Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Angielina Romanowna Mielnikowa (ros. Ангели́на Рома́новна Ме́льникова; ur. 18 lipca 2000 r. w Woroneżu) – rosyjska gimnastyczka, mistrzyni i trzykrotna medalistka Igrzysk Olimpijskich w Tokio, srebrna medalistka Igrzysk Olimpijskich w Rio de Janeiro, mistrzyni i siedmiokrotna medalistka mistrzostw świata, czterokrotna mistrzyni Europy, dwukrotna złota i srebrna medalistka igrzysk europejskich.
_2021.jpg) Angielina Mielnikowa (2021) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
151 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Mielnikowa zyskała status rosyjskiej nadziei olimpijskiej w 2014 roku, wygrywając tytuł mistrzyni Europy juniorek w wieloboju indywidualnym, pokonując srebrną medalistkę Laurę Jurca z Rumunii o niecałe dwa punkty. Podczas tych samych zawodów, zdobyła kolejne złote medale w wieloboju drużynowym i ćwiczeniach na równoważni oraz srebro na poręczach asymetrycznych[1]. Tego samego roku, wygrała również tytuł mistrzyni wieloboju na mistrzostwach Rosji z wysoką notą 58,300.[2] W listopadzie, wygrała kolejny tytuł w wieloboju indywidualnym na zawodach juniorskich Top Gym w Charleroi z przewagą ponad czterech punktów[3].
We wrześniu 2015 roku, Mielnikowa startowała w zawodach Pucharu Rosji w konkurencji seniorek, zdobywając nieoficjalne pierwsze miejsce z notą 57,234.[4] Mimo najwyższego wyniku, nie otrzymała tytułu mistrzyni ze względu na to, że brała udział, będąc jeszcze w rangach juniorek. Dwa miesiące później, wygrała złoto w wieloboju indywidualnym oraz srebro w wieloboju drużynowym na zawodach Elite Gym w Marsylii. W finałach na przyrządach, zajęła 5. miejsce na poręczach i 6. w ćwiczeniach wolnych[5].
Mielnikowa rozpoczęła karierę w rangach seniorek w marcu 2016 roku, podczas międzynarodowych zawodów drużynowych DTB Pokal Gym Challenge w Stuttgarcie, gdzie zdobyła złoty medal wraz z rosyjską kadrą narodową. Z wynikiem 170,296, Rosjanki pokonały Niemki z przewagą ponad pięciu punktów[6]. Na początku kwietnia, Angielina wygrała złoty medal w konkurencji drużynowej na Mistrzostwach Rosji w Penzie, zyskując również najwyższą notę w wieloboju indywidualnym - 60,067.[7] W finale, uzyskała wynik 59,267 i z łączną punktacją 119,334, wygrała swój pierwszy tytuł mistrzyni kraju w wieloboju[8]. W finałach na przyrządach, uplasowała się na 5. miejscu na poręczach (14,700)[9] oraz wygrała złoto w ćwiczeniach na równoważni (15,333). W finale ćwiczeń wolnych, uzyskała tę samą notę (14.567) co mistrzyni świata z 2011 roku Ksienija Afanasjewa, tym samym dzieląc się z nią kolejnym złotym medalem[10].
W czerwcu, wzięła udział w Mistrzostwach Europy w Bernie. Z wynikami 14,866 na poręczach i 14,500 na równoważni, zakwalifikowała się do dwóch finałów na przyrządach. Uzyskała również noty 14,833 w skoku i 13,533 w ćwiczeniach wolnych. Z łączną notą 173,261, Rosjanki zajęły drugie miejsce w kwalifikacjach drużynowych. W nieoficjalnym rankingu wieloboju indywidualnego, Mielnikowa zajęła pierwsze miejsce z punktacją 57,732.[11] W finale drużynowym, uzyskała noty 14,833 w skoku, 14,966 na poręczach, 14,800 na równoważni i 14,133 w ćwiczeniach wolnych. Rosja (w składzie z Aliją Mustafiną, Ksieniją Afanasjewą, Sjedą Tuthaljan i Darią Spiridonową) wygrała złoty medal z wynikiem 175,212, pokonując kadrę Wielkiej Brytanii z przewagą pięciu punktów[12]. Mielnikowa zrezygnowała z udziału w finale na poręczach. Na równoważni, zyskała notę 14,166 i ostatecznie zajęła 5. lokatę[13].
