Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adiantum, niekropień, złotowłos[4][5] (Adiantum) – rodzaj paproci. Liczy ponad 230 gatunków[6]. Są to paprocie naziemne i naskalne. Najbardziej zróżnicowane są w Ameryce Południowej[4]. Jedynym gatunkiem rosnącym dziko w Europie jest adiantum właściwe A. capillus-veneris[4]. W polskiej florze gatunek ten ma status tylko przejściowo dziczejącego z upraw (efemerofita)[7].
Adiantum właściwe | |
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Klasa | |
Podklasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj |
adiantum |
Nazwa systematyczna | |
Adiantum Sp. Pl. 1094. 1 Mai 1753 | |
Typ nomenklatoryczny | |
Liczne gatunki z tego rodzaju uprawiane są jako rośliny ozdobne w szklarniach lub doniczkach[5], często w różnych odmianach. Jako rośliny lecznicze, w tym jako zioła poronne, wykorzystywane są m.in. adiantum etiopskie i adiantum klinowate. Syrop z adiantum właściwego (Sirop de Capillaire) wykorzystywany był jako panaceum na wszelkie choroby. Czarne ogonki liściowe adiantum stopowatego Indianie wykorzystywali przy wyplataniu koszyków. Niektóre gatunki są inwazyjne i występują jako chwasty w uprawach np. olejowca i herbaty[8].
Łacińska nazwa adiantum oznacza „niezwilżalny”, „nie podlegający zamoczeniu”.
Jeden z rodzajów z podrodziny Vittarioideae z rodziny orliczkowatych Pteridaceae[2].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.