Andrzej Retke
polski duchowny katolicki Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Retke (ur. 29 listopada 1851 w Warszawie, zm. 24 kwietnia 1907 tamże) – polski prezbiter rzymskokatolicki, profesor Cesarskiej Rzymskokatolickiej Akademii Duchownej w Petersburgu, archidiakon łowicki.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce pochówku | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
14 lipca 1875 |
| Odznaczenia | |
  | |
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Był synem Mikołaja i Teodory z Przezdembskich. Brat Stanisława. Uczęszczał do III Gimnazjum w Warszawie, w 1869 podjął naukę w warszawskim Seminarium Duchownym Św. Jana; w latach 1873–1877 kontynuował studia w Akademii Duchownej w Petersburgu. Święcenia kapłańskie przyjął 14 lipca 1875 w Petersburgu. W 1877 powrócił do Warszawy i był wikariuszem w kilku parafiach, m.in. kościele katedralnym Św. Jana. Brał udział w pracach komisji ds. skatalogowania biblioteki byłej Akademii Duchownej w Warszawie.
W latach 1884–1902 był profesorem homiletyki, patrologii i ceremonii w Akademii Duchownej w Petersburgu, od 1890 także prawo kanoniczne i kazuistykę prawną; od 1898 był inspektorem Akademii. W 1895 otrzymał tytuł papieskiego prałata domowego. W 1902 powrócił do kraju i został proboszczem w Łowiczu i archidiakonem miejscowej kapituły katedralnej[potrzebny przypis]. Był odznaczony Orderem Św. Anny i Orderem Św. Stanisława. Pochowany został na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 30-5-17/18)[1].
Był autorem podręczników z prawa małżeńskiego i teologii (m.in. Patrologiae compendium scholis accomodatum, 1889) oraz rozprawy Wykład budowy hymnów w księgach liturgicznych zawartych (1891); pracę tę dedykował arcybiskupowi warszawskiemu Wincentemu Popielowi.
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.