Arseniusz, imię świeckie Aleksander Smoleniec (ur. 21 lipca 1873 w Warszawie, zm. 19 grudnia 1937 w Taganrogu) – rosyjski biskup prawosławny.
Aleksander Smoleniec | |
Arcybiskup semipałatyński | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
21 lipca 1873 |
Data i miejsce śmierci |
19 grudnia 1937 |
Arcybiskup semipałatyński | |
Okres sprawowania |
1935 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Śluby zakonne |
1902 |
Diakonat |
1902 |
Prezbiterat |
1902 |
Chirotonia biskupia |
22 października 1910 |
Data konsekracji |
22 października 1910 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||
Miejsce | |||||
Konsekrator | |||||
|
Życiorys
Pochodził z polskiej rodziny inteligenckiej[1]. W młodości przeszedł na prawosławie z katolicyzmu[2]. Ukończył studia na wydziale prawniczym Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego w 1896. Następnie pracował w sądach w Twerze, Ładodze i Warszawie. W 1900 wstąpił do Kazańskiej Akademii Duchownej i dwa lata później uzyskał dyplom kandydata nauk teologicznych. 23 marca 1902 złożył wieczyste śluby mnisze przed rektorem Akademii, biskupem czystopolskim Aleksym. W tym samym roku został wyświęcony na hierodiakona i hieromnicha. W 1902 został zatrudniony jako wykładowca seminarium duchownego w Kazaniu, jednak jeszcze w tym samym roku przeniesiono go do pracy w szkole duchownej w Klewaniu. Od 1903 do 1905 był inspektorem seminarium w Kazaniu[2].
W 1905 otrzymał godność archimandryty. Następnie przez dwa lata był rektorem Aleksandrowskiego misyjnego seminarium duchownego w Ardonie. Od 1907 do 1910 był przełożonym monasteru Narodzenia Matki Bożej w Białyniczach[2]. 22 października 1910 został wyświęcony na biskupa piatigorskiego, wikariusza eparchii władykaukaskiej. Chirotonia odbyła się w Ławrze św. Aleksandra Newskiego w Petersburgu; jako główny konsekrator wziął w niej udział metropolita kijowski i halicki Flawian[2]. W 1912 przeniesiony do eparchii twerskiej jako jej wikariusz z tytułem biskupa starickiego. Godność tę pełnił do 1917, gdy został wyznaczony na biskupa nadazowskiego i taganroskiego, wikariusza eparchii jekaterynosławskiej[2].
W 1919 wszedł w skład Tymczasowego wyższego zarządu cerkiewnego na południowym wschodzie Rosji[3] obejmującego obszary zajmowane przez wojska Białych pod dowództwem gen. Denikina. Od 1919 do 1922 był biskupem rostowskim i taganroskim. Po zdobyciu Rostowa przez bolszewików został oskarżony o przeciwstawianie się konfiskacie majątku Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Skazany na trzy lata więzienia, do 1925 przebywał w łagrze urządzonym w dawnym Monasterze Sołowieckim[2]. Po uwolnieniu był krótko locum tenens eparchii saratowskiej, a następnie mińskiej. W 1927 otrzymał godność arcybiskupią[2]. Od 1927 do 1930 kierował eparchią stalingradzką, zaś od 1930 do 1931 – eparchią krymską. W 1931 otrzymał godność arcybiskupa orłowskiego, jednak nigdy nie objął faktycznego zarządu eparchii. W 1933 odszedł w stan spoczynku[2].
Aresztowany w 1933 w Stalingradzie, do 1937 przebywał na zsyłce w różnych miejscowościach. Mimo tego, w 1935 wyznaczono go na biskupa semipałatyńskiego; nigdy nie objął katedry. Pozostając zesłańcem, zmarł 19 grudnia 1937[2].
Przypisy
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.