Ukiyo-eZ Wikipedii, wolnej encyclopedia Ukiyo-e (jap. 浮世絵 ukiyo-e; „obrazy przepływającego świata”, „obrazy przemijającego świata”)[1] – rodzaj malarstwa i drzeworytu japońskiego, funkcjonujący w okresie Edo (od połowy XVII wieku do początków okresu Meiji w drugiej połowie XIX wieku). Hokusai Katsushika, Wielka fala w Kanagawie, 1830–1833 Sharaku Tōshūsai, drzeworyt z 1794 r. przedstawiający aktora teatru kabuki, Oniji Ōtani III, w roli służącego Edobeia Matryca do odbitek Utamaro, Trzy piękności swoich czasów lub Trzy piękności ery Kansei (1789–1801), od lewej: Hisa Takashima (najstarsza córka właściciela przydrożnej herbaciarni w dzielnicy Edo o nazwie Ryōgoku), Toyohina Tomimoto (gejsza), Kita Naniwaya (córka właściciela herbaciarni w Asakusa), ok. 1793
Ukiyo-e (jap. 浮世絵 ukiyo-e; „obrazy przepływającego świata”, „obrazy przemijającego świata”)[1] – rodzaj malarstwa i drzeworytu japońskiego, funkcjonujący w okresie Edo (od połowy XVII wieku do początków okresu Meiji w drugiej połowie XIX wieku). Hokusai Katsushika, Wielka fala w Kanagawie, 1830–1833 Sharaku Tōshūsai, drzeworyt z 1794 r. przedstawiający aktora teatru kabuki, Oniji Ōtani III, w roli służącego Edobeia Matryca do odbitek Utamaro, Trzy piękności swoich czasów lub Trzy piękności ery Kansei (1789–1801), od lewej: Hisa Takashima (najstarsza córka właściciela przydrożnej herbaciarni w dzielnicy Edo o nazwie Ryōgoku), Toyohina Tomimoto (gejsza), Kita Naniwaya (córka właściciela herbaciarni w Asakusa), ok. 1793