Antoni Augustyn Deboli

Antoni Augustyn Deboli herbu własnego^[1] (ur. 1747 w Siemnicach – zm. 1810 w Dzierążni) – chorąży nadworny koronny od 1784 roku^[2], minister pełnomocny^[3] króla Stanisława Augusta Poniatowskiego na dworze cesarzowej Katarzyny II w Petersburgu (1788–1792), jako dyplomata działał w Petersburgu już od roku 1767.

Antoni Augustyn Deboli

Data i miejsce urodzenia	1747 Siemnice
Data i miejsce śmierci	1810 Dzierążnia
minister pełnomocny króla na dworze w Rosji
Okres	od 1788 do 1792
członek Rady Najwyższej Narodowej
Okres	od 5 maja 1794 do listopada 1794
Odznaczenia

Życiorys

Był uczniem Szkoły Rycerskiej w latach 1766–1767^[4].

Deboli był zwolennikiem zrzucenia przez Rzeczpospolitą protektoratu rosyjskiego. W 1792 r. został wydalony z Rosji (w roku 1795 ponownie).

W okresie Sejmu Czteroletniego nakłaniał króla do uniezależnienia się od Rosji. Podczas insurekcji kościuszkowskiej był członkiem Rady Najwyższej Narodowej. Został pochowany w podziemiach kościoła we wsi Dzierążnia.

W 1780 został kawalerem Orderu Świętego Stanisława^[5].