ZiS-151

ZiS-151 – radziecki terenowy samochód ciężarowy produkowany przez zakłady ZiS w Moskwie (od 1956 roku noszące nazwę ZiŁ) w latach 1948-1958. Do napędu użyto silnika R6 o pojemności 5,6 litra. Moc przenoszona była na wszystkie osie (6x6) poprzez 5-biegową skrzynię biegów.

ZiS-151

Producent	ZiS
Okres produkcji	1948–1958
Miejsce produkcji	ZSRR
Poprzednik	ZiS-6
Następca	ZiŁ-157
Dane techniczne
Segment	samochód ciężarowy
Silniki	R6 5,6 l
Skrzynia biegów	5-biegowa manualna
Napęd	6x6
Długość	6930 mm[1]
Szerokość	2320 mm[1]
Wysokość	2320 mm[1]
Rozstaw osi	4225 + 1120 mm[1]
Masa własna	5580 kg[1]
Zbiornik paliwa	2 x 150 l
Liczba miejsc	3[1]
Ładowność	4500 kg (2500 kg w terenie)[1]

Katiusza na podstawie ZiS-151 znajdująca się muzeum historycznym w Dukli

Samochód był oparty na kopiach rozwiązań kilku amerykańskich ciężarówek dostarczanych do ZSRR podczas II wojny światowej w ramach programu pomocy lend-lease^[2]. Zewnętrznie przypominał trzyosiowy International M5-6, jednakże pod względem technicznym podwozie i mosty napędowe było skopiowane z najbardziej cenionego w ZSRR Studebakera US-6^[2]. Poszerzona trzyosobowa kabina kierowcy i maska silnika zostały przejęte w zmodyfikowanej formie z dwuosiowego modelu ZiS-150, będącego z kolei kopią amerykańskiego International KR11, z zastąpieniem poziomych żeber atrapy chłodnicy przez większe pionowe szczeliny dla lepszego chłodzenia^[2]. Napęd samochodu stanowił jednak własnej konstrukcji silnik ZiS-121 przejęty w zmodyfikowanej wersji z ZiS-150^[1]. przejęto też W odróżnieniu od M5-6, dostęp do silnika był z boków zamiast podnoszonej maski, a atrapa chłodnicy była półokrągła w widoku z góry^[2]. Koła zaadaptowane z ciężarówki GAZ-51 również były kopią amerykańskich^[2]. ZiS-151 jednak był o ponad tonę cięższy od Studebakera, m.in. z powodu wymogów technologicznych oraz wymagań wojska wyposażenia go w dwa baki paliwa i dwa koła zapasowe^[2]. Z powodu pochodzenia i podobieństwa do Internationala, ZiS-151 był popularnie w ZSRR nazywany trumanem, od prezydenta USA Trumana^[2].

Samochód produkowany był głównie jako pojazd wojskowy. Następcą został ZiŁ-157.

Dane techniczne

Silnik

• Nazwa: ZiS-121 (ZiŁ-121)^[1]
• R6 5,6 l (5555 cm³), 2 zawory na cylinder, benzynowy, 4-suwowy
• Układ zasilania: gaźnik
• Średnica cylindra × skok tłoka: 101,60 mm × 114,30 mm^[3]
• Stopień sprężania: 6,0:1^[1]
• Moc maksymalna: 92 KM przy 2800 obr./min^[1]
• Maksymalny moment obrotowy: 328,5 Nm (33,5 kGm) przy 1100 obr./min^[1]

Osiągi

• Prędkość maksymalna: 60 km/h (załadowany)^[1]
• Średnie zużycie paliwa: 42 l/100 km^[1]

Inne

• Koła: 8,25 x 20 cali
• Promień skrętu: 11,2 m
• Ładowność: 4500 kg
• Prześwit: 260 mm

Przypisy

1. Dołmatowski i Triepienienkow 1957 ↓, s. 173-176
2. Michaił Sokołow: AwtoNASZESTWIJE na SSSR: trofiejnyje i lendlizowskije awtomobili. Moskwa: Jauza / Eksmo, 2011, s. 452, 591-593. ISBN 978-5-699-45024-4. (ros.).
3. Dołmatowski i Triepienienkow 1957 ↓, s. 162.

Bibliografia

• ZIS 151. [w:] oldrussiancars.com [on-line]. [dostęp 2011-01-24]. (ang.).
• ZIS 151. [w:] autogallery.org.ru [on-line]. [dostęp 2011-01-24]. (ang.).
• Ju. Dołmatowski, I. Triepienienkow: Traktory i awtomobili. Moskwa: Sielchozgiz, 1957. (ros.).