Zagórz (gmina)

Zagórz – gmina miejsko-wiejska w województwie podkarpackim, w powiecie sanockim. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie krośnieńskim.

Fragment gminy Zagórz między Porażem a Czaszynem

Urząd Miasta i Gminy Zagórz

Tablica z herbem i logo Gminy Zagórz oraz hasłem „Zagórz – Brama Bieszczadów”

Zagórz

gmina miejsko-wiejska
Fragment gminy Zagórz - widok od Brzozowca
Herb
Państwo	Polska
Województwo	podkarpackie
Powiat	sanocki
TERC	1817073
Siedziba	Zagórz
Burmistrz	Ernest Nowak
Powierzchnia	160,05 km²
Populacja (2020) • liczba ludności	13 321[1]
• gęstość	81,6 os./km²
Nr kierunkowy	13
Kod pocztowy	38-540,-516, -542, -500
Tablice rejestracyjne	RSA
Adres urzędu: ul. 3 Maja 2 38-540 Zagórz
Szczegółowy podział administracyjny
Liczba sołectw 11[2][3] Liczba miejscowości 14[3]
Położenie na mapie Polski Zagórz
Położenie na mapie województwa podkarpackiego Zagórz
49°31′N 22°16′E
Strona internetowa
Biuletyn Informacji Publicznej

Siedziba gminy to Zagórz.

Według danych z 30 czerwca 2004^[4] gminę zamieszkiwało 12 658 osób. Natomiast według danych z 31 grudnia 2017 roku gminę zamieszkiwało 13099 osób^[5].

Struktura powierzchni

Według danych z roku 2002^[6] gmina Zagórz ma obszar 160,05 km², w tym:

• użytki rolne: 45%
• użytki leśne: 44%

Gmina stanowi 13,06% powierzchni powiatu.

Demografia

Dane z 31 grudnia 2017 roku^[5]:

Opis	Ogółem		Kobiety		Mężczyźni
Jednostka	osób	%	osób	%	osób	%
Populacja	13 099	100	6 540	49,9	6 559	50,1
Gęstość zaludnienia [mieszk./km²]	82		40		42

• Piramida wieku mieszkańców gminy Zagórz w 2014 roku^[7].

Honorowi obywatele

W 1992 tytuł Honorowego Obywatela Gminy Zagórz otrzymali m.in. Jerzy Osiatyński, Artur Balazs za realizację gazyfikacji miasta i gminy Zagórz^[8], w 1999 tytuł Honorowego Obywatela Miasta i Gminy Zagórz otrzymał papież Jan Paweł II^[9].

Sołectwa

Czaszyn, Łukowe, Mokre, Morochów, Olchowa, Poraż, Tarnawa Dolna, Tarnawa Górna, Średnie Wielkie, Zahutyń, Kalnica^[2].

Bez statusu sołectwa: Brzozowiec – podlega pod Czaszyn

Historia

Gmina Zagórz powstała 1 lutego 1977 w województwie krośnieńskim w związku z wyłączeniem z t.zw. Wielkiego Sanoka czterech sołectw (Dolina, Wielopole, Zagórz i Zasław, włączonych do niego w 1972 roku) i utworzenim z nich nowego miasta Zagórz^[10][11]. Równocześnie utworzono po raz pierwszy gminę Zagórz z siedzibą w Zagórzu, który jednak ustanowił odrębną jednostkę administracyjną. W skład gminy Zagórz weszły następujące obszary^[12][10]:

• cały obszar zniesionej gminy Tarnawa Górna, obejmujący sześć sołectw (Czaszyn, Łukowe, Olchowa, Średnie Wielkie, Tarnawa Dolna i Tarnawa Górna) i sześć obrębów geodezyjnych (Kalnica, Kamionki, Morochów, Poraż, Sukowate i Zawadka Morochowska);
• z gminy Komańcza – sołectwo Mokre;
• z miasta Sanoka – sołectwo Zahutyń;
• z gminy Sanok – sołectwa Niebieszczany i Stróże Małe oraz obręb geodezyjny Stróże Wielkie.

1 kwietnia 1977, dwa miesiące później, zmieniono zdanie odnośnie Niebieszczan, Stróżów Małych i Stróżów Wielkich, które włączono z powrotem do gminy Sanok^[13].

1 lutego 1992 połączono gminę Zagórz z miastem Zagórz^[14].

Miejscowości nieistniejące

• Choceń – podlega pod Średnie Wielkie
• Kamionki – podlega pod Kalnicę
• Sukowate – podlega pod Kalnicę
• Zawadka Morochowska

Miasta partnerskie

• Medzilaborce
• Gorodok^[15]
• Schodnica

Sąsiednie gminy

Baligród, Bukowsko, Komańcza, Lesko, Sanok, Sanok (miasto)

Przypisy

1. Raport o stanie gminy Zagórz za rok 2020 [online], Biuletyn Informacji Publicznej, 31 maja 2021, s. 7 [dostęp 2021-07-24] (pol.).
2. Strona gminy, sołectwa i osiedla.
3. Wademecum gmin woj. podkarpackiego. GUS. [dostęp 2016-03-12]. (pol.).
4. Baza Demograficzna – Tablice predefiniowane – Wyniki badań bieżących; Stan i struktura ludności; Ludność według płci i miast. GUS. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
5. Gmina Zagórz w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-01-29], liczba ludności na podstawie danych GUS.
6. Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset. regioset.pl. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
7. Gmina Zagórz w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-03-16], liczba ludności na podstawie danych GUS.
8. Honorowi Obywatele Miasta i Gminy. W: Zbigniew Osenkowski: Zagórz nad Osławą. Z dziejów miasta i gminy. Sanok: Oficyna Wydawnicza Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 2006, s. 297. ISBN 83-922799-6-4.
9. Honorowi Obywatele Miasta i Gminy. W: Zbigniew Osenkowski: Zagórz nad Osławą. Z dziejów miasta i gminy. Sanok: Oficyna Wydawnicza Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 2006, s. 299. ISBN 83-922799-6-4.
10. Dz.U. z 1977 r. nr 2, poz. 10.
11. Sołectwa te tworzyły już wcześniej (1959–1972) jedną całość w formie osiedle Zagórz.
12. Dz.U. z 1977 r. nr 2, poz. 11.
13. Dz.U. z 1977 r. nr 8, poz. 32.
14. Dz.U. z 1991 r. nr 3, poz. 12.
15. Podpisanie umów o współpracy transgranicznej z miastami Gorodok i Schodnica na Ukrainie. [dostęp 2011-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-19)]. (pol.).

Linki zewnętrzne

• Zagórz24.pl – Portal informacyjny Gminy Zagórz