6 Batalion Strzelców Karpackich

6 Batalion Strzelców Karpackich (6 bsk) – pododdział piechoty Polskich Sił Zbrojnych.

6 Batalion Strzelców Karpackich

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1942
Rozformowanie	1947
Dowódcy
Pierwszy	mjr Franciszek Borkowski
Ostatni	mjr dypl. Józef Chomiuk
Działania zbrojne
II wojna światowa (kampania włoska)
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	Wojska Lądowe
Rodzaj wojsk	Piechota
Podległość	2 Brygada Strzelców Karpackich

Formowanie i zmiany organizacyjne

Batalion został sformowany w 1942 roku, w Palestynie, w składzie 2 Brygady Strzelców Karpackich. Od wiosny 1944 roku do wiosny 1945 roku walczył w kampanii włoskiej. Po wojnie batalion, będąc w składzie wojsk okupacyjnych, pełnił między innymi służbę wartowniczą. W lutym 1946 ochraniał obiekty wojskowe w rejonie Foggia^[1]. W 1946 roku został przetransportowany z Włoch do Wielkiej Brytanii i tam w 1947 roku rozformowany.

Żołnierze batalionu

Dowódcy batalionu

• mjr Franciszek Borkowski (11 XI 1942 - 8 VII 1943^[2])
• mjr dypl. Kazimierz Różycki (9 VII 1943 - 20 VIII 1944^[3])
• mjr Andrzej Paluch (p.o. 16 XII 1943 - 26 II 1944^[4])(20 - 27 VIII 1944)
• mjr Karol Hareńczyk (27 VIII - 2 IX 1944)^[5]
• ppłk Marian Jasiński (3 IX 1944 - 2 VI 1945)^[6]
• mjr dypl. Józef Chomiuk (2 VI 1945 -1947)^[6]

Zastępcy dowódcy batalionu

• mjr Andrzej Paluch (10 XI 1942 - VIII 1944^[3])^[7]
• mjr Karol Hareńczyk (od VIII 1944)^[5]
• kpt. Józef Różański (od X 1944^[8])
• mjr Stanisław Radajewicz^[6]

Odznaka batalionu

Odznaka specjalna: wykonana z białego metalu, oksydowana na stare srebro. Oznaka ma formę kompozycji składającej się z ośmiu liści ostu ułożonych promieniście, na którą nałożony jest kolisty wieniec świerkowy. W środku koło obrzeżone ząbkami. Na wieńcu inicjały 2 BSK, w centrum cyfra 6.

Odznakę noszono na berecie, na podkładce z ciemnozielonego sukna po lewej stronie, w odległości 10 cm od środka orzełka. Na patkach kołnierza zezwolono nosić oznaki o średnicy 2 cm, bez podkładki sukiennej^[9]. Wykonywała je firma: F. M. Lorioli, Milana – Roma.

Dyslokacja marsze i walki

Przypisy

1. Żak 2014 ↓, s. 144.
2. Kronika nr 1 3 Dywizji Strzelców Karpackich 3 V 1942 - 10 XII 1943
3. Młotek (red.) 1978 ↓, s. 100.
4. Kirszak 2019 ↓, s. 348-349.
5. Panecki (red.) 1994 ↓, s. 236.
6. Kryska-Karski i Barański 1973 ↓, s. 86.
7. Kryska-Karski i Barański 1973 ↓, s. 85.
8. Młotek (red.) 1978 ↓, s. 575-576.
9. Partyka 1997 ↓, s. 71.

Bibliografia

• Biegański: Wojsko Polskie : krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 5, Regularne jednostki Wojska Polskiego na Zachodzie: formowanie, działania bojowe, organizacja, metryki dywizji i brygad. Warszawa : Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1967.Sprawdź autora:1. Brak numerów stron w książce
• Jan Partyka: Odznaki i oznaki PSZ na Zachodzie 1939-1945. Wojska Lądowe. Rzeszów: Wydawnictwo Libri Ressovienses, 1997. ISBN 83-902021-9-0.
• Harvey Sarner, Piotr K Domaradzki: Zdobywcy Monte Cassino : generał Anders i jego żołnierze. Poznań: Zysk i S-ka Wydawnictwo, 2006. ISBN 83-7506-003-8. Brak numerów stron w książce
• Jakub Żak: Nie walczyli dla siebie. Powojenna odyseja 2 Korpusu Polskiego. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2014. ISBN 978-83-7399-621-2.
• Piotr Żaroń: Armia Polska w ZSRR, na Bliskim Wschodzie i Środkowym Wschodzie. Warszawa 1981: KAW RSW „Prasa- Książka - Ruch, 1981.
• Tadeusz Kryska-Karski, Henryk Barański: Piechota Polska 1939-1945, zeszyt nr 14. Londyn: 1973.
• Tadeusz Panecki (red.): 2 Korpus Polski w bitwie o Monte Cassino z perspektywy półwiecza. Warszawa: 1994. ISBN 83-11-08291-X.
• Zbigniew Wawer: 3 Dywizja Strzelców Karpackich w kampanii włoskiej 1944-1945. Białystok: 1994. ISBN 83-86232-40-4.
• Mieczysław Młotek (red.): 3 Dywizja Strzelców Karpackich 1942-1947. Londyn: Zarząd Główny Związku Karpatczyków, 1978.
• Jerzy Kirszak: Generał Roman Szymański. Żołnierz pierwszej kompanii kadrowej. Zdobywca Monte Cassino. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2019. ISBN 978-83-8098-599-5.