Muchomor brązowooliwkowy (Amanita submembranacea (Bon) Gröger) – gatunek grzybów należący do rodziny muchomorowatych (Amanitaceae)[1].

Szybkie fakty Domena, Królestwo ...
Muchomor brązowooliwkowy
Thumb
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

muchomorowate

Rodzaj

muchomor

Gatunek

muchomor brązowooliwkowy

Nazwa systematyczna
Amanita submembranacea (Bon) Gröger
Boletus 3(2): 27 (1979)
Zamknij
Thumb
Kapelusz silnie prążkowany
Thumb
Młody owocnik

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Amanita, Amanitaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1975 r. Marcel Bon nadając mu nazwę Amanitopsis submembranacea. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1979 r. Frieder Gröger, przenosząc go do rodzaju Amanita[1].

Synonimy łacińskie[2]:.

  • Amanita submembranacea var. bispora D.A. Reid 1987
  • Amanita submembranacea var. griseoargentata Contu 1986
  • Amanita submembranacea var. griseoargentea Contu 1986
  • Amanita submembranacea (Bon) Gröger 1979 var. submembranacea
  • Amanitopsis submembranacea Bon 1975

Nazwę polską podał Władysław Wojewoda w 2003 r[3].

Morfologia

Kapelusz

Średnica 4–8 cm, za młodu jajowato-dzwonkowaty, później łukowaty, na koniec płaski z niewielkim, tępym garbem. Brzegi ostre i prążkowane, u starszych okazów żłobione. Powierzchnia gładka w barwie od oliwkowobrązowej do szarobrązowej, lub żółta do czerwonobrązowej. Na środku znajduje się zazwyczaj duży szarobiały płat będący resztką osłony[4].

Blaszki

Wolne i szerokie, początkowo białe, później kremowe[4].

Trzon

Wysokość 5–11 cm, grubość do 1,2 cm, pusty i kruchy, walcowaty, dołem grubszy. Powierzchnia w kolorze kapelusza, w dolnej części pokryta białymi płatkami. Podstawa otoczona błoniastą pochwą, początkowo białą, później szarawą[4].

Miąższ

Biały, bez zapachu. Smak lekko orzechowy[4].

Wysyp zarodników

Biały. Zarodniki kuliste lub zbliżone do kulistego, o rozmiarach 10–14 μm[5].

Występowanie i siedlisko

Występuje w większości krajów Europy, ale jest rzadki[5]. W 1992 r. znaleziono go także na Alasce[6]. W Polsce częstość występowania i rozprzestrzenienie nie są znane. W piśmiennictwie naukowym do 2003 r. podano tylko jedno stanowisko (w Babiogórskim PN)[3].

Rośnie głównie w górskich lasach iglastych. Rośnie na kwaśnych glebach pod świerkami, jodłami, sosnami i modrzewiami[4]. W Polsce rozprzestrzenienie nie jest znane[4].

Znaczenie

Grzyb mykoryzowy[3]. Według niektórych źródeł jest grzybem niejadalnym[4], według innych uważany jest za jadalnego[7].

Przypisy

Wikiwand in your browser!

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.

Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.