Kilka tygodni później, Angielina zdobyła tytuł mistrzyni wieloboju indywidualnego na Pucharze Rosji w Penzie[14]. W finałach na przyrządach, zdobyła złoto na równoważni (15,400), srebro na poręczach (15,033) i brąz w ćwiczeniach wolnych (13,733)[15].
Na początku lipca, Rosja ogłosiła, że w skład kadry olimpijskiej w gimnastyce sportowej kobiet wchodzą: Mielnikowa, Alija Mustafina, Marija Pasieka, Sjeda Tuthaljan i Daria Spiridonowa[16]. Podczas kwalifikacji w Rio de Janeiro, Mielnikowa miała kilka błędów na równoważni i doznała upadku podczas układu ćwiczeń wolnych. Mimo tego, że jej wynik w wieloboju indywidualnym znalazł się wśród najlepszych, nie zakwalifikowała się do finału ze względu na wyższe noty Mustafiny i Tuthaljan[17].
Angielina zakończyła swoje pierwsze Igrzyska Olimpijskie podczas finału drużynowego, w którym zyskała noty 14,900 w skoku, 15,133 na poręczach, 13,033 na równoważni i 14,266 w ćwiczeniach wolnych. Rosja zdobyła srebrny medal z łącznym wynikiem 176,688.[18][19]
Mielnikowa rozpoczęła kolejny cykl olimpijski w marcu 2017 roku na Mistrzostwach Rosji w Kazanie, gdzie zdobyła srebrny medal w konkurencji drużynowej[20]. Indywidualnie, duża liczba błędów i upadków w większości układów sprawiła, że uplasowała się na dalekiej 11. pozycji w wieloboju[21]. W finałach na przyrządach, zdobyła brązowe medale w skoku[22] i na równoważni oraz zajęła 8. miejsce w ćwiczeniach wolnych[23]. Podczas Pucharu świata w Stuttgarcie, Mielnikowa zajęła drugie miejsce w finale wieloboju indywidualnego z wynikiem 53,732.[24] Podczas kolejnego Pucharu świata w Londynie, uplasowała się na 5. pozycji[25].
W kwietniu, startowała na Mistrzostwach Europy w rumuńskim mieście Kluż-Napoka. Podczas kwalifikacji, duże problemy w ćwiczeniach na poręczach sprawiły, że nie zakwalifikowała się do finału wieloboju. Mimo 15. miejsca, Natalia Kapitonowa i Jelena Jerjomina zajęły wyższe pozycje i tym samym awans do finału[26]. W pierwszym dniu finałów na przyrządach, zajęła 8. miejsce w skoku[27]. Po całym roku pełnym porażek, Mielnikowa zdobyła złoty medal w ćwiczeniach wolnych z wynikiem 14,100.[28]
Podczas Pucharu Rosji w Jekaterynburgu, Mielnikowa zdobyła brązowy medal w konkurencji drużynowej i zakwalifikowała się na drugim miejscu w wieloboju indywidualnym z wynikiem 57,575. W finale wieloboju, zyskała notę 57,650 i z łączną punktacją 115,225 zdobyła złoty medal[29]. W finałach na przyrządach, zdobyła złoto na równoważni i brąz w skoku oraz zajęła 4. miejsce na poręczach i 5. w ćwiczeniach wolnych[30].
W październiku, wzięła udział w swoich pierwszych Mistrzostwach świata w Montrealu, gdzie zakwalifikowała się do finału wieloboju indywidualnego na 10. miejscu[31][32]. W finale, dużo błędów sprawiło, że Mielnikowa uplasowała się na dalekiej 16. pozycji z wynikiem 51,341.[33] Zakończyła zawody, nie kwalifikując się do żadnego finału na przyrządach[34].
