Wielka Śnieżna Turnia

Wielka Śnieżna Turnia (słow. Veľká Snehová veža, niem. Großer Schwarzseeturm, węg. Nagy Feketetavi torony) – turnia o wysokości 2335^[1] lub 2337^[2] m n.p.m. znajdująca się w Śnieżnej Grani w słowackiej części Tatr Wysokich. Jest najwyższą z trzech Śnieżnych Turni. Od Śnieżnego Zwornika w masywie Śnieżnego Szczytu oddziela ją Siwa Przełęcz, a od Pośredniej Śnieżnej Turni oddzielona jest głęboko wciętą Śtyrbną Przełęczą. Na wierzchołek Wielkiej Śnieżnej Turni nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne, jest ona dostępna jedynie dla taterników^[2].

Wielka Śnieżna Turnia

Wielka Śnieżna Turnia (wśród podpisanych obiektów)
Państwo	Słowacja
Pasmo	Tatry, Karpaty
Wysokość	2335 m n.p.m.
Pierwsze wejście	9 czerwca 1910 Kazimierz Piotrowski i Mieczysław Świerz
Położenie na mapie Tatr Wielka Śnieżna Turnia
Położenie na mapie Karpat Wielka Śnieżna Turnia
49°12′19″N 20°11′13″E

Wielka Śnieżna Turnia jest najwyższą turnią w Śnieżnej Grani. Jej niemieckie i węgierskie nazewnictwo, podobnie jak w przypadku sąsiadujących z nią przełęczy, pochodzi od Czarnego Stawu Jaworowego znajdującego się w Dolinie Czarnej Jaworowej.

Pierwsze wejścia turystyczne:

• Kazimierz Piotrowski i Mieczysław Świerz, 9 czerwca 1910 r. – letnie,
• Jaroslav Mlezák i Ladislav Vodháněl, 24 marca 1953 r. – zimowe,
• Július Andráši junior, Jozef Brandobur, Arno Puškáš i Karel Skřipský, 24 marca 1953 r. – zimowe (tego samego dnia, inną drogą)^[2].

Przypisy

1. Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 124. ISBN 83-909352-2-8.
2. Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XIX. Kapałkowa Grań – Śnieżna Przełęcz. Warszawa: Sport i Turystyka, 1974, s. 83–89.