Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tarcza ostrzegawcza – urządzenie sygnalizacyjne stosowane w ruchu kolejowym do informowania maszynisty o sygnale wyświetlanym na zbliżającym się semaforze i umożliwiająca dostosowanie prędkości tak, by w wypadku nakazu zatrzymania bądź ograniczenia prędkości można było to uczynić przed minięciem semafora. Stosuje się je przed semaforami wjazdowymi na posterunki ruchu przy wjeździe ze szlaku niewyposażonego w samoczynną blokadę liniową, bądź przed semaforami półsamoczynnymi na posterunkach odstępowych.
Na szlakach wyposażonych w SBL rolę tarczy ostrzegawczej spełnia ostatni semafor blokady samoczynnej, oznaczony w tym wypadku wskaźnikiem W 18 (charakterystyczną tarczą).
W miejscu ustawienia tarczy ostrzegawczej (dowolnego typu) umieszcza się wskaźnik W 1.
Tarcze ostrzegawcze kształtowe są urządzeniami mechanicznymi zaopatrzonymi w blaszaną tarczę o ustalonym kolorze i kształcie, która odchylając się pokazuje określony sygnał. Umieszczane są przed semaforami kształtowymi. Tarcza dla zapewnienia widoczności w nocy jest wyposażona w kolorowe latarnie. Istnieją trzy rodzaje tarcz ostrzegawczych kształtowych:
Tarcze ostrzegawcze świetlne wyglądają podobnie jak semafory, ale posiadają słupy pomalowane na szaro, na których znajduje się oprawa z dwiema latarniami w jednym pionie – jedna ze szkłem pomarańczowym i jedna ze szkłem zielonym albo umieszczona jest oprawa z tylko jedną latarnią ze szkłem pomarańczowym (w takim wypadku tarcza może wskazać jedynie sygnały Os1 i Os4). Bywają umieszczane zarówno przed semaforami świetlnymi, jak i kształtowymi. Jeśli tarcza znajduje się przy semaforze kształtowym wskazującym sygnał Sr 1 „Stój” to pozostaje wygaszona. Do odwołania stosowany jest wariant sygnału Os3 „Semafor wskazuje sygnał wjazd ze zmniejszoną prędkością, następny semafor wskazuje sygnał stój lub Semafor wskazuje sygnał wjazd ze zmniejszoną prędkością, następny semafor wskazuje sygnał zezwalający na jazdę”[1].
Sygnały na tarczach ostrzegawczych świetlnych stosowane do odwołania[1] | |
---|---|
Os3 |
Semafor wskazuje sygnał wjazd ze zmniejszoną prędkością, następny semafor wskazuje sygnał stój lub Semafor wskazuje sygnał wjazd ze zmniejszoną prędkością, następny semafor wskazuje sygnał zezwalający na jazdę |
Szczególnym rodzajem tarcz, stosowanym w innym celu niż wyżej wymienione, są tarcze ostrzegawcze przejazdowe, które informują maszynistę o działaniu bądź awarii urządzeń samoczynnej sygnalizacji na przejeździe kolejowo-drogowym. Tarcze takie mają słupy malowane w czarno-białe pasy, na których znajduje się oprawa z dwiema lampami mogącymi świecić światłem białym w pionie oraz, pod nimi, dwiema lampami mogącymi świecić światłem pomarańczowym w linii poziomej. W stanie zasadniczym, kiedy do przejazdu, do którego tarcza się odnosi nie zbliża się pociąg, sygnalizator pozostaje nieoświetlony. W przypadku, gdy tarcza ostrzegawcza przejazdowa pozostaje wygaszona, maszynista ma obowiązek zachować szczególną ostrożność i zwolnić do 20 km/h. Należy utrzymać tę prędkość aż do minięcia przejazdu przez czoło pojazdu trakcyjnego[2].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.