotnie stanowił obwodnicę Ashford (ang. Ashford Bypass) w ciągu A20, a jego budowa rozpoczęła się jeszcze przed II wojną światową. Mimo to, droga została otwarta dopiero 19 lipca 1957 r.^[8]

Obwodnica rozpoczynała się w Willesborough w pobliżu obecnego węzła nr 10 i kończyła się na południe od współczesnego węzła nr 9, w miejscu obecnego Drover's Roundabout. Fragment starej drogi jest nadal widoczny i obecnie nazywa się Simone Weil Avenue. Pierwotny wiadukt przenoszący drogę Canterbury Road ponad obwodnicę jest wciąż widoczny, jako że nie został przebudowany w trakcie powstawania autostrady. Ta część M20 nie ma pasa awaryjnego, wskazując na mniejszą szerokość starej trasy.

Rezultatem było istnienie dwóch niezależnych od siebie części autostrady z 14-milową (23 km) „przerwą” w ciągu A20 – w okolicy było to nazywane Brakującym Połączeniem (ang. The Missing Link)^[9]. Większość podróżnych udających się do portów nad kanałem La Manche wybierała trasę A2/M2. Gdy Eurotunel był gotowy do rozpoczęcia budowy, podjęto decyzję o dokończeniu M20 pomiędzy węzłami nr 8 i 9 i odcinek ten został udostępniony dla ruchu w 1991 r. Z kolei w 1993 r.^[7] otwarto przedłużenie autostrady do Dover, jako część A20. Utworzono także nowy węzeł (11A), w celu obsługi tunelu.

Trasy europejskie

Historia

Przypisy

Wikiwand - on