Zigadenus glaberrimus Michx. – gatunek roślin z monotypowego rodzaju Zigadenus z rodziny melantkowatych, występujący w południowo-wschodnich Stanach Zjednoczonych[3].
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj |
Zigadenus | ||
Gatunek |
Zigadenus glaberrimus | ||
Nazwa systematyczna | |||
Zigadenus glaberrimus Michx. Fl. Bor.-Amer. 1: 213 (1803) | |||
Synonimy | |||
|
Morfologia
- Pokrój
- Rośliny zielne osiągające wysokość od 60 do 120 cm.
- Liście
- Liście głównie odziomkowe, położone naprzemianlegle, dystalnie zredukowane do przysadek, tworzące pochwę liściową. Blaszki liściowe równowąskie, całobrzegie, o wymiarach 19–42 × 0,5–2 cm, z wiekiem czerwieniejąco-brązowiejące, odosiowo pokryte meszkiem.
- Kwiaty
- Kwiaty obupłciowe, niekiedy na rozgałęzieniach kwiatostanu jedynie męskie, 6-pręcikowe, podzalążniowe, protandryczne, promieniste, szypułkowe, luźno zebrane (od 30 do 75) w wiechę. Wiecha piramidalna, z 2–6 odgałęzieniami, osiągająca rozmiar 10–60×5–12 cm. Szypułki wsparte jajowatymi przysadkami o długości 5–15 mm. Okwiat pojedynczy, trwały, 6-listkowy, o średnicy 2–3 cm. Listki białe do kremowych, jajowate do lancetowatych, o wymiarach 9–15×3–5 mm. Każdy listek doosiowo u nasady z dwoma eliptycznymi miodnikami o zgrubiałych brzegach. Pręciki o nerkowatych główkach. Zalążnia częściowo dolna, trzykomorowa, przechodząca w 3 zwężające się szyjki słupka zakończone szerszymi od nich znamionami.
Biologia i ekologia
- Rozwój
- Byliny, geofity ryzomowe[3]. Kwitną od połowy lipca do września[4].
- Siedlisko
- Sawanny, rosnące na piaskach lasy sosnowe i torfowiska, na wysokości od 0 do 100 m n.p.m.[4]
- Cechy fitochemiczne
- Kłącza tych roślin, a w mniejszym stopniu również inne organy, zawierają silnie toksyczne alkaloidy, przede wszystkim zygadeninę i zygacynę, a także inne związki chemiczne. Spożycie tych roślin powoduje pieczenie, ślinotok, wymioty, biegunkę, ból brzucha, osłabienie mięśniowe, zmniejszenie częstości akcji serca, obniżenie ciśnienia tętniczego krwi, obniżenie temperatury ciała, a w konsekwencji prowadzi do śpiączki i śmierci[5].
Systematyka
Zgodnie z badaniami filogenetycznymi rodzaj Zigadenus jest taksonem monotypowym[6], według Angiosperm Phylogeny Website (aktualizowany system APG IV z 2016) zaliczanym jest do podrodziny Melanthieae w rodzinie melantkowatych (Melanthiaceae), należącej do rzędu liliowców (Liliales) zaliczanych do jednoliściennych (monocots)[2].
Nazewnictwo
- Toponimia nazwy naukowej
- Nazwa naukowa rodzaju pochodzi od greckich słów ζυγος (zygos – jarzmo) i άδην (aden – gruczoł), odnosząc się do miodników położonych w parach u nasady listków okwiatu[7]. Epitet gatunkowy w języku łacińskim oznacza "bardzo gładki"[8].
- Nazwy zwyczajowe
- W języku angielskim roślina ta określana jest jako sandbog death camas.
Zagrożenie i ochrona
Gatunek w Stanach Zjednoczonych uznany globalnie za bezpieczny. Jedynie w Wirginii został uznany za krytycznie zagrożony[9].
Przypisy
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.