Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zygmunt Hyży (ur. 1911 w Łodzi, zm. 1983) – polski malarz, związany z Łodzią, przedstawiciel koloryzmu (kapizmu), od 1950 roku członek Związku Polskich Artystów Plastyków.
Zygmunt Hyży urodził się i wychował w Łodzi. Już w dzieciństwie interesował się sztuką; w wieku 12 lat namalował kopię „Olszynki Grochowskiej”, którą sprzedał na Bałuckim Rynku. Naukę malarstwa i rysunku rozpoczął w 1932 roku (dzięki niewielkiemu stypendium wyasygnowanemu przez firmę, w której był ówcześnie zatrudniony) i pobierał do 1936 roku w pracowni Wacława Dobrowolskiego – Szkoła Rysunku, Malarstwa, Rzeźby i Przemysłu Artystycznego im. Cypriana Kamila Norwida. Ośrodek ten charakteryzował się konserwatywnym sposobem edukacji kładąc duży nacisk na umiejętność rysunku, obserwacji i odtwarzania rzeczywistości bez narzucania jednak jakiegokolwiek stylu i poglądów artystycznych. Po 1936 roku do wybuchu II wojny światowej Hyży związany był z pracownią Maurycego Trębacza, malarza i grafika starej daty (ur. 1861) specjalizującego się w tematyce rodzajowej i portretach, jednego z wykładowców Szkoły Rysunku Dobrowolskiego.
W latach trzydziestych Zygmunt Hyży przeprowadził się z rodzinnego Żubardzia do Małych Łagiewnik – wówczas satelickiej w stosunku do Łodzi osady dołączonej do miasta po II wojnie. Rustykalne otoczenie sprzyjało tworzeniu pejzaży – ulubionej, jak się wydaje, formy Hyżego. Wybuch wojny przyniósł oczywisty zastój w twórczości malarskiej. Hyży trafił do obozu jenieckiego w Niemczech. „Z rzadka malowane studia ułatwiały mu przetrwać okupację, a raz nawet – jak sam wspominał – swoim zdolnościom malarskim zawdzięczał ocalenie życia”[1]. Po wojnie Zygmunt Hyży rozwinął swoją twórczość pejzażową utrwalając pobliskie krajobrazy Arturówka, Julianowa (dziś części Łodzi), Pabianic, Sieradza, Uniejowa, Działoszyna, Ręczna, Łowicza, a także Ciechocinka czy Szklarskiej Poręby.
Od 1950 roku Hyży stał się członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków. Około 1960 roku rozpoczął niemal piętnastoletnią współpracę z Pracownią Sztuk Plastycznych. W ramach tej twórczości Zygmunt Hyży zaprojektował na potrzeby Łodzi i Pabianic szereg reklam samochodowych i ściennych. Także wcześniej, w latach trzydziestych i pięćdziesiątych, malarz wykonywał polichromię w budowlach sakralnych. Jedną z ostatnich tego typu prac jest fryz ścienny o tematyce sportowej zdobiący elewację szkoły im. Tekli Borowiak (dawniej Liceum Ekonomiczne, obecnie XXIII Liceum Ogólnokształcące im. Ks. Prof. Józefa Tischnera przy al. Marsz. J. Piłsudskiego 159).
Zygmunt Hyży zaliczany jest do nurtu kolorystów – kapistów. Główna tematyka jego dzieł to pejzaże, także martwa natura (zwłaszcza w latach siedemdziesiątych). Jego obrazy najczęściej przedstawiały subtelne widoki z prowincjonalnych miast lub zielonych zakątków ówczesnej Łodzi. Brak tematyki czysto urbanistycznej, oddającej brzydotę robotniczego miasta, odróżniał go od współczesnych mu malarzy łódzkich. Dominująca technika to malarstwo olejne. Jego obrazy charakteryzują się łagodną kolorystyką, wręcz dyscypliną kolorystyczną koncentrującą się na odcieniach zieleni i różu.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.