Znaczki pocztowe w Irlandii
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Znaczki pocztowe w Irlandii wydaje operator pocztowy Irlandii. Kiedy w 1840 roku wprowadzono pierwsze znaczki pocztowe, operatorem było Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii, w latach 1922–1937 zaś – Wolne Państwo Irlandzkie. Znaczków tych, których każde kolejne wydanie było brytyjskie, używano w Irlandii aż do objęcia władzy przez rząd Irlandii w 1922 roku. Począwszy od 17 lutego 1922 roku na istniejących brytyjskich znaczkach nadrukowywano irlandzki tekst, zapewniając w ten sposób znaczki obiegowe do czasu, kiedy udostępniono oddzielne irlandzkie wydania[1]. Następnie nowo utworzone ministerstwo poczt i telegrafów wyprodukowało stałą serię znaczków obiegowych z krajowymi rysunkami. Znaczki te wydano 6 grudnia 1922 roku. Pierwsze z nich posiadały nominał 2d i przedstawiały mapę Irlandii (włączając Irlandię Północną, która pozostała częścią Zjednoczonego Królestwa). Od tamtego momentu wydano siedem serii znaczków obiegowych o różnych wzorach i nominałach.
Były to główne wydania przeznaczone do codziennego użytku. Znaczki okolicznościowe pojawiły się po raz pierwszy w 1929 roku. Teraz ukazują się rocznie kilka razy i upamiętniają między innymi ważne wydarzenia i rocznice, życie w Irlandii i jej kulturę oraz sławnych Irlandczyków. Niektóre znaczki obiegowe i okolicznościowe wydano w formie nie tylko zwyczajowego arkusza, ale także dodatkowo – arkusika, zeszyciku i rolki. Znaczki dopłaty i poczty lotniczej dopełniają wydania znaczków dwóch kolejnych irlandzkich instytucji wydających znaczki. Używano dwóch rodzajów znaków wodnych, jednak wydania z nadrukiem posiadały znaki brytyjskich znaczków dostarczanych przez Pocztę Brytyjską.
Oifig an Phoist, Poczta Irlandzka, była wydziałem ministerstwa poczt i telegrafów, który aż do 1984 roku wydawał wszystkie irlandzkie znaczki. Po podziale ministerstwa na dwie półpaństwowe instytucje w 1984 roku[2] operator An Post przejął wszystkie usługi pocztowe w Irlandii, w tym wydawanie znaczków.