Świerczyniec (województwo śląskie)

Świerczyniec (niem. Tannendorf) – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie bieruńsko-lędzińskim, w gminie Bojszowy.

Świerczyniec

wieś
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Powiat	bieruńsko-lędziński
Gmina	Bojszowy
Liczba ludności (2008)	973
Strefa numeracyjna	32
Kod pocztowy	43-220[1]
Tablice rejestracyjne	SBL
SIMC	0212736
Położenie na mapie gminy Bojszowy Świerczyniec
Położenie na mapie Polski Świerczyniec
Położenie na mapie województwa śląskiego Świerczyniec
Położenie na mapie powiatu bieruńsko-lędzińskiego Świerczyniec
50°03′57″N 19°02′56″E[2]

W latach 1973–77 w gminie Bojszowy (obejmującej 7 sołectw: Bojszowy, Jankowice, Jedlina, Międzyrzecze, Nowe Bojszowy, Studzienice i Świerczyniec)^[3][4]. W latach 1977–91 dzielnica Tychów^[4][5]. Od 2 kwietnia 1991 ponownie w reaktywowanej gminie Bojszowy (nie obejmującej już Jankowic i Studzienic)^[5].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.

Nazwa

Nazwa wsi wywodzi się od polskiej nazwy drzewa – świerk^[6]. Niemiecki geograf oraz językoznawca Heinrich Adamy zaliczył ją do grupy miejscowości, których nazwy wywodzą się von swierk = Fichte (pinus abies). W swoim dziele o nazwach miejscowych na Śląsku wydanym w 1888 roku we Wrocławiu wymienia on nazwę wsi w formie Swierczynice podając jej znaczenie Fichtendorf – wieś świerków, świerkowa wieś^[6]. Niemcy zgermanizowali nazwę na Swierzynietz^[6] w wyniku czego utraciła ona swoje pierwotne znaczenie.

Zabytki

Karczma ze Świerczyńca z 1870 roku została przeniesiona do Górnośląskiego Parku Etnograficznego w Chorzowie (Park Śląski). Funkcjonowała do 1928 roku, następnie wykorzystana jako dom mieszkalny. W karczmie zatrzymywali się wożący drewno do tartaku w Kobiórze oraz pędzący bydło na targ do Pszczyny. Jest to budynek z drewna sosnowego w konstrukcji wieńcowej. Pierwotnie pokryty słomą, po renowacji, ze względów bezpieczeństwa, zamienioną na gont^[7].

• 
  Świerczyniecka karczma z 1870, Górnośląski Park Etnograficzny