Loading AI tools
francuski polityk Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Édouard Balladur (ur. 2 maja 1929 w Izmirze) – francuski prawnik i polityk pochodzenia ormiańskiego, były minister i premier, parlamentarzysta, kandydat w wyborach prezydenckich.
.jpg) | |
| Data i miejsce urodzenia |
2 maja 1929 |
|---|---|
| Premier Francji | |
| Okres |
od 29 marca 1993 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
   | |
Absolwent Instytutu Nauk Politycznych w Paryżu i École nationale d’administration. Działalność publiczną rozpoczął w latach 60. Był doradcą premiera Georges’a Pompidou. W okresie jego prezydentury był m.in. sekretarzem generalnym administracji prezydenckiej[1].
Jako kandydat gaullistowskiego Zgromadzenia na rzecz Republiki w 1986 po raz pierwszy został posłem do Zgromadzenia Narodowego. Zrezygnował z mandatu, obejmując stanowisko ministra stanu oraz ministra gospodarki, finansów i prywatyzacji w drugim rządzie Jacques’a Chiraca. Funkcje te pełnił przez dwa lata. W 1988 i 1993 ponownie był wybierany do niższej izby francuskiego parlamentu. W 1989 został też radnym Paryża, w radzie francuskiej stolicy zasiadał do 2008.
29 marca 1993, po wygraniu przez koalicję Zgromadzenia na rzecz Republiki i Unii na rzecz Demokracji Francuskiej wyborów parlamentarnych, został mianowany premierem nowego rządu, funkcjonującego w ramach koabitacji przy socjalistycznym prezydencie François Mitterrandzie (tzw. rząd drugiej kohabitacji).
Édouard Balladur zdecydował się wystartować w wyborach prezydenckich w 1995, mimo że jego partia wysunęła kandydaturę mera Paryża, Jacques’a Chiraca. Urzędujący premier uzyskał poparcie mniejszości gaullistów (jak Nicolas Sarkozy, Patrick Devedjian, Charles Pasqua) i większości UDF (przy sprzeciwie Valéry’ego Giscarda d’Estainga). W pierwszej turze Édouard Balladur zajął trzecie miejsce z wynikiem 18,58% głosów[2]. 11 maja 1995, po zwycięstwie Jacques’a Chiraca, zakończył urzędowanie jako premier.
W 1995 powrócił do pracy w parlamencie, skutecznie ubiegał się o reelekcję w 1997. Rok później krótko był radnym Île-de-France. W 2002 zaangażował się w tworzenie Unii na rzecz Większości Prezydenckiej, a po jej sukcesie w wyborach parlamentarnych (w których ponownie zdobył mandat) wstąpił do Unii na rzecz Ruchu Ludowego. W 2007 zrezygnował z ubiegania się o kolejną kadencję, rezygnując z aktywności politycznej.
Odznaczony m.in. Legią Honorową II klasy, Orderem Narodowym Zasługi I klasy oraz Krzyżem Wielkim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej[3].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
