Antoni Rogalewicz (ur. w 1822, zm. 24 kwietnia 1886 r. w Warszawie) – związany z Warszawą pedagog, chemik, popularyzator nowoczesnej wiedzy rolniczej w XIX wieku.
.jpg) | |
| Data i miejsce urodzenia |
1822 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
chemik, nauczyciel rządowy, publicysta |
| Miejsce zamieszkania |
Warszawa, Kielce |
| Tytuł naukowy |
asesor kolegialny |
| Alma Mater | |
| Wyznanie | |
| Rodzice |
Tomasz Rogalewicz, Antonina z Głuchowskich |
| Małżeństwo |
Balbina z Osieckich |
| Krewni i powinowaci |
Michalina Rogalewiczówna (siostra), Zdzisław Tomasz Rogalewicz (wnuk), Marian Kenig (prawnuk), Michał Zwoliński (zięć) |
Ukończył w 1845 r. wydział filozoficzny uniwersytetu w Petersburgu (otrzymując tytuł rzeczywistego studenta).
Rogalewicz był nauczycielem w realnych szkołach rządowych w Królestwie Polskim (w Warszawie w latach 1845–1853 oraz 1859–1874, a także w Kielcach w latach 1853-1859). Pod koniec swojej pracy nauczycielskiej tytułował się asesorem kolegialnym (ósma ranga w rosyjskiej Tabeli Rang urzędniczych). Jak pisał przyrodnik Karol Jurkiewicz: "obok obowiązków nauczycielskich, pochłaniających cały czas zmarłemu, w wolniejszych chwilach starał się on także pracować i piórem [...] jeżeli imię zgasłego pracownika [nauki] głośniejszym na polu naukowym nie rozbrzmiało echem, to zapominać nie trzeba, że był on przede wszystkim nauczycielem, który całe życie ciężko na chleb powszedni pracować musiał"[1].
Był autorem wielu publikacji i artykułów na tematy związane z chemią, rolnictwem i dziedzinami pokrewnymi (np. jedwabnictwa i garbarstwa). Opracowywał hasła do Encyklopedii Rolniczej, wydawanej w II połowie XIX wieku. W 1853 r. wszedł w skład dwunastoosobowego zespołu, który miał opracować Projekt do słownictwa chemicznego. Pod koniec życia pracował nad katalogowaniem przyrodniczych zbiorów bibliotecznych Władysława Michała Branickiego[1]. Był jednym z autorów haseł do 28 tomowej Encyklopedii Powszechnej Orgelbranda z lat 1859-1868. Jego nazwisko wymienione jest w I tomie z 1859 roku na liście twórców zawartości tej encyklopedii.[2]
Był autorem Przewodnika dla garbarzy, wydanego w Warszawie w 1862 r[3].
Należał (jako członek rzeczywisty) do Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych[4].
Zmarł w swoim mieszkaniu przy ul. Hożej. Jego ciało spoczęło na cmentarzu Powązkowskim w grobie Seifertów i Zwolińskich (kwatera 12-5-22/23)[5].
Pochodził ze szlacheckiej rodziny herbu Rogala z Litwy, która jednak nie była wylegitymowana w Królestwie Polskim (stąd niekiedy mylne przypisywanie mu przez współczesnych historyków nauki pochodzenia mieszczańskiego, czy nawet chłopskiego[6]). Był synem Tomasza, oficera kawalerii i powstańca listopadowego i Antoniny z Głuchowskich. Jego siostrą była m.in. Michalina Rogalewiczówna. Ożenił się z Balbiną Osiecką herbu Dołęga i miał z nią pięcioro dzieci: Marię Michalinę (żonę Michała Antoniego Zwolińskiego), Helenę Zofię, Bronisławę Antoninę, Mieczysława Piotra i Bronisława Antoniego. Balbina była siostrą Piotra Osieckiego, podporucznika i uczestnika powstania listopadowego. Jej wujem (mężem Rozalii Osieckiej) był Wawrzyniec Rawicz Mikulski, zamożny obywatel m. Warszawy, właściciel dóbr Bartodzieje, a także cegielni i sporego gruntu w Mokotowie.
Wnukiem Rogalewicza był Zdzisław Tomasz Rogalewicz, a prawnukiem Marian Kenig - działacze PPS.
- Przegląd tygodniowy nr 18 z 1886 r.
- Wszechświat nr 20 z 1886 r.
- Bibliografia polska K. Estreichera
- Kielce w pamiętnikach i wspomnieniach z XIX wieku, Kieleckie Towarzystwo Naukowe, Kielce 1992
- Akt zgonu nr 243 z 1886 r. z parafii św. Aleksandra w Warszawie
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
