Záhorská Bystrica
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Záhorská Bystrica (niem. Bisternitz, węg. Pozsonybeszterce)[3] – dzielnica Bratysławy, wchodząca w skład powiatu Bratysława IV, położona na północ od centrum miasta, w regionie Záhorie.
| Dzielnica Bratysławy | |||
 | |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Kraj | |||
| Miasto | |||
| Starosta |
Jozef Krúpa[1] | ||
| Powierzchnia |
32,298[2] km² | ||
| Wysokość |
308 m n.p.m. | ||
| Tablice rejestracyjne |
BA, BL | ||
Położenie na mapie Bratysławy | |||
| 48°14′N 17°03′E | |||
| Strona internetowa | |||
Pierwsze ślady ludzi w dzielnicy pochodzą z 6 tysiąca przed n.e. Badania archeologiczne pokazały, że teren zamieszkany był w okresie rzymskim, celtyckim, byli tutaj barbarzyńscy Markomanowie i Kwadowie. Pierwsi Słowianie przybyli w połowie VI stulecia. Z tego okresu pochodzą słowiańsko-awarskie groby.
Pierwsze wzmianki pisemne pod nazwą Bisztric (choć raczej dotyczyły terenu, a nie konkretnej miejscowości) pojawiły się w roku 1208 i w 1258. W 1314 królewski list wspomina o osadzie Pistrich, w której w 1332 była już parafia. W tym czasie osada była w rękach panów z Jura i Pezinoka. Gwałtowny rozwój osady nastąpił w XVI wieku, kiedy przybyli tutaj Chorwaci, uciekający ze swoich ojczystych terenów przez Turkami. Obecność chorwacką w Bystricy potwierdzają po raz pierwszy źródła pisane z 1520. W 1534 wybudowano w miejsce dawnej kapliczki kościół św. Piotra i Pawła. W 1561 przybył chorwacki ksiądz, Matias Nojem, i od tego czasu zaczął tutaj dominować język chorwacki. Księża chorwackiej narodowości działali w Bystricy co najmniej do połowy XVIII wieku, o czym świadczą nazwiska – Urbanič, Tislarič, Lubetič, Golubič, Besedič, Megliť.
W połowie XVI wieku osada stała się częścią majątku rodziny Serédyho. Potem Bystrica dostała się w ręce rodziny Pallfy. W jednym z dokumentów z tego okresu wymienia się, że żyło w niej 50 chorwackich i 33 słowackie rodziny. W 1647 stała się niewielkim miasteczkiem i z tego okresu pochodzi pierwsza pieczęć z wyobrażeniem patronów kościoła – św. Piotra i Pawła.
W XVIII wieku Bystrica opisywana jest jako ludna rolniczo-rzemieślnicza gmina z rozwiniętym winiarstwem. Mieszkańcy bogacili się na dostarczanej żywności bliskiej Bratysławie i Wiedniu. W 1803 przy pomocy rodziny Pallfy rozpoczęli budowę nowego kościoła św. Piotra i Pawła. Bystrica miała już 1300 mieszkańców i stary kościół był już za mały. Budowę ukończono dwa lata później, ale wyświęcono go dopiero w 1834. W 1866 przez ten teren przechodziły pruskie wojska, a na granicy z osadą Lamač rozegrała się niewielka potyczka. W 1868 tzw. stupavskie państwo, do którego należała Bystrica, została majątkiem grafów z rodziny Károly.
W 1900 mieszkało w Bystricy 2195 osób (w dużej większości Słowaków) w 331 domach. Oprócz rolników było coraz więcej robotników w przemyśle oraz w kolejnictwie.
W 1913 założono w miejscowości filię banku rolniczego. I wojna światowa przyniosła śmierć ponad 80 mężczyzn. W okresie międzywojennym przeprowadzono elektryfikację (1928), podłączono pierwsze telefony (1936) oraz wybudowano nową szkołę (1937).
W 1972 Bystrica stała się częścią Bratysławy.
- kościół św. Piotra i Pawła z I połowy XIX wieku,
- barokowe probostwo,
- kapliczka z 1839, 1896 i 1913.
Z racji bliskości Małych Karpat dzielnica posiada wiele terenów zielonych oraz jest atrakcyjna dla osób lubiących aktywne spędzanie czasu.
Siedzibę ma tu również komercyjna telewizja Markíza.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