Pod koniec marca 2018 roku, zdobyła złoty medal w wieloboju na Pucharze świata w Birmingham z wynikiem 54,465.[35] Miesiąc później, zdobyła swój drugi tytuł mistrzyni Rosji w wieloboju indywidualnym[36]. W finałach na przyrządach, zdobyła kolejne trzy medale na poręczach, równoważni i w ćwiczeniach wolnych oraz srebro w skoku[37]. W lipcu, Mielnikowa zdobyła kolejny tytuł mistrzyni wieloboju na Pucharze Rosji[38][39].
Na Mistrzostwach Europy w Glasgow, Mielnikowa zdobyła złoty medal w konkurencji drużynowej. W finałach na przyrządach, wygrała srebro w skoku z wynikiem 14,233 i brąz na poręczach z notą 14,366. Zajęła również 6. miejsce w ćwiczeniach wolnych[40].
Na Mistrzostwach świata w Dausze, zakwalifikowała się do finału wieloboju indywidualnego na 5. miejscu, zajmując również 3. pozycję w ćwiczeniach wolnych[41]. W finale drużynowym, zyskała noty 14,300 w skoku, 14,166 na poręczach i 12,966 w ćwiczeniach wolnych. Rosjanki zajęły drugie miejsce w łącznym wynikiem 162,863. W finale wieloboju, Mielnikowa otrzymała punktację 55,698, zajmując 5. miejsce. W finale ćwiczeń wolnych, uplasowała się na 4. pozycji z notą 13,833.[42]
W marcu 2019, Melnikowa zajęła drugie miejsce w wieloboju na Mistrzostwach Rosji w Penzie. W finałach na przyrządach, zdobyła złoto w ćwiczeniach wolnych, srebro w skoku i na równoważni oraz brąz na poręczach[43]. W tym samym miesiącu, wygrała srebrny medal w zawodach drużynowych DTB Pokal Gym Challenge w Stuttgarcie[44].
W kwietniu, startowała na Mistrzostwach Europy w Szczecinie. Podczas kwalifikacji, zajęła pierwszą lokatę w wieloboju indywidualnym i zakwalifikowała się do finałów w skoku, na poręczach i w ćwiczeniach wolnych. W finale wieloboju, zyskała noty 14,333 w skoku, 14,266 na poręczach, 12,900 na równoważni i 13,566 w ćwiczeniach wolnych. Zdobyła brązowy medal z łączną punktacją 55,065. W finałach na przyrządach, wygrała srebro na poręczach (14,533) i brąz w ćwiczeniach wolnych (13,466) oraz zajęła 5. miejsce w skoku (14,133)[45].
W czerwcu, Mielnikowa została mistrzynią wieloboju indywidualnego na Igrzyskach Europejskich w Mińsku, z wynikiem 54,498. Zdobyła również złoto na poręczach (14,466), srebro w skoku (14,133) i srebro na równoważni (13,600)[46]. Na Pucharze Rosji, zajęła drugie miejsce w wieloboju i skoku oraz trzecie na poręczach[47].
Na Mistrzostwach świata w Stuttgarcie, zakwalifikowała się na czwartej pozycji do finału wieloboju indywidualnego z wynikiem 56,599. Otrzymała również awans do finałów na poręczach i w ćwiczeniach wolnych. W finale drużynowym, Mielnikowa otrzymała noty 14,533 w skoku, 14,333 na poręczach, 13,766 na równoważni i 13,900 w ćwiczeniach wolnych. Rosja zdobyła srebrny medal z łącznym wynikiem 166,529. W finale wieloboju indywidualnego, wygrała brązowy medal z punktacją 56,399. Zdobyła kolejny brąz w finale ćwiczeń wolnych z wynikiem 14,066 oraz zajęła 4. miejsce na poręczach[48].
