Loading AI tools
Antoni Stanisław Gromadzki (ur. 1 maja 1891 w Żytomierzu, zm. 7 października 1966) – kapitan piechoty Wojska Polskiego.
 kapitan piechoty | |
| Pełne imię i nazwisko |
Antoni Stanisław Gromadzki |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1 maja 1891 |
| Data śmierci |
7 października 1966 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
Filia Głównej Składnicy Uzbrojenia Nr 1 |
| Stanowiska |
dowódca kompanii |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
    | |
Urodził się 1 maja 1891 w Żytomierzu, w rodzinie Jana[1]. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach 2 Rostowskiego Pułku Grenadierów, awansując z chorążego na podporucznika[2][uwaga 1].
1 marca 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego z byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia kapitana ze starszeństwem z dniem 1 kwietnia 1917, i przydzielony z dniem 1 lutego 1919 do Rezerwy Oficerów WP[3]. Od 1 maja do 7 czerwca 1919 był słuchaczem II Kursu Adiutantów w Warszawie, a od 16 czerwca do 30 listopada 1919 słuchaczem I Kursu Wojennej Szkoły Sztabu Generalnego w Warszawie. 19 sierpnia 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej. Pełnił wówczas służbę w Grodzieńskim Pułku Strzelców[4]. 1 czerwca 1921 pełnił służbę w Dowództwie Okręgu Generalnego „Białystok”, a jego oddziałem macierzystym był wówczas Grodzieński Pułku Strzelców[5]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 478. lokatą w korpusie oficerów piechoty[6]. W 1923 pełnił służbę w 81 pułku piechoty w Grodnie[7]. W następnym roku pozostawał na etacie przejściowym, jako słuchacz kursu dla młodszych oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był 61 pułk piechoty w Bydgoszczy[8]. W 1928 pełnił służbę w Szkole Podoficerów Zawodowych Piechoty w Grudziądzu. Pozostawał wówczas w kadrze oficerów piechoty, jako oficer 61 pułku piechoty w Bydgoszczy[9]. Do wiosny 1933 pełnił służbę w 36 pułku piechoty Legii Akademickiej w Warszawie[10]. 11 kwietnia 1933 został przeniesiony do 21 pułku piechoty „Dzieci Warszawy” w Warszawie na stanowisko dowódcy kompanii przy Filii Głównej Składnicy Uzbrojenia Nr 1 w Palmirach[11][12][13]. 4 lipca 1935 został zwolniony z zajmowanego stanowiska z pozostawieniem bez przynależności służbowej z równoczesnym oddaniem do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr I[14]. Następnie został przeniesiony w stan spoczynku.
Po zakończeniu II wojny światowej wrócił do kraju i został zarejestrowany w jednej z rejonowych komend uzupełnień[1]. Zmarł 7 października 1966. Trzy dni później został pochowany na cmentarzu Oliwskim w Gdańsku.
- Medal Niepodległości – 23 grudnia 1933[15][16]
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Medal Zwycięstwa
- Order Świętego Stanisława 3 stopnia z mieczami i kokardą[2]
- Na stronie „Памяти героев Великой войны 1914–1918” figuruje również chorąży / podporucznik 23 Niżowskiego Pułku Piechoty o tym samym imieniu i nazwisku (ros. Громадзский Антон Иванович), odznaczony Orderem Świętej Anny 4 stopnia z napisem „Za odwagę”[2].
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
