Alfred (książę Saksonii-Coburga-Gothy)

Życiorys

Podsumowanie

Perspektywa

Książę Alfred został ochrzczony przez arcybiskupa Canterbury Williama Howleya 6 września 1844 w prywatnej kaplicy zamku Windsor. Jego rodzicami chrzestnymi byli: Adolf, książę Cambridge (reprezentowany przez swojego syna, księcia Jerzego), Aleksandra Badeńska (reprezentowana przez księżną Kentu) oraz książę Karol zu Leiningen (reprezentowany przez księcia Wellingtona).

W 1856 książę rozpoczął karierę w Royal Navy. W sierpniu 1858 zdał egzamin na miczmana i rozpoczął służbę na HMS „Euryalus”. W 1862 był wymieniany jako kandydat do tronu Grecji po obaleniu króla Ottona I. 24 lutego 1863 książę został awansowany do stopnia porucznika i służył na HMS „Racoon” pod dowództwem hrabiego Gleichen. 23 lutego 1866 uzyskał stopień kapitana, a następnie komendę nad HMS „Galatea”.

24 maja 1866 Alfred otrzymał parowskie tytuły księcia Edynburga oraz hrabiego Kentu i Ulsteru. Parlament przyznał mu roczną pensję w wysokości 15 000 funtów. 8 czerwca książę po raz pierwszy zasiadł w Izbie Lordów. 24 stycznia 1867 wypłynął z Plymouth na pokładzie „Galatei” w podróż dookoła świata. 31 października przybył do Glenelg w południowej Australii, będąc pierwszym członkiem brytyjskiej rodziny królewskiej, który odwiedził tę kolonię. 12 marca 1868 w Sydney został postrzelony w plecy przez Henry’ego Jamesa O’Farrella. O’Farrell został powieszony 21 kwietnia. Książę szybko powrócił do pełni sił i na początku kwietnia 1868 wyruszył w dalszą podróż. Do Anglii powrócił 26 czerwca 1868.

W 1869 Alfred został pierwszym członkiem brytyjskiej rodziny królewskiej, który odwiedził Nową Zelandię. Podobnie, jako pierwszy odwiedził Indie (w grudniu 1869) i Hongkong. Następnie przez kilka lat stacjonował na Malcie. 30 grudnia 1878 otrzymał stopień kontradmirała. 10 listopada 1882 został wiceadmirałem, a 18 października 1887 – admirałem. 3 czerwca 1893 otrzymał stopień admirała floty. W latach 1883–1884 dowodził flotą na kanale La Manche. W latach 1886–1889 był dowódcą Floty Śródziemnomorskiej, w okresie 1890-1893 dowodził bazą Devonport.

Po śmierci swojego stryja, księcia Ernesta II, w 1893 Alfred został nowym księciem Saksonii-Coburga-Gothy, po tym, gdy praw do tego tronu zrzekł się jego starszy brat, książę Walii. Po uzyskaniu tronu zrzekł się rocznej pensji od brytyjskiego parlamentu oraz miejsca w Izbie Lordów. Chociaż początkowo był traktowany w swoim nowym państwie jako cudzoziemiec, ostatecznie udało mu się uzyskać popularność wśród poddanych.

Książę Alfred zmarł 30 lipca 1900 na raka gardła. Został pochowany w mauzoleum rodziny książęcej na cmentarzu w Coburgu. Jego następcą na tronie książęcym został jego bratanek, Karol Edward, książę Albany.

Remove ads

Rodzina

23 stycznia 1874 w Pałacu Zimowym w Sankt Petersburgu Alfred poślubił wielką księżną Marię Aleksandrowną (ur. 17 października 1853, zm. 22 października 1920), córkę cara Aleksandra II i carycy Marii Aleksandrowny, córki księcia Hesji Ludwika II. Alfred i Maria mieli razem dwóch synów i cztery córki:

Alfred Aleksander (ur. 15 października 1874, zm. 6 lutego 1899), nie miał dzieci
Maria Aleksandra (ur. 29 października 1875, zm. 18 lipca 1938), żona Ferdynanda I, króla Rumunii, miała dzieci
Wiktoria Melita (ur. 25 listopada 1876, zm. 2 marca 1936), żona Ernesta Ludwika, księcia Hesji, i wielkiego księcia Cyryla Władymirowicza, miała dzieci z obu małżeństw
Aleksandra Ludwika (ur. 1 września 1878, zm. 16 kwietnia 1942), żona księcia Ernesta von Hohenlohe-Langenburg
nieznany z imienia syn (ur. i zm. 13 października 1879)
Beatrycze Leopoldyna (ur. 20 kwietnia 1884, zm. 13 lipca 1966), żona Alfonsa Orleańskiego, księcia Galliery

Remove ads

Alfred (książę Saksonii-Coburga-Gothy)

Życiorys

Rodzina

Odznaczenia i godności

Przypisy

Linki zewnętrzne

Wikiwand - on