Ulica Senacka w Krakowie

Ulica Senacka – ulica w Krakowie, w dzielnicy I, na Starym Mieście.

ulica Senacka

Stare Miasto
Widok w kierunku zachodnim, od ulicy Kanoniczej.
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Miejscowość	Kraków
Plan
Przebieg
ul. Poselska ul. Kanonicza ul. Grodzka
Położenie na mapie Krakowa ulica Senacka
Położenie na mapie Polski ulica Senacka
Położenie na mapie województwa małopolskiego ulica Senacka
50,057669°N 19,937828°E

Przedlokacyjna, położona na terenie dawnej osady Okół. Do XVIII w. bezimienna, nazywana przecznicą lub zaułkiem. Pod koniec XVIII wieku fragment wzdłuż dawnego klasztoru nazywano ulicą św. Michała.

W 1881 r. otrzymała obecną nazwę. Pochodzi ona od Senatu Rzeczypospolitej Krakowskiej, który w latach 1814-1846 mieścił się w budynkach pojezuickich na wschodnim końcu ulicy.

Niektóre budynki

W kamienicy nr 1 mieści się ośrodek badawczy Instytutu Nauk Geologicznych PAN.

W budynku nr 3 mieści się Muzeum Archeologiczne.

Kamienica pod nr 6 powstała w XIV w. i stanowiła północną pierzeję głównego placu handlowego (rynku) rozciągającego się pomiędzy ul. Kanoniczą i ul. Grodzką w południowej części dzisiejszego placu św. Marii Magdaleny. Na placu tym znajdował się XII-wieczny kościół romański św. Marii Magdaleny, a także budowla halowa interpretowana dziś jako najstarsze „sukiennice” Krakowa^[1]. W roku 2011 kamienica została przebudowana na apartamenty.

• 
  Widok z ul. Poselskiej. Po prawej Instytut Nauk Geologicznych PAN i Muzeum Archeologiczne na miejscu dawnego kościoła i klasztoru karmelitów bosych. Po lewej pałac Hebdowski. Dawna ulica św. Michała.
• 
  Widok z ul. Grodzkiej na zachód.
• 
  Ul. Senacka 7
  Kamienica Pod Aniołkami.
• 
  Widok od rogu ulicy przy Muzeum Archeologicznym w kierunku wschodnim.

Przypisy

1. Emil Zaitz i Michał Zaitz: Sprawozdanie ul. Senacka 6 Kraków 2007.

Bibliografia

• Senacka, ulica. W: Encyklopedia Krakowa. Warszawa – Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 892. ISBN 83-01-13325-2.
• Elżbieta Supranowicz Nazwy ulic Krakowa, Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, Kraków 1995, ISBN 83-85579-48-6