Wierzba szara, łoza (Salix cinerea) – gatunekrośliny wieloletniej należący do rodziny wierzbowatych. Rodzime obszary jej występowania to Azja i Europa, rozprzestrzeniła się również w Australii i Nowej Zelandii[4]. W wielu krajach jest uprawiana. W Polsce gatunek pospolity w stanie naturalnym na całym niżu.
Roczne gałązki brunatne, grube i silnie omszone. Starsze gałęzie pokryte charakterystycznymi płaskimi wklęsłościami. Po zdarciu nad nimi kory zaobserwować można w drewnie wypukłe listewki. Pączki owłosione, okrągłe, grube i silnie wypukłe.
Odwrotnie jajowate lub eliptyczne, zaostrzone, o brzegach płytko piłkowanych, czasami całobrzegie. Wyrastają na ogonkach o długości do 1,5 cm, mają długość 5–10 cm, szerokość do 4,5 cm i duże, nerkowate przylistki długo utrzymujące się na roślinie. Blaszka lekko pomarszczona, spodem jasnozielona, górą matowa, brudnozielona. Na spodzie liści wyraźnie wystająca sieć nerwów 3 i 4 rzędu. Młode liście silnie owłosione, później łysieją. Nie czernieją podczas suszenia.
Roślina dwupienna. Kwiaty zebrane w kotki o dwubarwnych przysadkach; górą czarniawych, dołem jasnych. Kotki żeńskie mają 3-9 łusek u nasady. Ich owłosione słupki o wydłużonych, rozchylonych i skośnie wzniesionych do góry znamionach osadzone są na trzonku (krótszym od zalążni), szyjki słupka brak. Kotki męskie również mają dwubarwne przysadki o łopatkowatym kształcie i owłosione długimi włosami. Ich kwiaty z jednym wydłużonym i zgiętym na szczycie miodnikiem mają pręciki u nasady owłosione, o wolnych nitkach i pylnikach początkowo czerwonych, w czasie dojrzewania żółtych, a po przekwitnięciu brunatnych.
Czasami uprawiana jako roślina ozdobna w naturalnej formie krzewiastej lub piennej (szczepiona na pniu innego gatunku wierzby). Szczególnie nadaje się do obsadzania brzegów oczek wodnych. Forma pienna może również stanowić dekorację trawnika.
Sposób uprawy: Nie ma specjalnych wymagań co do gleby, potrzebuje natomiast stale wilgotnego podłoża. Preferuje stanowiska słoneczne. Aby powstała ładna i gęsta korona, należy ją systematycznie przycinać.
Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI:10.1371/journal.pone.0119248, PMID:25923521, PMCID:PMC4418965 [dostęp 2020-02-20](ang.).
WładysławMatuszkiewicz:Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski.Warszawa:Wyd. Naukowe PWN,2006. ISBN83-01-14439-4. Brak numerów stron w książce
_sl7.jpg)
_sl26.jpg)
