Dzierążnia (województwo lubelskie)
wieś w województwie lubelskim Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dzierążnia – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Krynice[4][6].
| wieś | |
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) | |
| Strefa numeracyjna |
84 |
| Kod pocztowy |
22-610[3] |
| Tablice rejestracyjne |
LTM |
| SIMC |
0891737[4] |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie powiatu tomaszowskiego  | |
Położenie na mapie gminy Krynice  | |
 50°34′11″N 23°27′00″E[5] | |
.jpg)
W Dzierążni bierze początek rzeka Wożuczynka (dopływ Huczwy)[7].
W latach 1954–1968 wieś należała i była siedzibą władz gromady Dzierążnia, po jej zniesieniu w gromadzie Krynice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.
Wieś jest sołectwem w gminie Krynice[8]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 339 mieszkańców[9].
Wieś jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Znajduje się tu kościół parafialny oraz cmentarz z XIX wieku. Najstarsze groby pochodzą z lat 50. XIX wieku oraz z okresu powstania styczniowego[10].
Wieś Dzierążnia, według najstarszych źródeł, do 1435 r. należała do Andrzeja Łabuńskiego. Wchodziła w skład dawnego województwa bełskiego. We dworze istniała winnica, oranżeria, szkółka drzewek, młyn, gorzelnia, karczma i stawy.
W czasie okupacji niemieckiej, w dniach 28–29 stycznia 1943, miała miejsce pacyfikacja wsi, w czasie której zginęło od 62[11] do 66[12] mieszkańców, w tym wiele kobiet i dzieci. Całkowicie zniszczono osiem gospodarstw wraz z żywym i martwym inwentarzem[11]. Przeprowadzający egzekucję oddział żandarmerii niemieckiej z Zamościa, dokonał w ten sposób odwetu za udane odbicie zakładników polskich przez oddział Batalionów Chłopskich w dniu 27 stycznia 1943 roku, w którego wyniku zginęło kilku Niemców (w walce poległ również co najmniej jeden partyzant BCh)[11].
Po zakończeniu II wojny światowej folwark rozparcelowano i utworzono tu PGR. Wieś została zelektryfikowana. Zbudowano utwardzoną drogę Wożuczyn – Budy, sieć wodociągową i gazową. W 2006 r. rozpoczęto budowę niewielkiej oczyszczalni ścieków. W lutym 2008 roku została wybudowana nowa centrala i linia telefoniczna.
Na miejscowym cmentarzu pochowani są żołnierze Wojska Polskiego polegli we wrześniu 1939 roku w bitwie pod Tomaszowem Lubelskim, partyzanci oraz cywilne ofiary pacyfikacji z 1943 roku[13][14].
- kościół parafialny pw. Wniebowzięcia NMP
- kaplica cmentarna (dawniej cerkiew greckokatolicka)
- cmentarz
- dworek w stylu polskim z 1800 r. z okolicznym parkiem.
Według rejestru zabytków NID[15] na listę zabytków wpisane są następujące obiekty:
- zespół kościoła par. pw. Wniebowzięcia NMP i św. Mikołaja, poł. XVIII-XX, nr rej.: A/298 z 18.10.1984:
- kościół
- cmentarz kościelny
- dzwonnica
- ogrodzenie z kapliczkami
- plebania
- zespół pałacowy, k. XVIII, 1890, XX, nr rej.: A/317 z 31.05.1985:
- pałac
- oficyna
- park.
- Wacław Oszajca SJ – teolog, dziennikarz, publicysta i poeta
- Stanisław Kaczor – pisarz, wykładowca akademicki
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
