Wzory znaków i sygnałów drogowych w Polsce
znaki i sygnały drogowe stosowane w Polsce / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Wzory znaków i sygnałów drogowych w Polsce?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
W Polsce wzory znaków i sygnałów drogowych określa Rozporządzenie w sprawie znaków i sygnałów drogowych (Dz.U. z 2019 r. poz. 2310). Załącznik nr 1 do Rozporządzenia w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczania na drogach[1] reguluje natomiast szczegółowe uwarunkowania stosowania tych sygnałów, tj.ː wielkość, wymiar i widoczność znaków, barwy i odblaskowość, liternictwo i stosowane napisy, zasady doboru typu folii na lica znaków, zasady umieszczania znaków na drodze, wzory barwne oraz konstrukcje znaków.
Znaki drogowe dzielą się na pionowe i poziome. Pionowe znaki to te, które umieszczane są w postaci pionowej tarczy (trójkątnej, okrągłej lub prostokątnej) przy drodze albo nad drogą (niekiedy namalowane są na przydrożnych ścianach). Znaki poziome to takie, które namalowane są bezpośrednio na jezdni, zazwyczaj białą (czasem – żółtą) farbą odporną na ścieranie przez koła pojazdów. Polskie znaki drogowe na ogół są niemal identyczne ze znakami spotykanymi w innych krajach Europy, co wynika z Konwencji wiedeńskiej o znakach i sygnałach drogowych z 8 listopada 1968 r. (Dz.U. z 1988 r. nr 5, poz. 42); odróżniać je mogą od siebie szczegółowe rozwiązania dotyczące rozmiarów znaków, odcieni używanych kolorów albo kształtu symboli.
Sygnały drogowe to sygnały obowiązujące w ruchu drogowym. Znaczenie i zakres ich obowiązywania określony jest w odpowiednim rozporządzeniu[2]. Sygnały drogowe sytuowane są po stronie prawej, lewej, nad bądź na jezdni. Dzielą się na:
- sygnały świetlne nadawane przez sygnalizatory,
- sygnały nadawane przez osoby do tego uprawnione,
- sygnały dźwiękowe lub wibracyjne.