Anita Agnieszka Kucharska-Dziedzic (ur. 21 stycznia 1972 w Wołczynie[1]) – polska literaturoznawczyni, nauczycielka akademicka, działaczka społeczna i polityczna, doktor nauk humanistycznych, posłanka na Sejm IX i X kadencji (od 2019), wiceprzewodnicząca Nowej Lewicy (od 2021).
 Anita Kucharska-Dziedzic (2022) | |
| Data i miejsce urodzenia |
21 stycznia 1972 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
literaturoznawczyni, nauczycielka akademicka |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
posłanka na Sejm IX i X kadencji (od 2019) |
| Partia |
Wiosna (2019–2021) |
| Odznaczenia | |
 | |
Życiorys
Wykształcenie i działalność zawodowa
W 1996 ukończyła polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim[2]. W 2006 na tej samej uczelni uzyskała stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa na podstawie pracy zatytułowanej Powiedz prawdę, do tego służysz. O literaturę niezależną i pełną wolność słowa (1968–1989)[2][3]. Została zatrudniona w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Zielonogórskiego jako adiunkt[2]. Specjalizuje się w zakresie literaturoznawstwa polskiego i współczesnej literaturze polskiej[2].
Jest autorką publikacji naukowych i popularnonaukowych[2] oraz poradników dla dzieci i dorosłych, pracowników pomocy społecznej i nauczycieli[4].
Działalność społeczna i polityczna
Działaczka na rzecz praw kobiet[5], przeciwdziałania przemocy[6] oraz równego traktowania[7]. W 1999 założyła i została prezeską Lubuskiego Stowarzyszenia na Rzecz Kobiet Baba[8]. Dołączyła do Rady Programowej Kongresu Kobiet[9]. Współorganizatorka wydarzeń związanych z czarnym protestem[10].
W wyborach samorządowych w 2018 została wybrana do rady miejskiej w Zielonej Górze, zdobywając 1121 głosów (10,70% głosów ważnych w okręgu wyborczym)[11]. Ponadto w tych samych wyborach bezskutecznie kandydowała na urząd prezydenta miasta z ramienia Komitetu Wyborczego Ruch Miejski Zielona Góra. Otrzymała wówczas 6235 głosów (10,49% głosów ważnych)[11].
W 2019 została koordynatorką okręgową Wiosny Roberta Biedronia[8]. W wyborach w tym samym roku z ramienia tego ugrupowania bezskutecznie kandydowała do Parlamentu Europejskiego, zdobywając 35 288 głosów w lubusko-zachodniopomorskim okręgu wyborczym[12].
W wyborach w tym samym roku z listy SLD (w ramach porozumienia partii lewicowych, jako przedstawicielka Wiosny) uzyskała mandat posłanki IX kadencji, otrzymując 30 581 głosów, co było drugim w tych wyborach najwyższym indywidualnym wynikiem w okręgu lubuskim[13]. W Sejmie została wiceprzewodniczącą Komisji Ustawodawczej[14], wiceprzewodniczącą Parlamentarnego Zespołu ds. Organizacji Pozarządowych i Społeczeństwa Obywatelskiego oraz członkinią m.in. Parlamentarnej Grupy Kobiet, Parlamentarnego Zespołu do spraw Równouprawnienia Społeczności LGBT+ i Parlamentarnego Zespołu ds. Miast[14]. W czerwcu 2021, po rozwiązaniu Wiosny, została członkinią Nowej Lewicy. W październiku tegoż roku wybrana na wiceprzewodniczącą partii[15].
W wyborach w 2023 z powodzeniem ubiegała się o poselską reelekcję (z wynikiem 23 051 głosów)[16]. Ponownie objęła funkcję wiceprzewodniczącej Komisji Ustawodawczej[17]. W grudniu 2023 powołana w skład sejmowej komisji śledczej ds. wyborów korespondencyjnych[17]. Objęła funkcję wiceprzewodniczącej KKP Lewicy. Zasiadła też w Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa oraz Komisji do Spraw Dzieci i Młodzieży[17]. W 2024 z ramienia Lewicy bezskutecznie startowała w kolejnych wyborach europejskich[18].
Wyniki w wyborach ogólnopolskich
| Wybory | Komitet wyborczy | Organ | Okręg | Wynik | |
|---|---|---|---|---|---|
| 2019 | Wiosna | Parlament Europejski IX kadencji | nr 13 | 35 288 (4,01%) [12] | |
| 2019 | Sojusz Lewicy Demokratycznej | Sejm IX kadencji | nr 8 | 30 581 (6,98%) [13] | |
| 2023 | Nowa Lewica | Sejm X kadencji | 23 051 (4,46%)[16] | ||
| 2024 | Lewica | Parlament Europejski X kadencji | nr 13 | 10 380 (1,37%)[18] | |
Życie prywatne
Żona Piotra Dziedzica, który został dyrektorem Lubuskiego Muzeum Wojskowego; ma syna[19].
Odznaczenia i wyróżnienia
- Złoty Krzyż Zasługi (2011)[20]
- Odznaka Honorowa za Zasługi dla Województwa Lubuskiego (2016)[21]
- Nagroda im. Jana Wejcherta przyznawana przez Polską Radę Biznesu (2016)[22][23]
Publikacje
- Kucharska-Dziedzic A., Między służbą a „opus magnum” (pierwszy tom Dziennika pisanego nocą Gustawa Herlinga-Grudzińskiego), [w:] Jan Pacławski (red.), O Gustawie Herlingu-Grudzińskim, T. 3, Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. Jana Kochanowskiego, Kielce 1999.
- Kucharska-Dziedzic A., Pokolenie 68 wobec twórczości i postawy Zbigniewa Herberta, [w:] Elżbieta Felisiak, Mariusz Leś, Elżbieta Sidoruk (red.), Herbert i znaki czasu: Colloquia Herbertiana (I), Towarzystwo Literackie im. Adama Mickiewicza, Białystok 2001.
- Kucharska-Dziedzic A., Stan wojenny w literaturze polskiej, [w:] Karol Smużniak (red.), Między słowem a obrazem, Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu Zielonogórskiego, Zielona Góra 2007.
- Kucharska-Dziedzic A., Violence against Polish women – life and literature, [w:] Felipe Centelles, Rubén Torres (red.), La Fractura social de género en la Unión Europea. Los casos de Polonia y Espana, Editorial Azacanes, Toledo 2008.
- Kucharska-Dziedzic A., Wracać? Współpracować? Drukować? Pisarze emigracyjni wobec odwilży w Polsce, [w:] Maria Januszewicz, Tomasz Ratajczak (red.), Wokół tekstów kultury: Literatura – Język – Teatr – Internet, Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu Zielonogórskiego, Zielona Góra 2009.
- Kucharska-Dziedzic A., O przemocy seksualnej wobec kobiet w Polsce z perspektywy kobiecego NGO-su, [w:] Magdalena Musiał-Karg (red.), Kobiety we współczesnej Europie: rola i miejsce kobiet na rynku pracy, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2009.
- Jazownik M., Kucharska-Dziedzic A. (red.), Pamięć czasu Zagłady 1939–2009, Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu Zielonogórskiego, Zielona Góra 2011.
- Kucharska-Dziedzic A., Między profetyzmem a projektowaniem przyszłości. Krystalizowanie się idei współpracy w Europie Wschodniej w środowisku paryskiej „Kultury”, [w:] Katarzyna Węgorowska, Katarzyna Grabias-Banaszewska (red.), Studia Kresowe. Literatura – język – kulturologia, Instytut Filologii Polskiej Uniwersytetu Zielonogórskiego, Zielona Góra 2018.
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
