Tkanka tłuszczowa
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Tkanka tłuszczowa (łac. textus adiposus) – tkanka zwierzęca, zaliczana do tkanki łącznej, która znajduje się głównie w warstwie podskórnej. W rozwoju filogenetycznym tkanka tłuszczowa pojawia się już u stawonogów, jednak dopiero u zwierząt stałocieplnych jej rola nabiera znaczenia.
Zawartość tkanki tłuszczowej poszczególnych typów, rozmieszczenie w ciele uzależniona jest od wielu czynników m.in. wieku, płci, stanów fizjologicznych, kondycji organizmu, obecności i intensywności czynników środowiskowych fizycznych, społecznych. U noworodków tkanka tłuszczowa stanowi 13% masy ciała. Pod koniec 9. miesiąca stanowi już 25–28% jego masy i jest rozmieszczona przede wszystkim podskórnie. Wysoka zawartość tkanki tłuszczowej u niemowląt jest istotna dla ich przeżycia i prawidłowego rozwoju. Komórki tłuszczowe w pierwszym okresie życia powiększają się głównie przez zwiększenie swojej objętości (hipertrofia), natomiast w okresie dojrzewania przez zwiększenie swojej liczby (hiperplazja).
Najczęściej za optymalną u ludzi dorosłych uznaje się 20–25% masy ciała u kobiet i 15–20% masy ciała u mężczyzn. Niższe wartości klasyfikowane są jako niedowaga natomiast wyższe – otyłość[1].
Tkanka tłuszczowa składa się z komórek tłuszczowych – adipocytów (łac. lipocytus) i macierzy łącznotkankowej zawierającej nerwy, naczynia i komórki układu immunologicznego. Tkanka tłuszczowa jest bogato unerwiona przez układ nerwowy współczulny. Głównym sygnałem lipolizy jest noradrenalina uwalniana z zakończeń nerwowych[2].