![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/dc/Herb_Szeptycki.svg/langpl-640px-Herb_Szeptycki.svg.png&w=640&q=50)
Szeptyccy herbu własnego
polski ród szlachecki / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Szeptyccy herbu własnego[1] – jeden z najbardziej znaczących rodów bojarskich województwa ruskiego, w wieku XVIII spolonizowani, od 1871 nosili austriacki tytuł hrabiowski.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/dc/Herb_Szeptycki.svg/640px-Herb_Szeptycki.svg.png)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7c/Herb_Szeptycki_Niesieckiego.svg/640px-Herb_Szeptycki_Niesieckiego.svg.png)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7b/POL_COA_Szeptycki_Hrabia.svg/640px-POL_COA_Szeptycki_Hrabia.svg.png)
Do XVI wieku nazywali się "z Szeptyc", później Szeptyckimi. Po nabyciu majątku Uherce w powiecie rudeckim, część rodziny tytułowała się na Szeptycach, a część na Woszczańcach i Uhercach. Z powodu wyznania prawosławnego nie byli dopuszczeni do urzędów. Od początku XVIII w. grekokatolicy, trzech członków rodu (Bazyli, Atanazy i Leon Ludwik Szeptyccy) sprawowało w latach 1708–1772 posługę biskupa ordynariusza greckokatolickiej diecezji lwowskiej. Biskup Atanazy Szeptycki był fundatorem archikatedry Świętego Jura we Lwowie. W wieku XVIII zaczęli zmieniać obrządek na rzymskokatolicki i polonizować się. Po rozbiorach i zmianie obrządku odgrywali istotną rolę wśród ziemiaństwa Galicji Wschodniej. W 1871 Jan Kanty Szeptycki otrzymał austriacki dziedziczny tytuł hrabiowski.