Szpital obywatelski w Toruniu

Szpital obywatelski w Toruniu – dawny gmach szpitala obywatelskiego, wybudowany w stylu niemieckiego modernizmu, znajdujący się przy ul. Juliusza Słowackiego 47/49 na Bydgoskim Przedmieściu w Toruniu^[1].

Szpital obywatelski w Toruniu

Skrzydło wschodnie
Państwo	Polska
Województwo	kujawsko-pomorskie
Miejscowość	Toruń
Adres	ul. Słowackiego 47/49
Rozpoczęcie budowy	1907
Ukończenie budowy	1909
Właściciel	diecezja toruńska
Położenie na mapie Torunia Szpital obywatelski w Toruniu
Położenie na mapie Polski Szpital obywatelski w Toruniu
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego Szpital obywatelski w Toruniu
53°00′45″N 18°35′13″E

Szpital został zaprojektowany przez rajcę miejskiego Brunona Gauera pod koniec 1906. W lutym 1907 roku, po naniesieniu kilku poprawek, projekt zaakceptował Urząd Policji Budowlanej. Budynek zaprojektowano na rzucie litery „U”^[2]. Budynek oddano do użytku w 1909 roku^[3]. Szpital ten był nowocześniejszy niż lecznica miejska przy ulicy Przedzamcze. Na każdym piętrze mieściły się po dwie łazienki oraz kuchnie, pokoje były niewielkie^[4][5]. Wokół gmachu wytyczono ścieżki spacerowe oraz nasadzono zieleń, za szpitalem znajdował się ogród^[6]. Aby zapewnić dogodne oświetlenie, zrezygnowano z lokowania sal szpitalnych od północy. Szpital celowo umieszczono z dala od wielkogabarytowej zabudowy mieszkalnej, w pobliżu lasku sosnowego^[2].

Po 1920 roku mieściła się tu Lecznica Dobrego Pasterza^[3]. Po II wojnie światowej mieścił się tu: schronisko, internat, Komenda Wojewódzka Milicji Obywatelskiej, bursa szkół średnich (od pocz. lat 80. do 2003)^[3][4]. Podczas stanu wojennego w budynku stacjonowały Zmotoryzowane Odwody Milicji Obywatelskiej (ZOMO)^[4]. W 2003 roku, na mocy porozumienia między Gminą Miasta Toruń a toruńską Kurią Diecezjalną, budynek przeszedł na własność kościoła. W zamian miasto otrzymało tereny należące do parafii pw. Podwyższenia Krzyża Świętego, na których wytyczono ul. Ligi Polskiej. Od 2017 roku w budynku mieści się dom dla duchownych seniorów „Fraternitas”^[7].

Przypisy

1. Kluczwajd 2015 ↓, s. 9.
2. Kucharzewska 2004 ↓, s. 155.
3. (Dawny) szpital obywatelski. toruntour.pl. [dostęp 2024-01-20].
4. Kluczwajd 2015 ↓, s. 10.
5. Kucharzewska 2004 ↓, s. 156.
6. Kucharzewska 2004 ↓, s. 157.
7. Magdalena Winiarska: Dom dla duchownych-seniorów. torun.pl, 2019-03-25. [dostęp 2024-01-20].

Bibliografia

• Katarzyna Kluczwajd (tekst), Dariusz Lipiński (redakcja): Bydgoskie Przedmieście: przewodnik: 51 obiektów, plan Przedmieścia + Ogród Zoobotaniczny. Toruń: 2015. ISBN 978-83-940157-4-9.
• Joanna Kucharzewska: Architektura i urbanistyka Torunia w latach 1871-1920. Warszawa: Neriton, 2004. ISBN 83-88973-69-X. [dostęp 2023-09-05].