australijska lekkoatletka, sprinterka Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ann Patricia Shanley, po mężu Cooper (ur. 7 grudnia 1928[1]) – australijska lekkoatletka, sprinterka, medalistka igrzysk Imperium Brytyjskiego w 1950.
| Data urodzenia |
7 grudnia 1928 | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Zdobyła złoty medal w sztafecie 220-110-220-110 jardów, która biegła w składzie: Shanley, Marjorie Jackson, Shirley Strickland i Verna Johnston na igrzyskach Imperium Brytyjskiego w 1950 w Auckland. Na tych samych igrzyskach zajęła 6. miejsce w finale biegu na 100 jardów i odpadła w półfinale biegu na 220 jardów[2].
Była mistrzynią Australii w pchnięciu kulą i brązową medalistką w biegu na 220 jardów w 1949/1950[1].
11 marca 1950 w Adelaide ustanowiła rekord Australii w pchnięciu kulą wynikiem 10,73 m[3].
Po wyjściu za mąż zaprzestała wyczynowego uprawiania lekkiej atletyki, lecz potem powróciła startując w zawodach weteranów. Ustanowiła kilka rekordów świata w biegach krótkich w różnych kategoriach wiekowych[4].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.