Ze względu na światową pandemię wirusa COVID-19, Mielnikowa nie brała udziału w żadnych zawodach przez większość roku 2020. W listopadzie, startowała w zawodach Friendship & Solidarity w Tokio, gdzie wygrała złoty medal w wieloboju indywidualnym z wynikiem 56,700, zyskując noty 14,700 w skoku, 14,500 na poręczach, 14,100 na równoważni i 13,400 w ćwiczeniach wolnych[49][50].
W marcu, Mielnikowa wzięła udział w Mistrzostwach Rosji. Podczas pierwszego dnia zawodów, uplasowała się na 4. pozycji w wieloboju[51]. W finale, zajęła ostatecznie trzecią lokatę[52]. W finałach na przyrządach, wygrała złoto w skoku (14,299), brąz na poręczach (14,666) i złoto w ćwiczeniach wolnych (14,400)[53].
Na Mistrzostwach Europy w Bazylei, zakwalifikowała się na najwyższej pozycji w wieloboju indywidualnym oraz awansowała do finałów w skoku, na poręczach i w ćwiczeniach wolnych. Mimo upadków na poręczach i równoważni w finale wieloboju, Mielnikowa wygrała srebrny medal z wynikiem 55,432.[54] W finałach na przyrządach, wygrała złoto na poręczach (14,500), srebro w ćwiczeniach wolnych (13,900) i brąz w skoku (14,433)[55].
Mielnikowa reprezentowała Rosję (jako Rosyjski Komitet Olimpijski) na XXXII Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Tokio. Zakwalifikowała się do finałów wieloboju indywidualnego, skoku, poręczy i ćwiczeń wolnych oraz pomogła rosyjskiej kadrze w objęciu niespodziewanego pierwszego miejsca, pokonując tym samym Stany Zjednoczone. Mimo upadków Mielnikowej i Urazowej na równoważni w finale wieloboju drużynowego, Rosjanki zdobyły historyczne złoto z przewagą trzech punktów nad kadrą USA[56].
W finale wieloboju indywidualnego, Mielnikowa wykonała cztery czyste układy i uplasowała się na trzecim miejscu za Amerykanką Sunisą Lee i reprezentantką Brazylii Rebecą Andrade, zdobywając tym samym swój pierwszy indywidualny medal olimpijski[57]. W finałach na przyrządach, Mielnikowa zdobyła brązowy medal w ćwiczeniach wolnych oraz zajęła piąte miejsce w skoku i ósme na poręczach[58][59].
W październiku, Mielnikowa startowała w Mistrzostwach świata w Kitakiusiu, gdzie awansowała do wszystkich finałów. Zdobyła tytuł mistrzyni wieloboju indywidualnego jako pierwsza Rosjanka od wygranej Aliji Mustafiny w 2010 roku[60]. W finałach na przyrządach, Angielina zdobyła srebro w ćwiczeniach wolnych i brąz w skoku[61].
Po wybuchu wojny rosyjsko-ukraińskiej, Rosja została zdyskwalifikowana ze wszelkich międzynarodowych zawodów organizowanych przez Międzynarodową Federację Gimnastyczną[62]. W lipcu, Mielnikowa wróciła do zawodów podczas Pucharu Rosji, gdzie zdobyła złote medale w wieloboju indywidualnym, skoku i ćwiczeniach wolnych oraz srebro na poręczach i równoważni[63].
W październiku, Angielina wzięła udział w Spartakiadzie w Kazanie, gdzie wygrała złoto w ćwiczeniach wolnych (14,300), brąz na poręczach (14,600) oraz trzy srebrne medale w wieloboju indywidualnym, skoku i ćwiczeniach na równoważni[64]. W konkurencji drużynowej, zajęła 3. miejsce wraz z kadrą z Woroneża.
W grudniu, zdobyła złoty medal w wieloboju z wynikiem 57,265 podczas corocznego Pucharu Woronina w Moskwie[65].
W marcu 2023, Mielnikowa zajęła drugie miejsce w wieloboju podczas Mistrzostw Rosji w Kazanie. W finałach na przyrządach, zajęła 4. miejsce w skoku oraz 6. miejsce w ćwiczeniach wolnych. W konkurencji drużynowej wygrała brązowy medal[66].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
