Air Baltic
łotewska linia lotnicza Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
airBaltic – łotewskie linie lotnicze założone 28 sierpnia 1995, z siedzibą w Rydze.
![]() | ||||
| ||||
Historia | ||||
Data założenia |
sierpień 1995 | |||
---|---|---|---|---|
Rozpoczęcie działalności |
październik 1995 | |||
Lokalizacja | ||||
Państwo | ||||
Baza | ||||
Węzeł | ||||
Kooperacja | ||||
Program lojalnościowy |
Baltic Miles | |||
Flota | ||||
Liczba samolotów |
49 | |||
Liczba tras |
68 | |||
Przedsiębiorstwo | ||||
Siedziba | ||||
Strona internetowa |




Łotewski rząd posiada 99,8% udziałów w firmie, pozostałe należą do prywatnego inwestora – Baltijas aviācijas sistēmas SIA[1].
Flota
Podsumowanie
Perspektywa
Według stanu na grudzień 2024 flota airBaltic składała się z 49 samolotów o średnim wieku 4,2 lat[2]:
Samolot | Liczba miejsc | Uwagi | ||
---|---|---|---|---|
Model | Aktywne | Zamówione | ||
Airbus A220-300 | 49 | 41 | 145 | Planowana dostawa do 2030[3] |
149 | ||||
Łącznie | 49 | 0 |
Rozwój floty
8 listopada 2015 Bombardier poinformował w Dubaju podczas 13. Dubai Airshow, że linia airBaltic zostanie pierwszym użytkownikiem (launch customer) większego modelu CSeries - CS300. Zamówione 13 sztuk z opcją na siedem kolejnych, zastąpią one 12 boeingów B737 oraz pozwolą na zwiększenie floty odrzutowców. Kontrakt (wraz z opcjami) opiera na kwotę 1,6 mld dolarów[4][5]. W kwietniu 2016 Bombardier i airBaltic podpisały umowę w sprawie wykorzystania opcji zakupu 7 samolotów komunikacyjnych CSeries 300. Wartość porozumienia szacowana jest na 506 mln dolarów. Dzięki temu flota towarzystwa zwiększy się do 20 samolotów tego typu[6]. 29 listopada 2016 linie airBaltic odebrały pierwszy seryjny samolot komunikacyjny Bombardier CSeries 300[7].
Pod koniec maja przewoźnik ogłosił swój plan rozwoju Destination 2025 który obejmuje zakup kolejnych 30 maszyn Bombardier CS300 z opcją zamówienia kolejnych 30[8].
W 2016 airBaltic wprowadził do swojej floty pierwsze samoloty Airbus A220-300, zastępując nimi systematycznie pozostałe maszyny. Od 2020 przewoźnik dysponuje flotą składającą się całkowicie z tych maszyn. Do 2030 planowana jest rozbudowa floty do 90 maszyn[3].
Porty docelowe
Afryka
Egipt
- Hurghada (Port lotniczy Hurghada) (sezonowo)
- Szarm el-Szejk (Port lotniczy Szarm el-Szejk) (sezonowo)
Tunezja
- Tunis (Port lotniczy Tunis) (sezonowo)
Azja
Europa
Austria
Belgia
Cypr
- Larnaka (Port lotniczy Larnaka) (sezonowo)
Dania
Estonia
- Kuressaare (Port lotniczy Kuressaare) (sezonowo)
- Tallinn (Port lotniczy Tallinn)
Finlandia
Francja
Grecja
- Ateny (Port lotniczy Ateny)
- Iraklion (Port lotniczy Iraklion) (sezonowo)
Hiszpania
- Barcelona (Port lotniczy Barcelona)
- Madryt (Port lotniczy Madryt-Barajas)
- Malaga (Port lotniczy Malaga) - od 1 czerwca 2019[9]
- Palma de Mallorca (Port lotniczy Palma de Mallorca) (sezonowo)
Niemcy
Irlandia
Litwa
Łotwa
Mołdawia
Niemcy
- Stuttgart (Port lotniczy Stuttgart) - od 31 marca 2019[9]
Norwegia
Polska
- Rzeszów (Port lotniczy Rzeszów-Jasionka)
- Warszawa (Port lotniczy Warszawa-Okęcie)
- Kraków (Port lotniczy Kraków-Balice)
Słowacja
- Poprad-Tatry (Port lotniczy Poprad-Tatry) (Przez
Warszawę)
- Poprad-Tatry (Port lotniczy Poprad-Tatry) (Przez
Serbia
Szwajcaria
Szwecja
Turcja
- Bodrum (Port lotniczy Bodrum-Milas) (sezonowo)
- Dalaman (Port lotniczy Dalaman) (sezonowo)
- Stambuł (Port lotniczy Stambuł-Atatürk)
Wielka Brytania
Włochy
Połączenia codeshare
Linia oferuje następujące połączenia codeshare:
- TAP Portugal (od czerwca 2018)[10]
- Scandinavian Airlines System (SAS) (od 2019)
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.