USS Jacob Jones (DD-61)
amerykański niszczyciel z okresu I wojny światowej / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące USS Jacob Jones (DD-61)?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
USS Jacob Jones (Destroyer No. 61)[uwaga 1] – niszczyciel typu Tucker. Został zbudowany dla United States Navy przed przystąpieniem Stanów Zjednoczonych do I wojny światowej. Okręt był pierwszą jednostką US Navy noszącą nazwę pochodzącą od Jacoba Jonesa[1].
Zobacz też: inne jednostki pływające o tej nazwie. |
USS „Jacob Jones” | |||
Klasa | |||
---|---|---|---|
Typ | |||
Historia | |||
Stocznia | |||
Położenie stępki |
3 kwietnia 1914[1] | ||
Wodowanie |
29 maja 1915[1] | ||
US Navy | |||
Wejście do służby |
10 lutego 1916[1] | ||
Los okrętu |
zatopiony przez U-53 6 grudnia 1917[1] | ||
Dane taktyczno-techniczne | |||
Wyporność |
standardowa: 1090 długich ton (1110 t)[2] | ||
Długość |
96,1 m[1] | ||
Szerokość |
9,3 m[2] | ||
Zanurzenie |
2,8 m[2] | ||
Napęd | |||
2 śruby 2 turbiny parowe Curtis, 17 000 shp (13 000 kW) 1 krążownicza turbina parowa 4 kotły Yarrow | |||
Prędkość |
30 węzłów[1]< | ||
Uzbrojenie | |||
4 działa kal. 102 mm L/50 (4 x I)[2] 8 wyrzutni torpedowych kal. 533 mm | |||
Załoga |
99 ludzi[1] | ||
|
Stępkę okrętu położono w stoczni New York Shipbuilding w Camden w sierpniu 1914 roku. Zwodowano go w maju następnego roku. Okręt miał ponad 96 m długości, ponad 9,1 m szerokości i miał standardową wyporność 1090 długich ton (1110 t). Był uzbrojony w cztery działa kal. 102 mm i osiem wyrzutni torped kal. 533 mm. Był wyposażony w parę turbin parowych, które umożliwiały rozpędzenie go do prędkości 30 węzłów.
W lutym 1916 roku niszczyciel wszedł do służby i rozpoczął pełnienie patroli w pobliżu wybrzeża Nowej Anglii. Po tym jak Stany Zjednoczone przystąpiły do I wojny światowej w kwietniu 1917 roku, „Jacob Jones” został wysłany do Europy. Patrolując Morze Irlandzkie z Queenstown, uratował rozbitków z kilku statków. Najbardziej znaną akcją ratowniczą było podnoszenie z morza ponad 300 rozbitków z zatopionego krążownika pomocniczego „Orama”.
6 grudnia 1917 roku „Jacob Jones”, płynąc samotnie z Brestu do Queenstown, został storpedowany i zatopiony przez niemiecki okręt podwodny SM U-53. Zginęło 66 oficerów i marynarzy. Był pierwszym amerykańskim niszczycielem, który został zatopiony w wyniku akcji wroga[3]. Niszczyciel zatonął w ciągu ośmiu minut bez nadania sygnału radiowego. Dowódca niemieckiego okrętu podwodnego, Kapitänleutnant Hans Rose, po zabraniu na pokład dwóch ciężko rannych członków załogi niszczyciela, powiadomił drogą radiową bazę w Queenstown o pozycji rozbitków.