Tarczka (anatomia owadów)

Tarczka (łac. scutellum, wł. mesoscutellum) – element szkieletu owadów, wchodzący w skład grzbietowej części tułowia.

Nazwą tarczki (scutellum) określa się zwykle scutellum śródtułowia, a więc mesoscutellum u takich rzędów jak pluskwiaki, chrząszcze, muchówki czy błonkoskrzydłe^{[1][2][3][4][5]}.

U chrząszczy nazwa tarczki (scutellum) najczęściej odnosi się do mesoscutellum śródtułowia lub do samego tylko exoscutellum, czyli środkowej części mesoscutellum, która widoczna jest z zewnątrz między nasadami pokryw^[3][4]. Tak rozumiana tarczka położona jest tuż za przedtarczą^[3]. Chrząszcze posiadają jednak również scutellum zaplecza, czyli metascutellum, które również może być określane tarczką^[3][4].

Przypisy

1. Przemysław Trojan: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XXVIII Muchówki – Diptera, zeszyt 1 – wstępny. Warszawa: PWN, Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 1957, s. 22-24.
2. Ralph Harbach: Scutellum. [w:] Mosquito Taxonomic Inventory [on-line]. [dostęp 2015-07-23].
3. Zoologia t. 2 Stawonogi cz. 2 Tchawkodyszne. Czesław Błaszak (red.). Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 59, 261-263, 489-498.
4. Armand R. Maggenti, Scott Lyell Gardner: Online Dictionary of Invertebrate Zoology. 2005, s. 719, 810-811.
5. Jan Noskiewicz, Wojciech Puławski: Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XXVI Błonkówki — Hymenoptera. Zeszyt 55—56. Złotolitki — Chrysididae, Cleptidae. Polski Związek Entomologiczny, PWN, 1956. Brak numerów stron w książce