uczestnik powstania warszawskiego Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Waldemar Cielecki ps. Andrzejek (ur. 24 czerwca 1928 w Warszawie, zm. 6 lipca 2016 tamże) – polski elektronik, wynalazca, powstaniec warszawski (najmłodszy oficer batalionu Zośka[1]), doktor inżynier elektroniki, pracownik naukowy PAN[1], działacz społeczny, więzień niemieckich obozów jenieckich (nr 103342[1]) i Urzędu Bezpieczeństwa[2].
kapitan | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1943–1944 |
Siły zbrojne | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Urodził się 24 czerwca 1928 w Warszawie w rodzinie Jana Cieleckiego i Zofii z domu Przesmyckiej[1].
W powstaniu warszawskim w stopniu plutonowego podchorążego w szeregach kompanii „Topolnicki” pułku „Broda 53" Zgrupowania „Radosław”. Jego szlak bojowy prowadził z Woli, poprzez Stare Miasto skąd kanałami przedostał się do Śródmieścia. Po upadku powstania przebywał w niewoli w stalagach 344 Lamsdorf, IV B Mühlberg oraz IV G Cottbus.
Po zakończeniu wojny powrócił do Warszawy i kontynuował naukę. Początkowo w szkole Wawelberga na wydziale łączności, a następnie na Politechnice Warszawskiej, gdzie obronił doktorat z optoelektroniki. W 1949 trafił do aresztu Urzędu Bezpieczeństwa. Przesłuchiwała go osobiście Julia Brystygierowa słynąca z sadystycznych tortur. Żadnych nazwisk nie zdradził. Po wyjściu na wolność otrzymał przydział pracy do Zakładów Telewizyjnych[3].
Twórca i właściciel niszowej, społecznej rozgłośni radiowej Jutrzenka, która nadaje od lat 90. z bloku na warszawskim Ursynowie. Pierwsze odbiorniki radiowe budował już jako nastolatek. Tworzył i nadawał programy radiowe od 14 grudnia 1981. W latach 80. nadawał na falach krótkich audycje Radia „Solidarność”[2].
Zmarł 6 lipca 2016 w Warszawie w wieku 88 lat. Został pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera 22D-13-2)[4].
Jego żoną była Elżbieta Żełabin-Cielecka, współzałożycielka radia Jutrzenka[2].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.