![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c8/Tribunal_r%25C3%25A9volutionnaire_04.jpg/640px-Tribunal_r%25C3%25A9volutionnaire_04.jpg&w=640&q=50)
Trybunał Rewolucyjny
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Trybunał Rewolucyjny
Ten artykuł od 2009-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c8/Tribunal_r%C3%A9volutionnaire_04.jpg/640px-Tribunal_r%C3%A9volutionnaire_04.jpg)
Trybunał Rewolucyjny 1793–1795 – organ sądowy w okresie rewolucji francuskiej. Powołany przez Konwent Narodowy jako główny instrument terroru jakobińskiego. Wyroki Trybunału Rewolucyjnego nie podlegały apelacji ani kasacji i były wykonywane w ciągu 1–3 dni. Członkiem był np. Duplay, m.in. fryzjer Robespierre'a. Trybunał bazował na ustawie o osobach podejrzanych, wydawał 2 rodzaje wyroków: uniewinniający lub skazujący na karę śmierci.
Wśród uniewinnionych przez Trybunał Rewolucyjny był Jean-Paul Marat (24 kwietnia 1793 r.)[1], zaś wśród skazanych na karę śmierci, byli:
- generał Adam Philippe de Custine (27 sierpnia 1793 r.)[2]
- była królowa Maria Antonina (16 października 1793 r.)[3]
- Jacques Brissot, Armand Gensonné, Pierre Vergniaud i inni przywódcy żyrondystów (30 października 1793 r.)[3]
- Olympe de Gouges (3 listopada 1793 r.)[4]
- książę Ludwik Filip II Orleański – Philippe Égalité (6 listopada 1793 r.)[3]
- Jeanne Marie Roland de la Platière (8 listopada 1793 r.)[3]
- Jean Sylvain Bailly (10 listopada 1793 r.)[3]
- Jeanne Bécu, hrabina du Barry (8 grudnia 1793 r.)[3]
- biskup Antoine-Adrien Lamourette (11 stycznia 1794 r.)[5]
- Jacques-René Hébert, Jean-Baptiste Gobel, Pierre-Gaspard Chaumette i inni kordelierzy-hebertyści (24 marca 1794 r.)[6]
- Georges Danton, Camille Desmoulin, Philippe Fabre d’Églantine i inni kordelierzy-dantoniści (5 kwietnia 1794 r.)[7]
- Antoine Lavoisier (8 maja 1794 r.)[8]
- księżna Elżbieta Francuska (10 maja 1794 r.)[9]
- André Chénier (25 lipca 1794 r.)[10]