Loading AI tools
brytyjski sportowiec, mistrz olimpijski, świata i Europy, rekordzista świata Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adam Peaty, OBE (ur. 28 grudnia 1994 w Uttoxeter) – brytyjski pływak specjalizujący się w stylu klasycznym. Trzykrotny mistrz olimpijski, ośmiokrotny mistrz świata i mistrz Europy, trzykrotny wicemistrz świata na krótkim basenie. Wielokrotny rekordzista świata.
Peaty po zwycięskim wyścigu na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro (2016) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Obywatelstwo | |
Wzrost |
193 cm[1] |
Trener | |
Dorobek medalowy | |
Odznaczenia | |
Magazyn Swimming World przyznał mu w 2015 i 2018 roku tytuł Najlepszego Pływaka na świecie. Został też wybrany Najlepszym Pływakiem w Europie w latach 2014-2018[3][4].
Jako pierwszy zawodnik w historii przepłynął 100 m stylem klasycznym na basenie 50 m poniżej 58, a następnie poniżej 57 sekund[5].
Na arenie międzynarodowej wyróżnił się po raz pierwszy w 2014 r. podczas Igrzysk Wspólnoty Narodów w Glasgow. Reprezentując Anglię zdobył wtedy dwa złote medale na dystansie 100 m stylem klasycznym i w sztafecie 4 × 100 m stylem zmiennym oraz zajął drugie miejsce w konkurencji 50 m stylem klasycznym. Kilka tygodni później zdobył cztery złote medale na mistrzostwach Europy, dwa z nich w konkurencji indywidualnej (50 i 100 m stylem klasycznym) oraz dwa w sztafecie mężczyzn i mieszanej (4 × 100 m stylem zmiennym). W półfinale 50 m stylem klasycznym czasem 26,62 s pobił rekord świata[6].
W kwietniu 2015 roku na mistrzostwach Wielkiej Brytanii pobił rekord świata na dystansie 100 m stylem klasycznym uzyskując czas 57,92[7], tym samym poprawił rekord o prawie pół sekundy. Kilka miesięcy później na mistrzostwach świata w Kazaniu zdobył trzy złote medale, jednocześnie pobił rekord świata na dystansie 50 m stylem klasycznym[8] i w sztafecie mieszanej 4 × 100 m stylem zmiennym[9]. Płynąc w półfinale ustanowił również nowy rekord mistrzostw na dystansie 100 m stylem klasycznym (58,18)[10].
W grudniu 2015 r. zdobył dwa srebrne medale na mistrzostwach Europy na krótkim basenie w konkurencjach 50 i 100 m stylem klasycznym.
Na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro zdobył tytuł mistrza olimpijskiego na dystansie 100 m stylem klasycznym. Podczas eliminacji i finału tej konkurencji dwukrotnie poprawiał swój rekord świata, w eliminacjach uzyskał czas 57,55, a w finale 57,13[11]. Płynął również na dystansie 4 × 100 m stylem zmiennym, gdzie brytyjska sztafeta wywalczyła srebrny medal.
Podczas mistrzostw świata w Budapeszcie zdobył złote medale w konkurencjach 50 i 100 m stylem klasycznym. W pierwszej z nich dwukrotnie poprawiał rekord świata, w eliminacjach uzyskał czas 26,10, a w półfinale jako pierwszy pływak w historii przepłynął 50 m żabką poniżej 26 sekund (25,95). Na 100 m stylem klasycznym ustanowił w finale nowy rekord mistrzostw (57,47)[12]. Płynął także w sztafecie 4 × 100 m stylem zmiennym. Brytyjczycy wywalczyli w tej konkurencji srebrny medal i pobili rekord swojego kraju[13].4 × 100 m stylem zmiennym
W grudniu na mistrzostwach Europy na krótkim basenie w Kopenhhadze wywalczył dwa medale. Peaty został mistrzem Europy na dystansie 100 m stylem klasycznym i ustanowił nowy rekord kontynentu (55,94)[14]. Jego wynik jest jednocześnie drugim rezultatem w historii i najlepszym w stroju tekstylnym. W konkurencji 50 m żabką był trzeci i czasem 25,70 poprawił rekord swojego kraju[15].
W kwietniu podczas igrzysk Wspólnoty Narodów w Glasgow zdobył trzy medale. Zwyciężył na dystansie 100 m stylem klasycznym, uzyskawszy czas 58,84. Dzień wcześniej ustanowił w tej konkurencji nowy rekord igrzysk (58,59)[16]. W półfinale 50 m stylem klasycznym pobił rekord igrzysk (26,49), a w finale tej konkurencji był drugi (26,62), przegrywając o 0,04 s z Cameronem van der Burghiem[17]. Peaty wywalczył również srebro w sztafecie 4 × 100 m stylem zmiennym.
Cztery miesiące później, na mistrzostwach Europy w Glasgow zdobył cztery złote medale na 50 i 100 m stylem klasycznym oraz w sztafetach 4 × 100 m stylem zmiennym (męskiej i mieszanej). W konkurencji 100 m stylem klasycznym Peaty poprawił własny rekord świata, uzyskawszy czas 57,10[18]. Na dystansie dwukrotnie krótszym ustanowił nowy rekord mistrzostw (26,09)[19]. W sztafecie mieszanej 4 × 100 m stylem zmiennym wraz z Georgią Davies, Jamesem Guyem i Freyą Anderson ustanowił nowy rekord Europy (3:40,18 min)[20].
Podczas igrzysk olimpijskich w Tokio z czasem 57,37 zdobył złoty medal na dystansie 100 m stylem klasycznym[21].
Na igrzyskach olimpijskich w Paryżu zdobył srebro w konkurencji 100 m stylem klasycznym, uzyskując czas 59,05, ex aequo z Amerykaninem Nickiem Finkiem[22].
Konkurencja | Rezultat | Miejsce | Data | Status |
---|---|---|---|---|
50 m stylem klasycznym | 26,62[23] | Berlin | 22 sierpnia 2014 | do 4 sierpnia 2015 |
50 m stylem klasycznym | 26,42 | Kazań | 4 sierpnia 2015 | do 25 lipca 2017 |
50 m stylem klasycznym | 26,10 | Budapeszt | 25 lipca 2017 | do 25 lipca 2017 |
50 m stylem klasycznym | 25,95 | Budapeszt | 25 lipca 2017 | aktualny |
100 m stylem klasycznym | 57,92 | Londyn | 17 kwietnia 2015 | do 6 sierpnia 2016 |
100 m stylem klasycznym | 57,55 | Rio de Janeiro | 6 sierpnia 2016 | do 7 sierpnia 2016 |
100 m stylem klasycznym | 57,13[11] | Rio de Janeiro | 7 sierpnia 2016 | do 4 sierpnia 2018 |
100 m stylem klasycznym | 57,10 | Glasgow | 4 sierpnia 2018 | do 21 lipca 2019 |
100 m stylem klasycznym | 56,88 | Gwangju | 21 lipca 2019 | aktualny |
4 × 100 m stylem zmiennym (sztafeta mieszana) | 3:41,71 | Kazań | 5 sierpnia 2015 | do 26 lipca 2017 Stany Zjednoczone |
Stan na dzień 28 lipca 2024[24]
|
|
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.