World Rugby Women’s Sevens Series (2019/2020)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
World Rugby Women’s Sevens Series (2019/2020) (od nazwy sponsora, HSBC – HSBC Women’s World Rugby Sevens Series) – ósma edycja World Rugby Women’s Sevens Series, organizowanej przez World Rugby corocznej serii turniejów dla żeńskich reprezentacji narodowych w rugby 7.
| |||
Szczegóły turnieju | |||
Termin |
5 października 2019 - 2 lutego 2020 | ||
---|---|---|---|
Liczba drużyn |
14 (z 6 konfederacji) | ||
Stadiony |
| ||
![]() |
|||
![]() |
|||
![]() |
|||
Statystyki turnieju | |||
Najwięcej punktów | |||
Najwięcej przyłożeń | |||
Strona internetowa |
W marcu 2019 roku World Rugby ogłosił, że sezon zostanie rozszerzony i będzie się składać z ośmiu turniejów – w Glendale, Dubaju, Kapsztadzie, Hamilton, Sydney, Hongkongu, Langford i Paryżu – rozegranych w okresie od października 2019 do maja 2020 roku. Sześć z nich odbyło się łącznie z turniejami męskimi, jedynie północnoamerykańskie stanowiły odrębne zawody, a w porównaniu do poprzedniego sezonu z harmonogramu wypadł z uwagi na LIO 2020 turniej w Japonii, pojawiły się natomiast łączone zawody w RPA, Nowej Zelandii i Hongkongu[1]. Szczegółowy harmonogram opublikowano na początku sierpnia 2019 roku[2]. Liczbę drużyn w każdym z turniejów ustalono na dwanaście, z których jedenaście brało udział we wszystkich zawodach sezonu, dwunasty uczestnik był zaś ogłaszany przez każdymi zawodami[3].
Kontynuując dobrą passę z końca poprzedniej edycji najlepiej w sezon weszły reprezentantki Stanów Zjednoczonych zwyciężając w Glendale i – jako trzeci zespół w historii cyklu – dwa turnieje z rzędu[4][5]. Dalsza część sezonu należała jednak do broniących tytułu Nowozelandek, które zwyciężyły w kolejnych czterech zawodach pokonując w finałach trzykrotnie Kanadę (w Dubaju[6][7], Hamilton[8][9] i Sydney[10][11]) i raz Australię (w Kapsztadzie[12][13]). W związku z szerzeniem się zakażeń wirusem SARS-CoV-2 World Rugby przeniosła z kwietnia na październik tego roku męskie i żeńskie turnieje w Hongkongu, jak również singapurskie męskie zawody[14]. Pod koniec czerwca 2020 roku ogłoszono, że pozostające do rozegrania trzy rundy zostaną jednak odwołane, a klasyfikacja po pięciu turniejach zostanie uznana za ostateczną, co oznaczało przyznanie tytułu dominującym w sezonie Nowozelandkom. Kolejne dwie reprezentacje – Australia i Kanada – zakończyły rywalizację z taką samą liczbą punktów, na drugiej lokacie uplasowały się Australijki, pomimo mniejszej liczby miejsc na podium i słabszego bilansu bezpośrednich spotkań z północnoamerykańską drużyną, miały jednak lepszy bilans punktów zdobytych i straconych w trakcie całego sezonu. Czwartą pozycję w klasyfikacji generalnej zajęły prezentujące równą formę Francuzki, zaś piątą Amerykanki, które po świetnym początku sezonu w każdym kolejnym turnieju zajmowały coraz niższe pozycje. Czołowa piątka odstawała jednak poziomem od pozostałych dziewięciu uczestniczących zespołów, których żaden nie awansował do półfinałów któregokolwiek z zawodów. Ze względu na fakt, iż zaplanowane na koniec marca 2020 roku w Stellenbosch kwalifikacje do kolejnego sezonu ostatecznie się nie odbyły, miejsce w gronie elity zachowała Brazylia[15][16][17].
Najwięcej punktów w sezonie zdobyła reprezentantka USA Alev Kelter, zaś w klasyfikacji przyłożeń zwyciężyła Nowozelandka Stacey Fluhler[18][19]. Ta druga otrzymała także Impact Player Series Award dla zawodniczki, która uzyskała największą w sezonie liczbę punktów za szarże w obronie, przełamania linii obronnej przeciwnika, ponadtrzymetrowe ataki z piłką w ręku oraz jej oddania "na kontakcie"[20]. Została także wybrana do najlepszej siódemki sezonu, znalazły się tam również Brittany Benn, Sharni Williams, Ruby Tui, Ghislaine Landry, Tyla Nathan-Wong i Kristi Kirshe[21].
Panel sędziowski, podobnie jak w poprzednich pięciu sezonach, składał się z kobiet uzupełnionych o dwóch mężczyzn[22][23], dołączyła do nich następnie była reprezentantka Nowej Zelandii Selica Winiata[24][25]. Podpisawszy nową, czteroletnią umowę, sponsorem tytularnym cyklu, tak jak w przypadku zawodów męskich, był HSBC[26].