Ulica Cerkiewna w Sanoku
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ulica Cerkiewna w Sanoku – ulica w dzielnicy Śródmieście miasta Sanoka[1].
Śródmieście | |||||||||||||||||||
Ulica Cerkiewna w 2012 | |||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||||||
Długość |
100 m | ||||||||||||||||||
Przebieg | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu sanockiego | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Sanoka | |||||||||||||||||||
49°33′43,7″N 22°12′25,6″E |
Jest jedną z najstarszych ulic Sanoka, była fragmentem szlaku handlowego wiodącego z południa przez ulicę 3 Maja i rynek w kierunku północnym.
Nazwa ulicy pochodzi od istnienia w jej pobliżu cerkwi[2]. W dawnych wiekach ulicą przejeżdżali kupcy i wierni obrządku prawosławnego udający się w kierunku Krosna i Cerkwi znajdującej się przy murze miejskim obok bramy Niżnej[3].
Ulica stromo schodzi w dół od północno-zachodniego narożnika rynku do ulicy Zamkowej przy cerkwi greckokatolickiej. Mierzy 100 m długości. Na ulicy zachowała się XIX w. zabudowa miejska.
Po II wojnie światowej w okresie PRL ulicę przemianowano na Młodzieży Zjednoczonej. W grudniu 1989 uchwałą Miejskiej Rady Narodowej w Sanoku ulica Młodzieży Zjednoczonej została przemianowana na ulicę Cerkiewną[4][5][6][7].
Jej nazwa w dokumentach miejskich musiała pojawić się po wydaniu zgody królewskiej z roku 1564 na zbudowanie cerkwi w Sanoku przy murze miejskim[8].
Do unii brzeskiej ludność obrządku łacińskiego i wyznawcy prawosławia egzystowali na zachodnich krańcach Rusi Czerwonej obok siebie niejednokrotnie w zwartych grupach, jednakże Rusini zajmowali peryferyjne dzielnice miast i przedmieścia. Świadczą o tym m.in. w oparciu o plany i dawniejsze wzmianki źródłowe, informacje o zasięgu ulic i dzielnic z usytuowanymi na nich cerkwiami i siedzibami parochów[9].
Przy ulicy funkcjonowało początkowo sanockie Państwowe Gimnazjum Męskie im. Królowej Zofii, założone w 1880: najpierw w domu burmistrza Cyryla de Jaksa Ładyżyńskiego następnie w domu p. Kahanowej także przy tej ulicy[10].
Przy ulicy pod numerem domu 123 mieścił się dom Schildkrauta, w którym od końca 1906 urzędował inżynier rządowy i upoważniony geometra cywilny Bolesław Skąpski[11], a od 1919 kancelarię prowadził dr Izaak Nehmer[12].
Na początku XX wieku ten zakątek śródmieścia Sanoka z przyległymi ulicami zamieszkiwała biedota żydowska[13]. Z czasem przy ulicy zanikał handel na rzecz innych miejsc w mieście[14].
W latach 20. przy ulicy Józef Gaweł prowadził pracownię obuwia[15]. W latach 30. pod numerem 2 ulicy działał M.S. Silberman. Handel Owoców Krajowych i Zagranicznych w Sanoku[16]. Do 1939 w kamienicy pod numerem 6 funkcjonowała żydowska sala modlitwy.
Do gminnego rejestru zabytków miasta Sanoka, opublikowanego w 2015, zostały wpisane budynki pod numerami 1, 6 ulicy[17].
W latach sześćdziesiątych XX wieku w budynku u zbiegu ulicy Cerkiewnej i Rynku swoją specjalną galerię miał Zdzisław Beksiński[18].
U zbiegu z ulicą Berka Joselewicza powstała kapliczka z rzeźbą Najświętszej Maryi Panny[19][20].
Z ulicy widoczny jest szczyt Białej-Góry zwany "Zamczyskiem"[21].
U kresu ulicy i zbiegu z ulicą Zamkową znajduje się budynek budynek, w którym w przeszłości mieścił się szpital wojskowy[22][23][24]. Od 1995 stanowi siedzibę zboru Ewangelicznej Wspólnoty Zielonoświątkowej[25].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.